ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πονάω επειδή δεν κατάφερα να τον βρω.Αποστάσεις και αναμονές.Θα σας φανεί επιστημονική φαντασία...Εγώ κι εκείνος,που επί δύο χρόνια το παλεύουμε αλλά δεν μας προχωρούσε λόγο αποστάσεων.Πριν λίγες εβδομάδες προέκυψε δουλειά στην πόλη του.Δεν του είπα τίποτα,για να το σιγουρέψω.Όταν μου τηλεφώνησαν και το έκλεισα,πέταξα από τη χαρά μου.Εγώ,εκείνος,η πόλη που ζούσαμε ένα έρωτα στα κλεφτά,μια στο τόσο.Χθες μου τηλεφώνησε και με ρώτησε αν μπορώ να τον επισκεφτώ γιατί του έλειψα πολύ και πρέπει να με δει.Δεν έχω φτιάξει ακόμα βαλίτσα.Φεύγει τον άλλο μήνα για δουλειά στο Λονδίνο.Πονάω πολύ,για αυτά που δεν του είπα κοιτώντας τον στα ματιά,για το δέρμα του που δεν άγγιξα,για τα φιλιά του και τη φωνή του που δεν χόρτασα.Για το "σ'αγαπώ" που περίμενα να του πω τη στιγμή που θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί,αλλά δεν είπα.Δεν αντέχω ούτε να του τηλεφωνήσω...Έχω διαλυθεί.