ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γυρνούσα κάθε μέρα από την δουλειά χαρούμενος και ευτυχισμένος, απολάμβανα την μια ώρα διαδρομή από το γραφείο μέχρι τι σπιτι. Σπίτι μετά από 12 ώρες δουλειά με περίμενε ο σκύλος μου χαρούμενος στο προαύλιο κουνώντας την ουρά του, όταν έμπαινα μέσα στο σπίτι η όμορφη γυναίκα μου με περίμενε, με υποδεχόταν καθόμασταν και τρώγαμε μαζί, ήταν υπέροχη μαγείρισσα, νοικοκυρά, γυναίκα και άνθρωπος. Περνούσαμε τον υπόλοιπο χρόνο της μέρας μαζί, βλέποντας τηλεόραση, συζητώντας, βγαίνοντας για ποτό, για φαγητό, πηγαίναμε σινεμά, κάναμε ταξίδια στο εξωτερικό κυρίως λόγο του επαγγέλματος μου αλλά και για αναψυχή. Πηγαίναμε στο εξοχικό διακοπές, ήταν τρομερή κολυμβήτρια. Το μόνο που περιμέναμε ήταν ένα παιδάκι. Την αγαπούσα αφάνταστα όπως και αυτή εμένα, ειμασταν μόλις 3 χρόνια παντρεμένοι όταν ήρθαν τα πάνω κάτω. Είμαι αστροφυσικός με μεταπτυχιακό και κάναμε ένα ταξίδι στο εξωτερικό για ένα συνέδριο αστροφυσικής. Πηγαίναμε στο Βέλγιο με το αυτοκίνητο για εκδρομή, μας άρεζε να ταξιδεύουμε στην Ευρώπη με το αμάξι. Το κάναμε συχνά. Ήταν 23:45 όταν άρχισε να βρέχει, έκοψα ταχύτητα, αλλά μερικά χιλιόμετρα πριν μπούμε στο Βέλγιο ο δρόμος είχε λάδια και έχασα τον έλεγχο του οχήματος μου. Βρεθήκαμε στο άλλο ρεύμα και συγκρούστηκε το τζιπ μας με ένα ΙΧ. Θυμάμαι ακόμα το έντρομο βλέμμα της γυναίκας μου λίγα δευτερόλεπτα πριν την σύγκρουση. Μετά την σύγκρουση έκανα να βγω για να δω αν η οικογένεια του άλλου οχήματος είχε χτυπήσει αλλα είχα σπάσει το δεξί μου χέρι και είχα υραυματησει το κεφάλι μου, η γυναίκα μου ήταν νεκρή. Από εκείνη την ημέρα όλη μου η ζωή άλλαξε. Το σπίτι είναι άδειο, ο σκύλος μας πέθανε ύστερα από 1 χρόνο και εγώ τα έχασα όλα. Κατηγορώ τον εαυτό μου. Σήμερα κλείνει 3 χρόνια αυτό το γεγονός και το γράφω εδώ για να πω κάπου τον αβάσταχτο πόνο μου. Κοιτάζω τον νυχτερινό ουρανό με το τηλεσκόπιο και Χάνομαι στα αστέρια. Αγαπάω πολύ την επιστήμη μου και είναι το τελευταίο που μου έχει απομείνει. Ακόμα ψάχνω να σε βρω ανάμεσα στα άστρα να μου χαμογελάς. Σε νιώθω κοντά μου. Ακόμα θυμάμαι τα μάτια σου να με κοιτάνε, τα χείλια σου να μου χαμογελάνε. Χάνομαι στον μαγευτικό νυχτερινό ουρανό και σκέφτομαι ότι με βλέπεις από εκεί ψηλά. Μου λείπεις πολύ.