Μονο απο το γεγονος οτι καταλαβαινεις το παρανοικο των σκεψεων σου αποκλειει το γεγονος του ψυχωσικου επεισοδιου. Καθως τα ατομα αυτα ειναι απολυτως βεβαιοι οτι αυτο που σκεφτονται οντως συμβαινει και δεν μπορει τιποτα να τους αλλαξει γνωμη. Ωστοσο φαινεσαι πολυ ψυχολογικα πιεσμενος. Λες οτι θα κανονησεις να δεις τον ψυχιατρο σου. Αρα υποθετω οτι δεν κανεις καποιο ειδους ψυχοθεραπεια και απλα ακολουθεις φαρμακοθεραπεια. Τα φαρμακα ομως δεν αλλαζουν τις στρεβλες αντιληψεις και τις συγκρουσεις σου, παρα μονο καλυπτουν το προβλημα.
16.5.2018 | 00:37
Νομίζω πως γίνομαι παρανοϊκός και πάλι
Είμαι από μόνος μου παρανοϊκός και δεν είναι είναι δύσκολο να με σκαλώσεις. Τώρα νιώθω πως κάτι έχω κάνει στους φίλους μου και έχουν αρχίσει να μιλάνε πίσω από την πλάτη μου. Μου μιλάνε πιο ψυχρά, έχουμε σπάσει κάπως και η φάση είναι ξεκάθαρα πιο έντονη μεταξύ μας. Κάθε φορά που πάω να τους μιλήσω το αποφεύγουν, ή λένε πως δεν υπάρχει πρόβλημα κλπΦοβάμαι πως κάτι έκανα, κάπως μίλησα(;) και κάτι παρεξηγήθηκε και τώρα όντως μου μιλάνε κάπως. Σε συνδιασμό αυτού, και του παρανοϊκού μου τρόπο σκέψεις, νομίζω πως αρχίζω να περνάω ψυχωτικό επεισόδιο.Θα κανονίσω να μιλήσω ξανά με τους φίλους μου, να δω μήπως βγάλω άκρη με το τι γίνεται όντως από εκεί. Και από βδομάδα θα κανονίσω να μιλήσω με τον ψυχίατρό μου.Δεν θέλω να χάσω ούτε το μυαλό μου, ούτε τους φίλους μου. Τους αγαπώ πολύ και τους νιώθω να με αποφεύγουν, να μιλούν πίσω από την πλάτη μου και με τόση ψυχρότητα με σκοτώνει μέρα με την μέρα.Νιώθω πραγματικά πολύ κουρασμένος και χαμένος στα αδιέξοδα..
2
