ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
31.3.2013 | 15:05

Πειράζει;;;

Πειράζει που αρκετές φορές όταν ακούω ότι κάποιος πέθανε,θα ήθελα να ήμουν στην θέση του;;;Δυστυχώς πεθαίνουν καθημερινά αρκετοί νέοι άνθρωποι και θα ήθελα να ήμουν στην θέση κάποιου απο αυτούς και ας ξέρω ότι είναι αμαρτία που το λέω....Οι περισσότεροι απο αυτούς είχαν τις ζωές τους,τις δουλειές τους,τους ερωτές τους,τους φίλους τους,τους δεσμούς τους,τις οικογενειές τους...Εγω δεν έχω τίποτα....29 χρονών και δεν έχω τίποτα,ούτε έχω ζήσει τίποτα και ούτε περιμένω τίποτα...Και μην μου πείτε πως αν δεν το περιμένω εγω τότε πως θα μου έρθει,επειδή και όταν το περίμενα δεν ερχόταν...Πραγματικά βαρέθηκα για τα πάντα...Και κυρίως το ότι δεν θα ζήσω τον έρωτα.....Και ούτε είναι λογικό στα 30 να ερωτεύεσαι σαν 20άρα,άρα το έχασα το παιχνίδι εκεί...
2
 
 
 
 
σχόλια
λοιπον......ειμαι 29 χρονων....πριν 1 χρονο και 5 μηνες ενοιωθα και εγω ετσι η μαλλον ακομη χειροτερα....ημουν μονη χωρις σχεση χωρις φιλους.βεβαια κ να ηθελα φιλους λιγο δυσκολο βλεπεις δουλευα νυχτα σχολουσα το πρωι πηγαινα στο σπιτι κοιμομουν και μετα ξυπνουσα ισα ισα για την δουλεια....δεν εκανα τιποτα αλλο δουλευα επινα στην δουλεια κ κοιμομουν μετα απο τοσο ποτο....και δεν το εκανα για ενα μικρο χρονικο διαστημα το εκανα για χρονια.....απο τα 17 μεχρι και πριν 1 χρονο περιπου....που και που ελεγα οτι κουραστηκα απο αυτον τον τροπο ζωης και οτι πρεπει να ξεκολλησω απο αυτην την μιζερια δεν γινοτανε ομως....οταν η ζωη σ γινεται ρουτινα δεν ειναι ευκολο να ξεκολλησεις....τελοσπαντων ας πουμε για το σημερα.αυτην την στιγμη που γραφω ειμαι ξαπλωμενη στο κρεβατι και εχω απο τα αριστερα μου μερια ενα πανεμορφο κοριτσακι τριων μηνων και απο τα δεξια μου μια ψυχη που το καλοκαιρι θα γινει αντρας μου.νομιζεις οτι περιμενα οτι θα ζησω τιποτα τετοιο?με τιποτα ειχα βαλει μεσα στο μυαλο μου οτι θα πεθανω χωρις να τεκνοποιησω.........πιστευα οτι η ζωη μου ειχε τεκλειωσει....βλεπεις ομως καμια φορα??????????εκει που λες αυτο ηταν ολα ανατρεπονται....ασε που δεν ειχα σκοπο να παντρευτω....ειμασταν περιπου 4 μηνεςμαζι για χαβαλε εμεινα εγκυος και να δεις για ποτε ο χαβαλες εγινε σοβαρο.........φιλια πολλα
Δεν πρέπει να "περιμένεις" κάτι, διότι τίποτα δεν λερχεται ουρανοκατέβατο. Άδραξε τη μέρα σου. Κάθε επιλογή σου, από την πιο μικρή (αν θα πιείς τσάι ή καφέ το πρωί) μέχρι την πιο μεγάλη (να δεχτώ αυτή ή την άλλη δουλειά), καθορίζουν τη ζωή σου. Βάλε στόχους στη ζωή σου: έναν μεγάλο στο τέλος που θα περιλαμβάνει όσα θέλεις εσύ (δουλειά, οικογένεια, καταξίωση κλπ κλπ κλπ κλπ) και πριν από αυτόν βάλε επιμέρους μικρότερους στόχους, πριν από τους οποίους θα βάλεις ακόμα πιο μικρούς και κοντινούς. Ελπίζω να κατάλαβες το concept.Η ζωή είναι ένα δώρο (δεν ξέρω ποιος μας το έδωσε, αλλά δε με νοιάζει επί του παρόντος!)και είναι καιρός να αρχίσεις να την βλέπεις ως τέτοιο!Ήμουν στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια δεν ήμουν ευτυχισμένη, όντας παγιδευμένη σε εργασιακούς χώρους που δε μου άρεσαν και σε μια σχέση που δε με γέμιζε. Πήρα την απόφαση και ήρθα στην Αγγλία και πιστέυω ότι ήταν μια από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα ποτέ μου. :)

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon