Μια χαρά είσαι , δεν σημαίνει ότι δεν θες το παιδί σου ,την πίεση με τις πολλές ευθύνες κ δουλειές δεν αντέχεις άλλο . Σκεφτείτε αν μπορείτε να πάρετε μια φοιτήτρια/φοιτητή ή οποιοδήποτε άλλο άτομο να σας κρατάει το παιδί 2 ωρίτσες την ημέρα να ξεκουράζεστε
24.7.2018 | 08:58
Ντρέπομαι
Πριν λίγες εβδομάδες τελείωσε η άδεια μητρότητας και επέστρεψα στη δουλειά μου.Ντρέπομαι που το λέω και πραγματικά δε ξέρω τι μου συμβαίνει αλλά όταν πηγαίνω στη δουλειά νιώθω πολύ ωραία και δε θέλω να γυρίσω σπίτι στο μωρό. Νιώθω ότι στο σπίτι πιέζομαι πάρα πολύ καθώς δεν έχω άνθρωπο να με βοηθήσει στ ο μεγάλωμα του παρά μόνο τον μπαμπά του όταν εγώ είμαι στη δουλειά. Με λίγα λόγια προσέχουμε το μωρό με "βάρδιες ".Μισες μέρες πάω εγώ στη δουλειά και προσέχει το μωρό και τις υπόλοιπες πάει εκείνος στη δουλειά του και κάθομαι εγώ σπίτι με το παιδι.Με τη δουλειά νιώθω ότι ηρεμω και γίνομαι άλλος ανθρωπος.Στο σπίτι έχω συνέχεια νεύρα και.νιωθω εξάντληση προσπαθώντας να ασχοληθώ με το παιδι και με τις δουλειές του σπιτιού με αποτέλεσμα ο προσωπικός μου χρόνος να είναι μηδενικός.Όταν με ρωτάνε για το μωρό λέω πάντα ότι είναι καλα και μετά περιγράφω όλα τα αρνητικά του (είναι γκρινιάρης,Δεν κάθεται στιγμή μόνος,γίνεται χειριστικος κτλ)Νιώθω πως δεν είναι νορμάλ όλο αυτό και σημειωτέον δεν νομίζω ότι είναι επιλοχειο κατάθλιψη μιας που έχει 10 μήνες που πέρασαν από τη γέννα.Νιωθω απαίσιο μάνα και ότι δε μπορώ να αφοσιωθώ στο παιδι πλήρως.Οταν ξημερώνει η μέρα για τη δουλειά νιώθω τέλεια και όταν έρχεται η μέρα να μείνω εγώ σπίτι νιώθω ένα απερίγραπτο βάρος.Τι μου συμβαίνει;
13
