ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.2.2019 | 00:57

Τι υπάρχει μετά....

Πρόσφατα έχασα τον ανθρωπό μου από καρκίνο. Βιώνω την φάση του πένθους με μια άρνηση στο να αποδεχτώ την απώλεια. Κοντραρομαι με τον περίγυρο που προσπαθούν να με εντάξουν στην πραγματικότητα λέγοντας μου συνεχώς η ζωή συνεχίζεται... πρέπει να κάνεις πράγματα να ξεχνιεσαι ... Βγες.... μίλα.... πήγαινε σε ψυχολόγο. Γενικά με την πίστη στον Θεό, με τα θέματα ψυχής, αγγέλων και όλα αυτά τα μεταφυσικά της θρησκείας δεν τα πήγαινα ποτέ καλά. Πίστευω ότι γεννιομαστε -ζούμε- πεθαίνουμε. Τέλος. Και ακούω συνέχεια απ' όλους ότι είναι εκεί ψηλά και με βλέπει με ακούει είναι κοντά μου. Μου στέλνει σημάδια..... Κάπου ακροβατω μεταξύ λογικής καί τρέλας. Οι επισκέψεις στον ψυχίατρο δεν βοηθούν. Και τελευταία με πιάνω να θέλω να μάθω όσα περισσότερα γίνεται για αυτό το μετά. Είναι η μόνη μου παρηγοριά.Έχετε νιώσει ποτέ ανάλογα στην απώλεια κάποιου που αγαπησατε πολύ?
8
 
 
 
 
σχόλια
Λοιπόν από πού να ξεκινήσω... Όλα αυτά που νιώθεις είναι απολύρως φυσιολογικά. Μη σε τρομάζει ο θυμός, η άρνηση, η θλίψη, είναι μέρος της διαδικασίας και της αντίδρασης στην απώλεια. Θα κάνουν κύκλο, πολλές φορές θα επιστρέφουν και θα νιώθεις οτι φτου κι απ'την αρή, αλλά κάποια στιγμή θα μαλακώσει και θα συνέλθεις.Μην παρασύρεσαι από αυτά που σου λένε από δω κι από κει. Κάποιοι θέλουν να σε βοηθήσουν ή σε λυπούνται, επειδή όμως δεν είναι ειδικοί κάνουν μεγαλύτερο κακό ή βγάζουν επάνω σου τις δικές τους ανάγκες και φόβους. Αν ακούς τον καθένα και σε συνδυασμό με την αγωνία που βιώνεις(το ερώτημά σου "τι συμβαίνει μετά") είναι σίγουρο οτι θα καταλήξεις να φοράς την άσπρη ζακετούλα με τα λουράκια...Προσωπικά με έχουν γεμίσει 2 κούτες θρησκευτικά βιβλία (όχι μόνο χριστιανικά λολ) με προσευχές, ξόρκια, βίους Αγίων, θαυματουργές εικόνες "για να με βοηθήσουν", τα οποία ουδέποτε άνοιξα και ουδέποτε εξέφρασα ανάγκη για κάτι τέτοιο. Μου έδωσε η άλλη και έναν τρίκιλο μεταλλικό σταυρό "να κουβαλάω πάντα μαζί μου" γιατί "είναι διαβασμένος" και "θα με φυλάει". Όποιος πάει εκδρομή σε Μοναστήρι μου φέρνει εικόνες, λάδια, κεριά, βαμβάκια, μύρα κτλ. Μου λένε συνέχεια, όπως και σε σένα, οτι είναι ψηλά και με βλέπει. Στο τσακ είμαι να απαντήσω οτι ελπίζω όταν πηγαίνω τουαλέτα ή κάνω σεξ να πηγαίνει μια βόλτα και να ξανάρχεται.Προσωπικά με βοήθησε σύμβουλος, στον οποίο πήγα με πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα-θέματα, στα οποία ήθελα την άποψή του για να τα δουλέψω μόνη μου, καθώς επίσης και κάποια κορίτσια κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχολόγοι της Κοινωνικής Υπηρεσίας αντικαρκινικού νοσοκομείου. Πολύ συγκεκριμένες συζητήσεις, πολύ πρακτικά θέματα, χειροπιαστές συμβουλές με άμεση εφαρμογή. Ειδικοί που ξέρουν τι περνάς,τι πέρασες και τι θα περάσεις το επόμενο διάστημα.Μην κάθεσαι να αναρωτιέσαι αν επικοινωνεί μαζί σου ή αν θα συναντηθείτε. Η γραμμή μεταξύ πένθους και παράνοιας είναι λεπτή. Αν δεν σε παρηγορεί η θρησκευτικούρα που σου επιβάλλουν οι άλλοι, απομακρύνσου χωρίς φόβο και τύψεις.Σόρρυ για τις σκόρπιες σκέψεις, γράφω βιαστικά.
Συλληπητήρια και σε σένα, ξέχασα να το γράψω και στην εξ/νη, τόσο πολύ το έχω ακούσει που δεν του δίνω σημασία πια. Να προσθέσω οτι ψάχτηκα πολύ για να βοηθηθώ, γιατί ένα διάστημα είχα πάρει την κατρακύλα και κατάλαβα οτι μόνο εγώ μπορώ να το αναστρέψω αυτό. Το περιβάλλον είναι στην κοσμάρα του συχνά, θα σου την πουν αν σε βλέπουν down (τους κουράζεις γαρ) και επίσης θα σε στραβοκοιτάξουν αν δείχνεις οτι παρόλα αυτά ζεις.Κανείς δεν μπορεί να σου επιβάλλει το ρυθμό του στο να ξεπεράσεις μία απώλεια. Ο κάθε άνθρωπος στη ζωή μας παίζει διαφορετικό ρόλο. Για την εξ/νη πχ ο σύντροφος μπορεί να ήταν επίσης πατέρας των παιδιών της, ο καλύτερός της φίλος, ο συνεργάτης της στα επαγγελματικά κτλ. Ένας άνθρωπος δηλαδή που κρατά πολλούς ρόλους, οπότε βιώνει μια πολυδιάστατη απώλεια. Για κάποια άλλη ο σύντροφος μπορεί να είναι απλά ένας ερωτικός παρτενέρ, που σε λίγες εβδομάδες μπορεί να αντικατασταθεί. Δεν μπορεί κανένας να σου πει τι ώρα να το ξεπεράσεις. Δεν ξέρει τι ακριβώς έχασες και θρηνείς.
Να'σαι καλά. Ισχύει σε μεγάλο βαθμό αυτό για το πώς αντιδρούν οι άλλοι γύρω και πόσο η αντιλαμβανόμενη κούρασή τους ειναι πίσω και από τις προτροπές "να το ξεπεράσεις". Δυστυχώς. Λες και δεν θέλεις να το ξεπεράσεις. Ξεχνούν (ή μάλλον αδυνατούν να κατανοήσουν) ότι και το να κρατιέσαι από το πένθος είναι μια σύνδεση με το αγαπημένο άτομο, το μόνο που έχει πια μείνει.
Λεμόνι κλαίω στο σημείο με τα ''λάφυρά'' σου, να τα πουλήσεις να βγει και κανα φράγκο να γελάει ο εκλιπών αν έχουν δίκιο.Ναι χρειάζεται να ξέρουν το ιστορικό και να είναι ειδικοί.Αν ακούμε τον καθένα αποπροσανατολιζόμαστε γιατί δεν υπάρχει μία άποψη και δεν υπάρχουν και καλά το είπες πρακτικές, χειροπιαστές συμβουλές, εκεί είναι η ουσία.
Οι επισκέψεις στον ψυχίατρο δεν βοηθούν. Πηγή: www.lifo.grΔοκίμασε ψυχολόγο.Πολλοί ψυχίατροι έχουν ασχοληθεί τόσα χρόνια να βγάλουν την Ιατρική που δεν έχουν την γνώση σε άλλα πράγματα καθώς και την εφαρμογή της όπως οι ψυχολόγοι.Ή βρες κάποιον ψυχίατρο αν παίρνεις φάρμακα που συνδυάζει και στο μετέπειτα των σπουδών του σεμινάρια σχετικά ή ακόμα καλύτερα αν μπορείς οικονομικά επισκέψου και ψυχίατρο και ψυχολόγο.Πάντως είναι οκ αν είσαι άθεος/η, θα δεχτείς την απώλεια και χωρίς την ''βοήθεια του Θεού'' ή να πειστείς ότι ''υπάρχει εκεί ψηλά'', στο λέω εμπειρικά, μην ανησυχείς και αν πιέζεσαι μην δίνεις βάση στο τι σου λέει ο καθένας.
Μην σου πω ότι συμφιλιώνεσαι και πιο εύκολα με την ιδέα του θανάτου χωρίς παρηγοριές και ελπίδες για το μετά.Stay true to yourself, έχεις τόσα να αντιμετωπίσεις, μην σε πιάνουν και τα υπαρξιακά για το μετά με την κάθε βλακεία που ακούς.
Scroll to top icon