Έχω περάσει απ το στάδιο που περιγράφεις. Μια σκέψη με βοήθησε πολύ. Το ότι σε μια καινούρια γνωριμία ΠΟΤΕ δεν νιώθει άβολα μονο ο ένας. ΠΟΤΈ δεν κολωνει να μιλήσει μόνο ο ένας. Το άγχος ανήκει και στους δύο, απλά στη προκειμένη περίπτωση ο άλλος, οι συμμαθητές δηλαδή, βρίσκονται σε ένα περιβάλλον οικείο γι αυτούς, οπότε εσύ είσαι αυτή που πρέπει να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια. Τι εννοώ. Αφού συνειδητοποιήσεις ότι και για τον άλλο είσαι κάτι άγνωστο, προσπάθησε να πιάνεις κουβέντα με όλους! Κυρίως όμως, να μην προκαλείς, να προσπαθήσεις κάπως να έχεις αρχικά ένα low profile, συνήθως αυτό είναι και το πιο προσιτό. Δείξε θέληση, μην κάθεσαι άπραγη! Μόνο έτσι θα ξεκολλήσεις! Άκου με. Αυτο το σκεπτικό, με έκανε να διατηρήσω φιλίες 10 χρονων και βάλε...
4.2.2018 | 19:55
Πως να κοινωνικοποιηθω;Ελεαννα
Ωραία... Φέτος άλλαξα σχολείο και τι έγινε έχασα όλους μου τους φίλους... πρεπει να γνωρίσω λοιπον καινουργια άτομα! Δεν εχω κανενα παραπονο για το τμημα μου απλα εγώ δεν ειμαι απο τα ατομα που θα μιλησω , θα πιασω συζητηση και τα λοιπα ... Ε και γιαυτο τον λογο μερικες φορες στο σχολειο συγκεκριμενα... δεν νιωθω ωραία...Νιώθω μόνηη.. Βρηκα παρεα ενταξει,έχω δυο κοριτσάκια που κάνω παρέα και είναι πολύ συμπαθητικά! Απλά... Σήμερα στην εκδρομή έκατσα μόνη μου στο λεωφορειο , γιατι αυτες έκατσαν μαζί... Όπως και στον γυρισμό.. και δεν έκατσε κανενας άλλος μαζί μου γιατί πολύ απλά δεν μιλάω καθολου με το τμημα μου... Είμαι από αυτους που λεω ενα Καλημερα και καθομαι στο θρανιο μου χωρις να μιλήσω καθολου μεχρι να ερθουν αυτα τα δυο κοριτσια... Τι θα γινει ομως που του χρονου θα φυγουν... Θα μεινω ολοκληρωτικα μονη...Το υπολοιπο τμημα μου δεν μου μιλαει καν μόνο αυτές οι δύο... Που αυτές οι δύο αποφάσισαν του χρόνου μα φυγούν και τότε είναι που θα είμαι ολοκληρωτικά μόνη μου χωρις κανενα...Και με τα παιδια της ταξης μου δεν μπορω να μιλησω γιατι πολυ απλα δεν τα ξερω και οσο προσπαθω να τα γνωρίσω δεν νομιζω να θελησουν να με βαλουν στην παρεα τους...Βασικα αυτο ειναι το προβλημα μου δεν μπορω να μιλησω.. προσπαθω να μιλησω αλλα κατι μεσα μου φοβαται! Στα κοριτσια της ταξης πιανω μια κουβεντα... Στα αγορια μιλια .. το μονο που κανω ειναι να δινω μωρομαντηλα τιποτε άλλο... Τις προαλλες κανανε ομαδικη κοπανα... Δεν ηξερα τι επρεπε να κανω και εμεινα μες στην ταξη και εκει ειναι που θεωρω εγω οτι δεν θα με πλησιασει κανεις... το εχω μετανιωσει τοσο... Δεν μου εχουν πει κατι απλα ετσι νιωθω εγωω... Πως να τους πλησιασωω;; δεν ξερωω ...
1