ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.1.2020 | 13:13

Πρώτο ραντεβού και κουβέντα περί τεκνοποίησης στα 40+

Αυτό μου συνέβη πριν κάποιο καιρό, όταν σε μια πρώτη έξοδο γνωριμίας κι ενώ η συζήτηση κυλούσε ομαλά, ξαφνικά έπεσε η «βόμβα» εκ μέρους της. Ηλικίες 47 ετών κι οι δυο μας. «Θα ήθελα να κάνω παιδιά με τον κατάλληλο άνδρα» μου ανέφερε. Αν κι ομολογώ πως με εξέπληξε, τη ρώτησα ψύχραιμα: «Σε αυτήν την ηλικία»; «Θα το ρισκάρω» μου απάντησε. Ε δεν άντεξα κι εγώ, τη ρώτησα αν είναι σίγουρη πως θέλει να το συζητήσουμε και μου απάντησε καταφατικά. Κι επειδή κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται ως έχουν στην πραγματικότητα, η συνέχεια ήταν η εξής: «Είσαι 47, άντε πες υποθετικά ότι γνωρίζεις κάποιον και τον παντρεύεσαι γρήγορα κι αμέσως προσπαθείτε για παιδί. Πάλι χονδρικά, θα έχουν περάσει σχεδόν 2 χρόνια με τη γνωριμία-εγκυμοσύνη, οπότε θα πλησιάζεις τα 49 σου. Και θα «πιάσεις» αμέσως παιδί; Μπορεί στο μεταξύ να ξεκινήσει κι η κλιμακτήριός σου, οπότε…Συν τοις άλλοις, σε αυτήν την ηλικία όχι μόνο υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αποβολών, αλλά και μεγάλος κίνδυνος για σύνδρομο Down, όσο κι αν είναι βελτιωμένοι οι προγεννητικοί έλεγχοι. Άρα το θα το «ρισκάρεις» δε νομίζω πως είναι κι η καλύτερη κουβέντα, γιατί ένα παιδί δεν είναι τρόπαιο προς επίδειξη σε τρίτους ότι κατάφερες να εκπληρώσεις τις κοινωνικές επιταγές τύπου: Άνδρας-οικογένεια-παιδί με το όποιο κόστος. Είναι απίθανο να βρεις κάποιον να δεχτεί να το προσπαθήσετε σε αυτές τις ηλικίες. Εδώ ακόμη κι οι άνδρες μετά τα 45 τους, αρχίζουν να έχουν πιο αδύναμο σπέρμα και να είναι πιο επικίνδυνο να βγουν ασθένειες στα παιδιά τους. Όποιος αμφιβάλλει, ας ψαχτεί λίγο να διαβάσει σχετικά και μετά μιλάμε. Είναι θέμα βιολογίας και για τα δύο φύλα τι να κάνουμε. Κι αν κάποια γυναίκα στο παρελθόν έχει κάνει κι εκτρώσεις, τότε είναι ακόμη πιο δύσκολο, ακόμη και με εξωσωματική κι ειδικά μετά τα 40, πόσο μάλλον μετά τα 45. Έχουν επηρεαστεί όμως πολλές γυναίκες τόσο πολύ από όσα βλέπουν και διαβάζουν στα διάφορα lifestyle media, όπου εκεί πολλές celebrities κάνουν παιδί μετά τα 40 τους και νομίζουν πως για όλες είναι το ίδιο εύκολο. Ας ρωτήσουν αυτές τις celebrities πόσες προσπάθειες, χρόνος και χρήμα για εξωσωματικές χρειάστηκαν αρκετές κι από εκείνες για να το καταφέρουν και μετά ας ρωτήσουν και το δικό τους σύντροφό, αν είναι διατεθειμένος να μπει σε όλην αυτήν τη διαδικασία μαζί τους. Μια γυναίκα σήμερα έχει πολλές ευκαιρίες μέχρι τα 35 άντε μέχρι 40 της να κάνει παιδί, αλλά αν τότε επιλέγουν «να μην είναι σε φάση ή να κάνουν τη ζωή τους», δε θα τις περιμένουν μετά χρονικά οι περισσότεροι άνδρες. Αυτό είναι μια αλήθεια που δεν μπορούν ή δε θέλουν οι ίδιες να καταλάβουν και τη βρίσκουν στην πορεία μπροστά τους. Άλλο βέβαια αν κάποια κοπέλα έχει θέμα υγείας ή δεν της έτυχε ο κατάλληλος άνθρωπος και προτίμησε να παραμείνει μόνη, τότε είναι δεκτό. Αλλά σίγουρα στην πλειοψηφία τους, οι γυναίκες έχουν την επιλογή για το σωστό «timing» ενός παιδιού, γιατί χωρίς εκείνες άλλωστε δε γίνεται. Τώρα αν τα κάνουν μαντάρα στις επιλογές τους δεν τις φταίει κανείς…Τα έχω συζητήσει τα παραπάνω με αρκετά άτομα (άνδρες-γυναίκες) κι οι περισσότεροι σκέφτονται ακριβώς τα ίδια». Ωστόσο, μου ξαναείπε στη συζήτησή μας ότι θα το «ρισκάρει» και σταμάτησε εκεί η συνομιλία περί τεκνοποίησης στα 40+ κι ήταν αυτός κι ένας λόγος που δεν προχωρήσαμε περαιτέρω τη γνωριμία μας. Τώρα το αν κατάφερε να βρει κάποιον να το «ρισκάρουν» μαζί...Τουλάχιστον από την πλευρά μου της ξηγήθηκα ειλικρινά, πως δεν έχω την επιθυμία για κάτι τέτοιο στα 47 μου και δεν την παραμύθιασα, ώστε να «περάσω καλά» με το γνωστό τρόπο και μετά να εξαφανιστώ, όπως κάνουν αρκετοί. Εκτίμησε κι η ίδια την ευθύτητά μου κι έληξε φιλικά το ραντεβού. Η ουσία είναι πως κάποιες αλήθειες πρέπει να λέγονται όσο κι αν πονάνε, γιατί αν κάποιος-α τις προσπεράσει, θα τις συναντήσει εμπρός του-της μελλοντικά στο δρόμο του-της σε οποιοδήποτε επίπεδο. Είτε φιλικό, είτε ερωτικό, είτε επαγγελματικό.
6
 
 
 
 
σχόλια
Γυναίκα εδώ 37 χρονών. Φίλε μου, μην τα βλέπεις όλα από την δική σας οπτική. Δεν μπορείς να ξέρεις τι αναποδιές έχει βιώσει η καθεμιά μας στην προσπάθεια αναζήτησης συντρόφου. Δεν είναι θέμα μόνο κακών επιλογών αλλά το pool των υποψήφιων συζύγων-πατεράδων είναι σε μεγάλο ποσοστό πολύ κακό ποιοτικά πλεόν. Προσωπικά, επί 10 χρόνια σχεδόν παρακάλαγα τον πρώην σύντροφό μου για γάμο και παιδί στη δεκαετία των 20 και αρχές της δεκαετίας των 30. Απέφευγε, λέγοντάς μου ότι θα γίνει eventually και γιατί να αγχωνόμαστε μέχρι που εν τέλει χωρίσαμε. Μετά τα 30 βγήκα με πολλούς άντρες οι οποίοι είχαν το μυαλό τους να περάσουν καλά ή στα 30+ τους έβλεπαν την οικογένεια μεν ως στόχο, αλλά πολύ μακρυνό. Υπάρχει πολύ μεγάλη φοβία δέσμευσης στον σύγχρονο Έλληνα άντρα. Κάτα τη γνώμη μου αυτό δεν είναι φυσιολογικό και οφείλεται στην παρανόηση ότι εσείς μπορείτε να τεκνοποιήσετε σε οποιαδήποτε ηλικία. Αυτή η διαφορά δηλητηριάζει όμως τις μεταξύ μας σχέσεις και εν τέλει καταστρέφει τη ζωή και της γυναίκας αλλά και την δική σας. Δεν είναι το ίδιο να κάνεις ένα βήμα παραπάνω σε νεαρή ηλικία με έναν άνθρωπο που αγαπάς πηγαία με το να το κάνεις μεγαλύτερος και απογοητευμένος από τη ζωή. Πιστεύω σε μεγαλύτερο ποσοστό αυτό το αποτέλεσμα οφείλεται στην κακή ανδρική νοοτροπία παρά στη γυναικεία.
Προσωπικα λυπάμαι που αυτή η γυναίκα έπεσε στο δρόμο σου ή εσυ στον δικο της.. Δεν ειχες κανενα δικαίωμα να της παροτρυνεις στο να μην κάνει την προσπάθεια της για ενα παιδί, εφόσον το επιθυμεί, εφόσον είναι θελημα Θεου... Μπραβο σου ομως που δεν την εκανες να χάσει περαιτερω χρονο μαζι σου ασκοπα...Οπως σωστα σου λεει η Caravan , τα αλλα σύνδρομα να φοβασαι... Γνωριζω γυναικα που για δικους της λογους καταφερε να τεκνοποιησει στα 50. Ναι κι ομως στα 50. Σε πληροφορω εχει ενα γιοκα 12 χρόνων , ισα με κει πανω... Δικαίωμα σου να μη θες να τεκνοποιηθειςΔεν είναι δικαιωμα σου να την αποτρέπεις... Ελπιζω η γυναικα να μην ειναι χαλια και επηρεασμένη. Κι ευχομαι να μας γράψει εδώ να τις πουμε μακρυα κι αλαργα...
Διαφωνώ μαζί σου ως προς το ότι οι γυναίκες που δεν έκαναν παιδί μέχρι τα 40-45 είναι επειδή ήθελαν να κάνουν τη ζωή τους. Για τη συντριπτική πλειοψηφία απλώς δεν είχε βρεθεί ο κατάλληλος σε αυτήν την ηλικία. Πάντως συμφωνώ ότι καλό είναι να υπάρχει ρεαλισμός σε αυτά τα θέματα. Και πολύ πιο δύσκολο είναι να πιάσει ένα ζευγάρι παιδί σε αυτήν την ηλικία, και οι αντοχές είναι λιγότερες και οι κίνδυνοι περισσότεροι. Αν και να σημειώσω πως οι περισσότερες γυναίκες έχουν λίγο πολύ επίγνωση της κατάστασης. Αυτοί που βρίσκονται σε πλάνη είναι κυρίως οι άνδρες που πιστεύουν πολλοί ότι μπορούν να κάνουν παιδιά και στα 60. Ας μπουν στη διαδικασία να διαβάσουν όλες τις έρευνες των τελευταίων ετών για το πως μπορεί να επηρεάσει η ηλικία του πατέρα την υγεία του παιδιού, ακόμα και την ίδια την εγκυμοσύνη. Γιατί νομίζω πως πολλοί έχουν μείνει σε αυτά που έλεγε η ιατρική πριν δεκαετίες και νομίζουν ότι μόνο οι γυναίκες έχουν πίεση χρόνου.
Δεν είναι δουλειά κανενός τρίτου να αναλύει τα κατά μιας εγκυμοσύνης με άνθρωπο που ενδιαφέρεται να γεννήσει. Είναι αγενές, πατροναριστικό, και άχρηστο. Αρκεί ένα: "Εγώ δεν ενδιαφέρομαι για τεκνοποίηση στα 47".
Μια χαρά σας βρίσκω. Και τους δύο. Και εσύ την αλήθεια σου είπες και αυτή τη δική της. Όμορφα, σταράτα και συνειδητοποιημένα. Και για την περίπτωση που δεν γίνεται αντιληπτό. Η δική σου αλήθεια δεν είναι πιο αληθινή από την δική της αλήθεια, οκ;
Ενδιαφέρουσα "φυτιλιαστική" εξομολόγηση!Σε κάποια εξ όσων αναφέρεις έχεις απόλυτο δίκιο, σε κάποια εξ αυτών έχεις άδικο. Το βασικότερο, κι απορώ που δεν συζητιέται, είναι ότι ένας άνθρωπος στα 40+ όσο νέος κι αν είναι και αισθάνεται σαφώς και δεν έχει τις αντοχές των 20+ και των 30+. Όχι ότι κάτι παθαίνει και δεν μπορεί να ξενυχτήσει ή να κουβαλήσει το μωρό κλπ. αλλά δεν έχει τα ίδια κουράγια. Του "βγαίνει" η κούραση στην καθημερινότητα αλλιώς. Φυσικά αν σου μεγαλώνουν άλλοι το παιδί κι έχεις παρατρεχάμενους όπως οι διάσημοι, που αναφέρεις καλή ώρα, το πράγμα αλλάζει, αλλά πόσοι είναι αυτοί που έχουν τέτοιες πολυτέλειες; Aυτό που θέλω οπωσδήποτε να επισημάνω είναι το παρακάτω: "και μεγάλος κίνδυνος για σύνδρομο Down, όσο κι αν είναι βελτιωμένοι οι προγεννητικοί έλεγχοι." Πηγή: www.lifo.grΠρώτον ο προγεννητικός έλεγχος αφορά χαρτογράφηση καρυότυπου. Δηλαδή ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να υφίσταται σύνδρομο Down (το οποίο αποτελεί χρωμοσωματική ανωμαλία, καρυότυπος fault δηλαδή) και να ΜΗΝ διαγνωστεί. Διαγιγνώσκεται. Τα παιδιά με Down που τυχόν βλέπεις προκύπτουν είτε 1.επειδή δεν έγινε αμνιοπαρακέντηση (επειδή η έγκυος ήταν νέα, κανονικά συνιστάται άνω των 35 και αμφιβάλλω αν γιατρός σε αναλαμβάνει άνω των 40 χωρίς- ή επειδή δεν επιθυμούσε να γίνει σε μικρότερη ηλικία) , είτε 2. επειδή γνωρίζαν ότι κυοφορούσαν παιδί με σύνδρομο αλλά αποφάσισαν να ολοκληρώσουν την κύηση παρ'όλ'αυτά (ναι, κάποιοι το αποφασίζουν και δεν θα τους κρίνω ούτε γώ, ούτε συ, είναι περίπλοκα τα ζητήματα βιοηθικής). Δεύτερον όμως και σημαντικότερο: το σύνδρομο Down, που είναι και το μόνο που γνωρίζει ο πολύς ο κόσμος, και που συνεχώς επικαλείται σε συζητήσεις περί ηλικίας εγκυμοσύνης είναι από τις σχετικώς LIGHT δυσχέρειες που μπορεί να συμβούν σε ένα έμβρυο: τα παιδάκια με Down έχουν νοητική ηλικία όταν αναπτυχθούν μεταξύ κανονικού παιδιού 5-10 χρονών (στις καλύτερες περιπτώσεις το δεύτερο), επομένως μπορούν να υπάρξουν στον κόσμο, συνήθως είναι χαρούμενα κι αγαπησιάρικα παιδάκια κι αν λάβουν αγάπη κι υποστήριξη μπορούν να γίνουν λειτουργικοί ενήλικες. Να φοβάσαι τις πολλές άλλες νοητικές στερήσεις και τα πολλά άλλα σύνδρομα για τα οποία ΔΕΝ υπάρχει κάποιος προγεννητικός έλεγχος και που συμβαίνουν σε οποιαδήποτε ηλικία: είναι ζαριά!Κι επίσης να μην ξεχνάμε ότι η ηλικία του πατέρα (η μεγάλη, ντε) συνδέεται με κάθετη αύξηση του ρίσκου για αυτισμό, που δεν ανιχνεύεται στην κύηση (κι ούτε καν στη γέννηση). Μιας κι ομιλούμε για σύνδρομα κλπ. Κατά τ'άλλα σαφώς και οι γυναίκες που τεκνοποιούν αργότερα δεν είναι ότι αποφάσισαν να "ζήσουν την ζωή τους"! (Δηλαδή και να το έκαναν, κακό είναι; Δεν κατάλαβα. Εσύ θα τους μεγαλώσεις το -προβληματικό τυχόν- παιδί;). Ένας βασικός λόγος είναι ότι δεν βρίσκουν κατάλληλο σύντροφο για να μείνουν έγκυες και να δημιουργήσουν οικογένεια, ιδιαίτερα καθώς οι άντρες κατάλληλης ηλικίας ορμούμενοι από διάθεση να μην αναλάβουν υποχρεώσεις (και σεβαστό) δεν επιθυμούν να "τακτοποιηθούν" σε τέτοιες ηλικίες. Αποτέλεσμα είναι ότι ή πρέπει να βρουν πατέρα των παιδιών τους κάποιο μεγαλύτερο (με όσα συνεπάγεται αυτό) ή να συνεχίσουν να ψάχνουν, χάνοντας πολύτιμο χρόνο. Τέλος, για να μην νομίσουμε ότι ομιλώ χωρίς να γνωρίζω, έμεινα έγκυος απολύτως φυσιολογικά και γέννησα στα 41-42 (είχα ήδη δημιουργήσει οικογένεια) και το παιδί δεν είχε και δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Και δεν είμαι η μοναδική. Θα με επιβεβαιώσουν κι άλλες μητέρες του φόρουμ.
Scroll to top icon