Ξανάνοιξε πρόσφατα μια ενδιαφέρουσα κουβέντα, με αφορμή την καταγγελία πως η δ.σύμβουλος του ΕΟΠΠΕΠ (υποτίθεται ότι) πέταξε στα σκουπίδια εικόνα της Παναγίας.
Μπορεί κάθε δημόσιος υπάλληλος να βάζει να βάζει στο γραφείο του στη Δημόσια Υπηρεσία θρησκευτικές και άλλες εικόνες;
Κάποιοι είπαν πως και οι φωτογραφίες απ' τις διακοπές ή των παιδιών δε θα έπρεπε να μπαίνουν στα επαγγελματικά γραφεία, άλλοι πως όλες οι θρησκευτικές εικόνες (κάθε θρησκεύματος) μπορούν να υπάρχουν ελεύθερα παντού.
Θέσαμε τρία ερωτήματα κάνοντας μία μίνι -και προφανώς όχι επιστημονική- δημοσκόπηση, και πάνω από 10.000 αναγνώστες απάντησαν.
Να τα αποτελέσματα:
Να 5 απ' τα σχόλια σας:
1. Με γνώμονα την αρχη της Ανεξηθρησκειας υπάρχουν δύο επιλογες, η ελευθεριακη δηλαδη ο καθεις μπορει να φερει το οποιοδήποτε συμβολο της οποιασδήποτε θρησκείας ή η απαγορευτικη δηλαδη κανεις να μην μπορει να φερει συμβολα (τυπου Κεμαλ δηλαδη), είναι θεμα επιλογης πια καθολικη αποφαση θα ισχυσει.
Προσωπικα τασσομαι υπερ του Κεμαλικου προτυπου, κανεις δημοσιος υπάλληλος εν υπηρεσία να μην φερει θρησκευτικα συμβολα, αυτο βεβαια είναι πρακτικα αδυνατο την στιγμη που ακομα και η σημαία περιέχει (για θρησκευτικους για αλλους και ιστορικους για καποιους αλλους τον σταυρο) οποτε πιο εφαρμοσιμο θα είναι το ελευθεριακο μοντελο. [Προσωρινώς ο Ποκοπίκος]
2. Ειμαι υπερ. Η πλειοψηφια των Ελληνων ειναι Χριστιανοι Ορθοδοξοι και παρα πολλοι πιστευουν στη δυναμη των θρησκευτικων συμβολων - οπως και το συνολο της ανθρωποτητας αλλωστε. Δεν βλεπω λοιπον τον λογο να προσβληθει ενας πολιτης που θα περασει για μια ωρα απο μια υπηρεσια μια δυο φορες το χρονο για το πως νιωθει ανετα καποιος που περναει 8 ωρες την ημερα εκει τη μιση του ζωη.
Συνηθως ειναι οι ιδιοι αυτοι που ενοχλουνται με αυτους που υποστηριζουν την πληρη ελευθερια για μαντιλες, κορανι, τζαμια. Ειναι πολυ περιεργο αντι να απαιτεις να αφομοιωθει η μειονοτητα στην πλειονοτητα, να απαιτεις να απωλεσει τις θρησκευτικες της παραδοσεις η πλειοψηφια για να νιωσουν ανετα οι λιγοι. [εξωγήινη]
3. Έχει μεγάλη διαφορά το τι κάνει ο κάθε υπάλληλος ξεχωριστά είτε επάνω του είτε στον χώρο που του αναλογεί, και το τι κάνει η υπηρεσία.
Η πρώτη περίπτωση (π.χ. σταυρό στο λαιμό ή εικόνα στο γραφείο) είναι πιο σύνθετη νομίζω, εγώ πάντως είμαι εν γένει θετικός.
Η δεύτερη περίπτωση είναι για μένα πολύ πιο ξεκάθαρη: Καμία εικόνα ή σύμβολο οποιασδήποτε θρησκείας δεν θα έπρεπε να υπάρχει σε χώρο που νοείτε ώς δημόσιος (φυσικά συμπεριλαμβανομένων και των σχολείων). [διχασμένοςκορμός]
4. Η πλειοψηφία στην Ελλάδα είναι Χριστιανοί ορθόδοξοι , είναι λάθος να μην υπάρχουν τα σύμβολα της χώρας και της θρησκείας σε κάθε δημόσια υπηρεσία...εάν αρχίσουμε να καταργούμε και να απαγορεύουμε ένα προς ένα το επόμενο θα είναι να αφαιρεθεί ο σταυρός από την Σημαία μας...
Υ.Γ. Δεν πιστεύω στον Χριστιανισμό και σε καμία από τις θεότητες ... αλλά πιστεύω στην ύπαρξει μιας ανώτερης δύναμης από τον άνθρωπο...όπου ο κάθε ένας μας τον/την ονομάζει όπως θέλει ... αλλά οι παραδόσεις της χώρας μας η Ιστορίας μας βασίζεται στον δωδεκαθεϊσμο και στον χριστιανισμό με επικρατέστερει την τελευταία .. και θα έπρεπε όλοι μας πιστεύουμε ή μη να τις σεβόμαστε και να τις διαδίδουμε στην επόμενη γεννιά ... [Xrusostomou Vasilis]
5. Η θρησκευτική ελευθερία (άρ. 13 του Συντάγματος) αναγνωρίζεται μόνο για τους πολίτες, όχι όμως για τη Διοίκηση. Η Διόικηση δεν "πιστεύει" σε καμία θρησκεία και δεν πρέπει να πιστεύει σε καμία θρησκεία για λόγους ισότητας και αμεροληψίας. Οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι είναι όργανα της Διοίκησης δεν επιτρέπεται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους να παίρνουν θέση υπέρ της οποιασδήποτε θρησκείας. Αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορούν να φοράνε π.χ. ένα σταυρό ή ένα κομποσκίνι, κάτι το οποίο είναι ήσσονος σημασίας και όχι ιδιαίτερα ευδιάκριτο, καθώς επίσης δεν απαγορεύεται να διατηρούν θρησκευτικές εικόνες ή άλλα σύμβολα σε αφανή σημεία του γραφείου (π.χ. συρτάρια). Απαγορεύεται ωστόσο να τοποθετούν σε εμφανή σημεία του χώρου εργασίας τους που ανήκει στη Διοίκηση και το Ελληνικό Κράτος θρησκευτικά σύμβολα.
Δεν απαγορεύεται δηλαδή στον υπάλληλο να πιστεύει κάπου ακόμη κι αν αυτό φαίνεται από κάποιο σημείο της αμφίεσης του, αλλά απαγορεύεται να δίνει έστω την εντύπωση πως η Διοίκηση κατευθύνεται προς τη μία θρησκεία ή την άλλη. Ταυτοχρόνως, αποτελεί έλλειψη σεβασμού προς το λειτούργημα και το χώρο στον οποίο ασκείται το να τίθενται οποιαδήποτε σύμβολα. [Αλέκτωρ]
