ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και σκέφτομαι πόσο περίεργο είναι όλο αυτό...Πόσο σε θέλω. Πόσο δύσκολο είναι να σε έχω.Πόσο ουτοπικό μοιάζει να με θέλεις κι εσύ.Πόσο όμορφα με κάνεις να νιώθω όταν με αγγίζεις, όταν μου χαμογελάς.Μου αρέσει αυτό το "επιθετικό-σοβαρό" ύφος που έχεις μερικές φορές όταν μου μιλάς...Είναι σα να προσπαθείς να έρθεις λίγο πιο κοντά μου και αυτό με κάνει να νιώθω αμήχανα.Και άλλες φορές που χαμογελάς ντροπαλά και σκύβεις λίγο το κεφάλι. Ξέρεις πόσο γλυκιά είσαι;Είναι φορές που θέλω να σε πάρω από το χέρι, να τρέξουμε κάπου κρυφά...Να λέμε χαζά και να γελάμε...Να με κρατάς μέσα στην αγκαλιά σου και να με φιλάς...Μακάρι να ήξερα πως νιώθεις για εμένα.Μακάρι να είχαμε λίγο χρόνο μαζί, να είχαμε γνωριστεί κάπου αλλού. Τότε θα μπορούσα να σου πω και να σου δείξω πόσο ερωτευμένη είμαι μαζί σου. Το αισθάνεσαι ποτέ;