ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.7.2020 | 18:12

Ζώντας με διπολικο _καταθλιπτικο

Λοιπον περυσι τετοια εποχή περιπου σας ειχα ξαναγράψει. Παντρεμενη απο ερωτα 25 χρόνθα ...και ξαφνικα εδω και δέκα χρόνια χτυπά την πόρτα μας η κατάθλιψη του άντρα μου, παίρνει αντικαταθλιπτικά....περνάει η κατάθλιψη αλλά σιγά σιγά ....εμφανίζονται λεκτικές ακρότητες στη δουλειά του(πλέον είναι σχεδον ανεργος, εχει κάποια ενοίκια), ανακατευει μόνος του φάρμακα, ερχονται οι πρώτες νοσηλείες, απόπειρα, νοσηλείες παντα εκούσιες, εγώ κρατάω τη δουλειά μου με φοβερό αγώνα (εχω αντιμετωπίσει καρκίνο) ευτυχώς παιδιά δεν υπάρχουυν, είμασταν παρεακι τα δυο μας, ξαφνικά αδιαφορεί τελείως για εμένα, δημιουργεί μια αφόρητη κατάσταση στο σπιτθ, δεν υπακούει στις οδηγίες ιατρών, αλλοι μιλάνε για ανθεκτική κατάθλιψη αλλοι για διπολική. Εγλω μένω καποιες φορές σε ξενοδιχεία...προσπαθώντας να κοιμηθώ .....για να μπορώ να δουλέψω. Σιγά σιγά αυτό το χρόνο προσπάθησα να αποσυνδεθώ. Νοίκιασα bnb, τον φροντίζω, μένω και κάποιες ημ στο σπιτι....μας, αλλά συνήθως μπερδευει τα φάρμακα....κάνει ότι θέλει και έτσι θεραπεία...δεν εχει υπάρξει. Είναι απελπισμένος, μου σπαραζει την καρδιά, αλλά η αδιαφορία του για την ταλαιπωρία μου είναι τρομερή. Συνεχίζω στο bnb , σχεδον το εχω πάρει απόφαση οτι δεν θα γίνει καλά, θέλω πάντα να τον φροντθζω. Ακόμη κλαιω πολύ για την ατυχία του_ μας, το πείσμα του....αλλά σιγά σιγά ξεμακραίνω. Του χρόνου μπορεί να σας πω οτι εχω νοικιασει και το δικό μου σπιτι. Δινω ακομη ευκαιριες...
4
 
 
 
 
σχόλια
Τα θέματα ψυχικής υγείας δεν είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Από τη μία μπράβο σου που σε δύσκολες καταστάσεις δεν τον έχεις εγκαταλείψει, από την άλλη σηκώνεις πάνω σου ένα μεγάλο βάρος που δεν θα έπρεπε να είναι δική σου δουλειά. Εφόσον ο άντρας σου δεν είναι συνεργάσιμος με γιατρούς και δεν ακολουθεί πιστά φαρμακευτική αγωγή, τα πράγματα δε θα βελτιωθούν. Δεν είναι αδιαφορία για σένα αυτό που εισπράττεις. Είναι οι διακυμάνσεις της ψυχολογίας του που έχουν να κάνουν με τον ίδιον και το θέμα που αντιμετωπίζει. Επίσης, ζεις 25 χρόνια με πάσχοντα και δεν έχεις επισκεφθεί εσύ η ίδια ψυχολόγο ή ψυχίατρο; Μέγα λάθος, αν δεν το έχεις πράξει. Χρειάζεσαι κι εσύ στήριξη και ενημέρωση για το πώς να χειρίζεσαι καταστάσεις, πώς να μη νιώθεις ανεπαρκής και πώς να μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Στην τελική, εαν κάποια στιγμή δεν αντέξεις άλλο να ξέρεις ότι έχεις κάθε δικαίωμα να προχωρήσεις παρακάτω, καλή μου. Ήδη, από αυτά που λες καταλαβαίνω ότι είσαι σε ένα τέτοιο στάδιο απεμπλοκής. Όσο και αν τον αγαπάς, έχεις κι εσύ τα όρια σου.
Μπράβο στην υπομονή σου! Άλλες θα είχαν φύγει τρέχοντας απο τα πρωτα συμπτώματα και όμως εσυ έμεινες βράχος δίπλα του. Αρα τον αγαπησες και τον αγαπάς ακόμη για να επιμενεις μετα απο τα τοσα που μας περιεγραψες να τον φροντίζεις να προσπαθείς όσο γίνεται μήπως καλυτερεύσει. Να πω μια γνώμη? Δεν είμαι ειδικός δεν είμαι ψυχολογος, δεν θελω να εκληφθεί η γνώμη μου ως τετοια. Απλα είχα παρόμοια ιστορία γνωστής μου κύριας που ο γιος της είχε ακριβώς μη σου πω πανομοιότυπα συμπτώματα με τα όσα εγραψες. Βέβαια η κάθε περιπτωση ειναι διαφορετική και φυσικά την πρωτη γνώμη έχει ο γιατρος. Όλοι νόμιζαν οτι ειναι διπολική και τελικά ήταν σχιζοφρένεια. Απλα το γράφω γιατί καμια φορά ανακατεύονται τα συμπτώματα και δεν ξέρεις, θελω να πω κρύβεται κάτω απο αλλά συμπτώματα. Βέβαια οι γιατροί που τον βλέπουν τον άντρα σου θα ξέρουν, δεν αμφιβάλλω γιαυτό δεν το λέω οτι λένε λάθος, αλίμονο. Αλλά αν είναι αυτό τελικά? Θελω να πω οι ψυχικές ασθένειες δεν οριοθετούνται επακριβώς, καποιες υποβόσκουν μεσα σε άλλες. Βέβαια θα ήθελα να ρωτησω αυτό ξαφνικα του προκλήθηκε? Δηλ ξύπνησε ενα πρωι και ηταν έτσι? Και μετα χειροτέρεψε? Υπαρχουν κάποια ιδρύματα που φροντίζουν ατομα τετοια, το λέω στην περιπτωση που γίνει μη συνεργάσιμος και δεν παιρνει καθόλου φάρμακα. Ήθελα ακομα να σου πω αν δεν το εχεις σκεφτεί ηδη οτι κινδυνευεις. Θελω να πω ενόσω τον επισκέπτεσαι να πάθει μια έξαρση και να σου επιτεθεί / το οτιδήποτε. Γιαυτό να προσεχεις, δεν ξέρεις ποτέ πως λειτουργουν τέτοιοι ασθενείς. Με προσοχή και κατανόηση ναι. Εύχομαι να βρεις την άκρη και την ηρεμία στη ζωη σου. Μακάρι να ξαναγίνει όπως ηταν, λίγο δύσκολο αλλά ποτέ δεν ξέρεις, εσω επανέρχονται απο χρόνια σε κώμα. Να σαι καλα και να προσεχεις και κουράγιο καο δυναμη εύχομαι!
Ειναι πολυ δυσκολο να βλεπεις το ανθρωπο σου να καταρρεει και να μην μπορεις να κανεις τιποτα..Θα ταν απανθρωπο να τον παρατησεις αλλα εχεις κ συ μια ψυχικη υγεια..Ορθα σκεφτεσαι να πραξεις. Θελει πολυ δυναμη αυτο που κανεις..Να σε παντα καλα..

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon