ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από μικρή δε τα πήγαινα καλά με τη γυμναστική ειδικά στο λύκειο ήμουν η πιο μισητή της δασκάλας (χωρίς συγκεκριμένο λόγο) . Ποτέ δεν είχα παραπανίσια κιλά πάντα είχα φυσιολογικό βάρος για το ύψος μου. Έλα όμως που μεγαλώνοντας αποφάσισα να πάρω πιο ζεστά το θέμα. Γράφτηκα σε ένα γυμναστήριο μόνο για γυναίκες και μπορώ να πω πως είχα δει μεγάλη βελτίωση και είχα όρεξη να πάω είχε γίνει ανάγκη αλλά όμως εκεί ήταν η δεύτερη κακή μου εμπειρία.. Σε ομαδικό πρόγραμμα με άλλα 15 άτομα ο γυμναστής να κάνει συνέχεια παρατηρήσεις '' Τι κιλά είναι αυτά? Και κάνε πιο γρήγορα '' και όλα αυτά στη μισή διάρκεια του μαθήματος αφού τα παράτησα και έφυγα κλαίγοντας! Και σήμερα (20 μολις χρονων) έχοντας μετακομίσει έχοντας γραφτεί σε γυμναστήριο με κλείστρα τμήματα 5 ατόμων. Ο γυμναστής μου λοιπόν σήμερα αποφάσισε να με επιπλήξει μπροστά στους άλλους ότι πρέπει να προσπαθήσω να σηκώσω μια μπάρα 25 κιλών για να φουσκώσω τα μούσκουλα μου επειδή του ζήτησα να κάνω κάτι αντίστοιχο αλλά πιο εύκολο γιατί ξέρω ότι δε θα τα καταφέρω! Α και οτι δεν πρόκειται να αποκτήσω μούσκουλα απ 3 προπονήσεις! Ε ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΜΟΥΣΚΟΥΛΑ ΡΕ ΜΠΡΑΤΣΑΡΑΔΕΣ δε πάω γυμναστήριο για να αποκτήσω ποντίκια ούτε για να κάνω επίδειξη πάω επειδή θέλω να προσέχω τον εαυτό μου! Δε θα αποκτήσω πότε κοιλιακούς γιατί απολαμβάνω το φαγητό μου! ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ! Αλλά αυτό που δε δεχομαι είναι να σε προσβάλουν μέσα στην μάπα σου τη στιγμή που προσπαθείς! Αν έχεις μεγάλα μπράτσα νομίζεις ότι μπορείς να γίνεις και δάσκαλος! Ε όχι θα σου πω εγώ! Ο σωστός δάσκαλος ενθαρρύνει το μαθητή του ακόμα και αν κάνει την πιο εύκολη άσκηση! Ο καθένας είναι υπεύθυνος για ότι κάνει! Άσε με λοιπόν να είμαι υπεύθυνη εγώ για το πόσο θα προσπαθήσω και για τα μούσκουλα που ποτέ δε θα αποκτήσω! Υ.Γ. πάλι έφυγα κλαίγοντας