ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό το τελευταίο δεν είναι πολύ πρακτικό, επειδή έτσι1. του παραχωρεί εξουσία πάνω της (θα χρησιμοποιεί τη ζήλεια για να την χειρίζεται)2. ο καθησυχασμος θα αρχίσει να γίνεται μηχανικά. Μάλιστα αυτό το #2 ενέχει κι άλλον έναν κίνδυνο: κάποιος που ξέρει ότι τον υποπτεύονται και δεν τον εμπιστεύονται αντί να προσπαθεί να κερδίσει εμπιστοσύνη, τείνει να σκέφτεται "αφού έτσι κι αλλιώς με υποπτεύεται και με κατηγορεί τουλάχιστον ας με κατηγορεί δικαίως!" και προβαίνει στην ανεπιθύμητη συμπεριφορά τελικά. Επειδή δεν έχει να χάσει κάτι (εμπιστοσύνη δεν υπήρχε)Είναι η αυτοεκπληρούμενη προφητεία, οι άνθρωποι δηλαδή εγκλωβίζονται στους ρόλους που τους επιφυλασσουμε. ;)

Το να παραχωρήσεις εξουσία στον άλλον είναι πολυ καλό τεστ για να δεις τις προθέσεις του. Ξερει τι σε ενοχλει και τι σε στεναχωρεί επομένως αν συνεχίσει να το κάνει δεν έχει δικαιολογία. Δεν θα αντεχα να ειμαι σε μια σχεση που ο αλλος εκμεταλλευεται αντι να προστατεύει τις αδυναμίες μου, επομένως νομιζω οτι το να πεταξεις το δολωμα και να περιμενεις να δεις τι θα γινει είναι το πιο εξυπνο. Πχ κάποτε ήμουν με καποιον που είχε μαθει πολυ καλα το τι με στεναχωρει γιατι το εδειχνα πολυ εντονα. Σε καποια φαση, αρχισε να παταει τα κουμπια μου επίτηδες γιατι τα ηξερε πολυ καλα. Μια ,δυο, τρεις το καταλαβα και γεια σας. Με τρομάζει πολυ να χρησιμοποίησω τεχνάσματα σαν αυτο που δινεις παρακάτω αν και ειμαι σιγουρη οτι δουλευουν πολυ αποτελεσματικά. Αυτο γιατι θα ανησυχώ πως σε μια στιγμή που θα είμαι σε πραγματικά ευάλωτη θέση ο άλλος θα επωφεληθεί από αυτό και θα μου ερθει και από το πουθενα..!

Αν του πετάς το δόλωμα (την ευάλωτη θέση, το τρωτό σημείο) δεν θα σου έρθει από το πουθενά! :DΚοιτα, ακόμα και σε αγαπημένα ζευγάρια θα έρθει ώρα που ο άλλος θα ψιλοπατήσει τα κουμπάκια σου/μου/του. Επειδή οι άνθρωποι δεν είναι αψεγάδιαστοι (ούτε από δω, ούτε από κει). Συμβαινει. Πιο σοβαρό θεωρώ το άλλο που ανέφερα. Κάποιον που του βάζεις την ταμπέλα "πηδηχτόύλης θα ξένοπηδήξει " σιγουρα. Πι άνθρωποι τείνουν να δικαιώνουν αυτό που τους αποδίδεται. Έτσι λειτουργεί κι η λεκτική κακοποίηση: άμα από το πρωί ως το βράδυ σε λέω βλάκα, χοντρή, ανίκανη, στο τέλος θα γίνεις βλάκας, χοντρή, ανίκανη! Για τον λόγο αυτό και στην παιδαγωγική εστιάζει ο εκπαιδευτής στους θετικούς ενισχυτικές παρά στα αποτρεπτικά νουθετηματα και τις τιμωρίες. Τους συντρόφους μας αν μας ενδιαφέρει μα τους έχουμε σε πλαίσιο που καλύπτει τέτοιου είδους ανασφάλειες μας οφείλουμε επομένως να τους "εκπαιδεύσουμε" με αντίστοιχο τρόπο. Αυτά για την πλειοψηφία.Υπάρχουν και γυναίκες που νιώθουν τρύπια σιγουριά ότι δεν θα βρει καλύτερα που δεν ανησυχούν. Εκεί δεν χρειάζεται καμμία εκπαίδευση.Το γενικό συμπέρασμα πάντως είναι ότι δεν μπορείς μα υποχρεώσεις κάποιον μα φερθεί όπως εσυ θες. Άπαξ και το καταλαβει κάποιο άτομο εστιάζει πλέον στο να κάνει να θέλει ο άλλος να φερθεί όπως επιθυμεί ο πρώτος: τον φιλοτιμει.(Για την εξ. δηλαδή αναφέρει λεκτικά κι έξω λεκτικά ποσό όμορφα ενιωσε που ο άλλος αντιστάθηκε στον πειρασμό και ποσό περήφανη είμαι για εκείνον.)

τρύπια σιγουρια=τέτοια σιγουριά (όταν ο κορρεκτορας κάτι προσπαθεί μα μου πει; χα χα χα!!)

Αν του πετάς το δόλωμα (την ευάλωτη θέση, το τρωτό σημείο) δεν θα σου έρθει από το πουθενά! :D Πηγή: www.lifo.grΑυτό εννοώ, μειώνεις τις πιθανοτητες να ξαφνιαστείς δυσάρεστα...Ενταξει, όλοι παταμε τα κουμπια ο ενας του αλλου λιγο πολυ, απλά μερικοί το κάνουν σε άρρωστο σχεδόν τρομακτικό επίπεδο.Για τα υπόλοιπα περι αυτοεκπληρούμενης προφητείας συμφωνώ, αλλά ως ενα σημείο. Αν εσύ με λες πεταχτούλα και επιμενεις οτι θα σε κερατωσω, δεν θα το κανω γιατι δεν ειναι στον χαρακτηρα μου πχ. Για το βλακας, χοντρη ,ανικανη ναι μου φαινεται πολυ σωστο..!Γενικά, τι να σου πω...Προσπαθείς να καλύπτεις τον άλλον και να τον κανεις να νιωθει ομορφα όπωε λες και αν σε κερατωσει σε κερατωσε..

Το είπα επειδή αν καναδιαβασεις το σχόλιο σου μοιάζει σαν να φάσκεις κι αντιφάσκεις. :pΜην σκέφτεσαι έτσι, να μην σου έρθουν ξαφνικά στραβες, είναι συνταγή για μίζερη ζωή άμα πάντοτε κρατάς πισινή (στις προσωπικές σου σχέσεις, στα επαγγελματικά σαφώς και ν κρατάς!)Έχεις θεματάκι με τον έλεγχο και θες μα ελέγξεις τα πράγματα, αλλ η εμπειρία της ζωής δείχνει ότι αυτό δεν γίνεται στο γάμο που πιστεύουμε (το έχεις ήδη υποψιαστεί, από τα λεγόμενο σου, μπράβο σου)Να περιμένεις να σε εκπλήξουν ευχάριστα οι άνθρωποι. Να το πιστεύεις, να τους φιλοτιμεις. Δεν θα χάσεις. :)Για το "πεταχτούλα/ης" ...χμμμ...μα άμα είναι κάποιου ο χαρακτήρας του, τότε είναι εις γνωστόν μας, κι άρα κάναμε αντίθετη επιλογή από τις επιθυμίες μας, άρα εμείς φταίμε, όχι ο αλλος!

όχι στο γάμο, στο ΒΑΘΜΟ που πιστεύουμε (ουφ....)

Δεν μπορει κανεις να ελεγξει το πως θα του φερθουν, μονο το πως θα αντιδρασει και τι επιλογες θα κανει, απλα όσο πιο πολλά ξερεις τοσο πιο σωστα επιλέγεις. Συμφωνώ μαζί σου ότι είναι σημαντικό να περιμένεις όμορφα πραγματα, δεν βγαινει αλλιως..

Eδώ να δεις τι γίνεται.https://www.lifo.gr/confessions/view/366056