Τελευταία έχει γίνει πολύ μόδα αυτή η άποψη. Όποιος προσπαθεί να χωρίσει δυο ανθρώπους δεν έχει καμία μα καμία ευθύνη, αν αγαπάς το ταίρι σου δε θα ενδώσεις σε τίποτα κι όλα τα σχετικά. Η ευθύνη είναι σίγουρα κυρίως εκείνου που απατάει, όχι του 3ου προσώπου. Αλλά ας μην το απενοχοποιούμε και τελείως. Είναι ένας πολύ βολικός τρόπος να διώξεις τις τύψεις σου όταν χωρίζεις ένα ζευγάρι - λες στον εαυτό σου εγώ δεν έχω ευθύνη, ο άλλος έχει τη σχέση. Δεν είναι όμως τελείως σωστό. Αν ο άνθρωπος αυτός δεν ξενοκοιτάει, αλλά εσύ χωθείς και τον προκαλέσεις και τον κυνηγήσεις και τον μαρκάρεις στενά, και προσπαθήσεις να τον χωρίσεις, έχεις μερίδιο ευθύνης. Εγώ αυτό πιστεύω. Έχω βρεθεί πάντως κι εγώ στη θέση του 3ου προσώπου, κι όλοι μου έλεγαν το ίδιο, πως εγώ δε φταίω καθόλου. Ε εγώ θεωρώ πως έφταιγα, έκανα λάθος, και δε σκοπεύω να το ξανακάνω. Εκτός πια αν είναι ο έρωτας της ζωής μου και δε με νοιάζει κανένας ηθικός φραγμός. Τέλος πάντων, όπως ειπώθηκε πολύ σωστά πιο πάνω, όλοι πληγώνονται και όλοι φταίνε συνήθως. Δε μπορείς να βάλεις τις καταστάσεις αυτές σε καλούπια, κι ούτε λειτουργούμε όλοι στα ίδια ηθικά πλαίσια. Ο καθένας ορίζει τη ζωή του διαφορετικά. Αυτό που εσυ μπορεί να θεωρείς σωστό, είναι άποψή σου. Κάποιοι συμφωνούν και κάποιοι άλλοι όχι, και σε κάθε περίπτωση ξέρεις πως θα κριθείς γι' αυτό όπως και για όλες σου τις επιλογές.
19.2.2014 | 11:11
Ρε παιδιά, με αφορμή’αυτή την εξομολόγηση
Για τα τρίτα άτομα(http://www.lifo.gr/confessions/view/115726#comments)Και για το πόση δυσανάλογη έμφαση δύνεται σε αυτά αν διαλυθεί μια σχεση..Κατ ‘αρχάς ακόμα δεν κατάλαβα γιατί κάποιος να ντρέπεται να διεκδικήσει τον άλλον αν είναι σε σχέση.Τι σχέση έχει η αξιοπρέπεια μ’αυτό?γιατί είναι τσόκαρο? (τα διάβασα στα σχόλια)Όλοι είναι ελεύθεροι και κανείς δεν είναι κτήμα κανενός.Αν ο άλλος νομίζει οτι βρήκε ξέρω γω το άλλο του μισο? Και λάθος να κάνει γιατί να μην τον διεκδικήσει?Και λέγοντας διεκδικήσειΤο τρίτο άτομο δεν θα πάει να βιάσει το άτομο που είναι σε σχέση ούτε του χώνει το μαχαίρι στο λαιμό να χωρίσει η να απατήσει μαζί του, απλά μπορεί να εκφράσει αυτό που νιώθει(αν υποθέσουμε ότι η πρωτοβουλία παίρνεται απ’τον τρίτο και όχι απ’αυτον που είναι σε σχέση)Όταν είσαι σε σχέση εσύ προσωπικά και μόνο έχεις την ηθική υποχρέωση να μην απατήσεις τον σύντροφό σου.Το τρίτο άτομο απ’τη στιγμή που δεν έχει κάποια φιλική ή αδελφική σχέση με το ‘’απατημένο’’ πρόσωπο ή το ‘’δυνιτικά απατημένο’’ δεν έχει καμία τέτοια ηθική υποχρέωση απέναντί του.Εγώ προσωπικά δεν βλέπω κανένα ηθικό παράπτωμα απ’τη μεριά του τρίτου προσώπουΔεν ‘’κλέβει’’κάτι ,ο άλλος δεν είναι πράγμα είναι όν ελευθερο με συνειδηση που κάνει τις δικές του επιλογές.Και απ’τη στιγμή που απατάει ή χωρίζει λόγω τρίτου ατόμου σημαίνει ότι έχει σημαντικό λόγο και το κάνει .Η προηγούμενη σχέση δεν τον ικανοποιεί πια ή είναι ερωτευμένος ξερω γω με την άλλη κτλ..και αν δεν ήταν το τάδε τρίτο πρόσωπό θα ήταν το άλλο..δεν μπορώ να καταλάβω τη τραγωδία της κατάστασης δηλαδή..Πρέπει να μένει κανείς στη σχέση έτσι απλά για να μένει?επειδή ξέρω γω απλά και μόνο είμαστε τόσο καιρό μαζι και πρέπει να είμαστε άλλο τόσο?Αυτό είναι ψυχαναγκασμός.Αν σε κάποιον αρέσει ένας άλλος προχωράει στον άλλονΚαι είναι λογικό να συμβαίνει αυτό σε κάποιες περιπτώσεις ,είναι απλά η φυσική εξέλιξη των πραγμάτωνΔεν φταίει το τρίτο πρόσωπο για το "πόνο που θα προκαλέσει" (έλεος) στον απατημένοΌλα μες στη ζωή είναιΚαι αν πρέπει να ρίξουμε ένα φταίξιμο σόνι και καλά ,αυτό πάει στο άτομο που απατούσε επειδή δεν ήταν ξεκάθαρο και ειλικρινεςΑυτή η ρήψη ευθυνών στα τρίτα πρόσωπα τύπου «μου διέλυσες τη σχέση» κτλ στις περισσότερες περιπτώσεις δεν βασίζεται σε λογική επεξεργασία των καταστάσεων.Και κατα τη γνώμη μου είναι γελοία και πάρα μα πάρα πολύ βολική.
2
