ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η λογικη και το συναισθημα δεν ειναι απαραιτητο να βρισκονται σε συγκρουση. Το καλυτερο ειναι χρησιμοποιωντας τη λογικη να αναγνωριζουμε τα συναισθηματα μας, τα οποια μας υποδεικνυουν τις αναγκες μας. Επισης να αναγνωριζουμε τι ειναι πραγματικη μας αναγκη και τι ειναι απλα μια διαστρεβλωμενη αντιληψη (ανασφαλεια). Αν βαφτιζουμε λογικη την επικρατηση των ανασφαλειων μας και την αποφυγη των αναγκων μας τοτε τα ψυχολογικα προβληματα μας περιμενουν στην γωνια.

Eίναι παράλογο να ζούμε χωρίς συναίσθημα! Το πρόβλημα είναι ότι όταν βλέπουμε μια αδιέξοδη κατάσταση που μας βλάπτει σε μόνιμη κατάσταση και συναισθηματικά μας διαβρώνει εμείς να πηγαίνουμε εκεί ξανά ξανά. Νομίζουμε ότι είναι η αγάπη που μας οδηγεί-άσχετα με την ύπαρξη ή μη- απλά γινόμαστε αυτοκαταστροφικοί. Οπότε το συναίσθημα και η λογική μια χαρά μπορούν να συνυπάρχουν, δεν είναι αντιθετικές καταστάσεις. Τώρα αν εσένα δεν σου αρκεί μια λογική για να προστατευτείς... κι όχι δεν αρκεί κι ούτε είναι αυτός ο ρόλος της. Είναι είναι ρεαλιστική αξιολόγηση καταστάσεων προκειμένου να κάνεις τις επιλογές που σου ταιριάζουν καλύτερα. Π.χ. η μόνιμη συναισθηματική καταπίεση που μπορεί κάποιος να ασκεί στον ίδιο του τον εαυτό για να μην πληγωθεί, δεν είναι μια λογική πράξη, είναι αντίθετη από την ανθρώπινη φύση και τις ανάγκες μας κι όμως πολλοί το αποκαλούν λογικό όλο αυτό.