Είναι πάντα μια μεγάλη αποκάλυψη να βιώνεις κάτι που θυμάσαι απ' όταν ήσουν παιδί. Πολύ περισσότερο αν δεν είναι κάτι τυχαίο, αλλά κάτι που έψαχνες και νοσταλγούσες...
Πατίστας - Gonna Fly Now
Ξεκίνησε να παίζεται το 1978, τη χρονιά που γεννήθηκα, και αρχικά ήταν ασπρόμαυρη. Oι Έλληνες διαφημιστές πήραν ένα ξένο τραγούδι -το θέμα της ταινίας Ρόκι απ' τον Bill Conti- βάζοντας τις απίθανες φωνές να λένε Πατίστας από πάνω. Μια κλασική διαφήμιση είχε γεννηθεί.
Campari - Total Eclipse
Είναι μία απ' τις καλύτερες διαφημίσεις της δεκαετίας του '80. Η οπερετική φωνή του Klaus Nomi και η σκοτεινή, επιβλητική διαφήμιση του Campari είναι από τις πρώτες τηλεοπτικές μου αναμνήσεις. Αυτό που δεν φανταζόμουν είναι ότι αυτή ήταν μια καθαρά ελληνική διαφήμιση και αποδίδει πειστικά το χάι τεκ νεοπλουτο ύφος των mid '80ς που όλοι κάνουμε ότι δε θυμόμαστε.
Υπήρχε και σε διαφορετική εκδοχή όπου το μόνο χρώμα που βλέπεις είναι το κόκκινο:
Γράφει ο Akis: Μοναδικό χρώμα στη διαφήμιση το έντονο κόκκινο του ποτού,ενώ η μουσική επένδυση με το "total eclipse" του εκκεντρικού Klaus Nomi ήταν το κάτι άλλο...Πρωτοπροβλήθηκε το 1984 και μέχρι το 1989 που σταμάτησε η προβολή της υπέστη ένα σορό αλλαγές (κυρίως κοψίματα σκηνών).
ΑΛΤΙΣ - Τσάμικο
Ή ο Σαββόπουλος ή η εταιρία που έχει τα δικαιώματα, την τελευταία δεκαετία έχουν δώσει ένα σωρό τραγούδια του σε διαφημίσεις, φτηναίνοντάς τα κάπως (είναι δυνατόν να ακούς το '«Ήλιε Ήλιε Αρχηγέ» σε διαφήμιση Στραγγιστού Γιαουρτιού;!). Δεν παύουν βέβαια να είναι υπέροχα και η χρήση τους δείχνει πως οι διαφημιστές έχουν αν μη τι άλλο γούστο. Αγαπημένο μου είναι το Τσάμικο.
ΓΙΩΤΗΣ Φρουιζελε - Sexy Ways
Το κομμάτι του Jerry Lee Lewis που ακουγόταν σ' αυτή τη σέξι διαφήμιση με τα ζελέ που κουνιούνται προκλητικά, σήμανε κάθε χρόνο στα τέλη των '80ς την έναρξη του καλοκαιριού...
Η διαφήμιση ήταν εμπνευσμένη απ' την ταινία Εννιάμιση Εβδομάδες που είχε προκαλέσει πάταγο και στην Ελλάδα, το 1986.
ΝΟΚ ΑΟΥΤ της ΕΒΓΑ - Blister in the Sun
Η διαφήμιση παιζόταν μέχρι και το 1991 αλλά ήταν αρκετά παλιότερη. Από αυτήν είχα γνωρίσει στα μέσα των '80ς το τραγούδι των Violent Femmes και κάθε φορά που το ακούω νιώθω ότι είναι καλοκαίρι και μου 'ρχεται να τρέξω και να πέσω, σα χτυπημένος, σε μια πισίνα.
Aegean - Take MeThere
Η Μαριέττα Φαφούτη έχει γράψει πολλά κομμάτια για διαφημίσεις, αυτό είναι το αγαπημένο μου. Η διαφήμιση κέρδισε το Χρυσό Ερμή το 2013 και ολόκληρο το τραγούδι κυκλοφόρησε και ξεχωριστά:
ΙΟΝ Αμυγδάλου - Who's Afraid of the Big Bad Wolf
H γιαγιά έτρωγε κρυφά σοκολάτα στην στέγη. Το τραγούδι γράφτηκε το 1933 για να επενδύσει μουσικά μια ταινία κινουμένων σχεδίων του Disney που λεγόταν τα Τρία Γουρουνάκια.
Έκτοτε χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές στην ποπ κουλτούρα, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο: παίχτηκε σε ταινίες του Κάπρα και των αδερφών Μαρξ, ενέπνευσε τον τίτλο Who's Afraid of Virginia Wolf, ενώ προκάλεσε και το τραγούδι απάντηση Lil' Red Riding Hood των Sam the Sham & the Pharaohs το οποίο λέει την ίδια ιστορία απ' την πλευρά του λύκου αυτή τη φορά.
Cosmote - Fake
Ζούσα στην Αγγλία το 2001, και μια φίλη απ' την Αθήνα (που μετά θα έκανε και ολόκληρο ντοκιμαντέρ για τους Raining Pleasure) με δική της πρωτοβουλία μου έγραψε να βρω τους υπεύθυνους για νέα μουσική στα ραδιόφωνα του Λονδίνου, ελπίζοντας να προωθήσει «αυτό το αγγλόφωνο γκρουπ που είναι πολύ καλό».
Έψαξα στο audiogalaxy με το keyword 'raining pleasure' και βρήκα μόνο ένα τραγούδι το Is that You (είχε κι άλλα entries, αλλά έγραφαν 'fake' και νομίζοντας ότι κυριολεκτούσαν δεν τα άνοιξα.) Τελοσπάντων ενθουσιάστηκα με το Is that You κι απάντησα στην Γκρατσιέλλα ενθουσιωδώς ότι θα ψάξω το θέμα. [Δε θυμάμαι τι έγινε μ' αυτό, ελπίζω να μην φταίει η πιθανή αμέλειά μου που δεν πήγαν Νο1 στην Αγγλία!]
Και μετά κατέβασα και ένα fake mp3: με μπέρδεψε γιατί είχε ένα τραγούδι που είχα ακούσει σε μια διαφήμιση δεν θυμόμουν πού -στις διακοπές στην Ελλάδα όπως αποδείχτηκε- κι η θεωρία μου ότι ήταν fake επιβεβαιώθηκε («μα αυτό είναι πολύ καλό, αποκλείεται να είναι ελληνικού συγκροτήματος»). Και βέβαια ήταν, και πολύ καλά έκαναν και το έδωσαν σε διαφήμιση. Αν δεν το είχαν κάνει μπορεί να μην συνέχιζαν καν την καριέρα τους και να ήταν ακόμα ένα καλό ελληνικό γκρουπ που χρεοκόπησε πριν προλάβει κανείς να γνωρίσει τη μουσική του.
NOYNOY - Rendez-Vous
(Το αγοράκι με τη φλογέρα, φανταζόμουν πως ήμουν εγώ)
«Αυτά είναι τα παιδιά που θα φτιάξουν αύριο τον κόσμο του 21ου αιώνα», λέει η διαφήμιση με το Rendez-Vous του Jean Michel Jarre, και μιλούσε, πάνω κάτω για μένα και τη γενιά μου. Που ήμασταν ακόμα ανήλικοι στα '80s, που όταν θα ερχόταν το 2000 θα ήμασταν πια μεγάλοι, και θα καταφέρναμε ένα σωρό πράγματα.
Δεν νομίζω ότι τα καταφέραμε ακόμα. (Πάντως κάποιος που ήταν παιδί στα '80s σήμερα είναι Πρωθυπουργός...)
«Αυτά είναι τα παιδιά που θα φτιάξουν αύριο τον κόσμο του 21ου αιώνα.» Τι ωραία που ήταν η ζωή, τότε που πίστευα πως κάθε υπέροχη μεγαλοστομία των διαφημίσεων ήταν αληθινή...
Νουνού Light - Dolce Vita
Δεν ήξερα αυτό το italodisco τραγούδι του Ryan Paris παρά μόνο μέσα απ' την διαφήμιση των '80ς. Στο ίντερνετ βρήκα ότι πάνω του βασίστηκε το «και νουνού και λάιτ», μια catchy μελωδία που είχα ξεχάσει εδώ και 20 χρόνια κι όμως, ήταν σαν να μην έφυγε ποτέ απ' το μυαλό μου. Το μόνο που δε θυμόμουν (και ίσως και καλύτερα) ήταν αυτή η ανδρόγυνη φωνή που πετάγεται κάθε τόσο σαν sample για να πει με ελαφριά ηχώ «Αυτό είναι!» - δίνει την εντύπωση ότι αν δεν το λεγε ξανά και ξανά θα έσκαγε.
Ζαγόρι - In The Light
Ωραία έμπνευση που έβαλαν το τραγούδι της Ειρήνης Σκυλακάκη σε διαφήμιση.
Γιώτης Κρέμα Καραμελέ - Poetry In Motion
Το Poetry In Motion του Johnny Tillotson ακούγεται πολύ λίγο στην έτσι κι αλλιώς μικρή διαφήμιση, όμως στα παιδικά μου μάτια ταίριαζε φοβερά με τη μαγική τεχνολογία του να κινείς τις κρέμες καραμελέ με τηλεχειριστήριο!
FIX - Εκδρομή
Το τραγούδι μου άρεσε και πριν μπει σ' αυτήν την νέα διαφήμιση (και υπήρξε η αφορμή/έμπνευση γι' αυτό το ποστ). Τώρα πάντως όλοι το ψάχνουν κι αναρωτιούνται ποιοι το λένε. Η Δήμητρα Γαλάνη και ο Ευστάθιος Δράκος το λένε κι είναι απ' τον νέο τους δίσκο Το Βαλς Των Χαμένων Μετά.
[Προσθέστε ελεύθερα]
σχόλια