Γιατί βάζουμε παπάκια στις 'κακές' λέξεις;

Γιατί βάζουμε παπάκια στις 'κακές' λέξεις; Facebook Twitter
16

Και η Σαμπρίνα αυτολογοκρίθηκε

Μου έγραψε αναγνώστης:

"Κάτι άσχετο που έχει να κάνει με την Ελληνική ορθογραφία στο Internet. Ενώ έχω δει πολύ κόσμο (και εσάς) να ευαισθητοποιείται για τα greeklish ή ακόμα και για το ερωτηματικό, - δεν έχω όμως δει κανένα να ενοχλείται με την λογοκρισία που υπάρχει στις "κακές" λέξεις.

Μιλάω για την συνήθεια να βάζουν το @ στην θέση του α. Αντί να γράψουν σκατά προτιμούν να γράψουν σκ@τ@. Λες και το δεύτερο είναι πιο κόσμιο από το πρώτο.


Δεν θα πιστέψεις πόσοι γράφουν έτσι. Η λέξη μαλακας στο Google μου έδωσε 400.000 αποτελέσματά. Η λέξη μ@λ@κ@ς 2.400,000! Ολοι την γράφουν λάθος! :) Το ίδιο συμβαίνει και με τις περισσότερες "κακές" λέξεις που έβαλα.


Νομίζω ότι στον γραπτό λόγο ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος είναι τα αποσιωπητικά Δηλαδή μ.....ς . Τώρα που είπα μαλάκας απορώ πως δεν έχει ασχοληθεί ο Πολύδωρας και ο Άδωνις με το θέμα. :)


Και τελος μια αστεία λεπτομέρεια. Όταν έβαλα την λέξη μ@λ@κ@ στο Google μου έβγαλε δεύτερο αποτέλεσμα την σελίδα του Μ-Λ ΚΚΕ. Προφανώς προβοκάτσια!"

=====

Σχόλιο Άρη:

Πέρα από την (τυχόν) σεμνοτυφία, το @ είναι ένας τρόπος για να ξεγελάσεις το moderation διάφορων σάιτ -καλή ώρα- και να σου περάσουν το σχόλιο, θεωρώντας ότι δεν βρίζεις. 

Στο LIFO.GR αν βρίσεις έναν συνομιλητή σου, ή ένα δημόσιο πρόσωπο, η λέξη δεν θα μπει (δεν θέλουμε άλλες μηνύσεις!) έτσι κι αλλιώς. Είτε χρησιμοποιήσει κάποιος το τέχνασμα του @, είτε πεις τη λέξη μαλάκας κανονικά. Επαναλαμβάνω: όταν η βρισιά απευθύνεται σε άλλους, όχι όταν είναι μέρος του λόγου, του στυλ "έλα ρε μαλάκα" κλπ.

Στην εποχή του ίντερνετ δεν είναι μόνο η ευγένεια που πρέπει να μας κάνει προσεκτικούς, αλλά και η συναίσθηση πως ό,τι γράφουμε -ακόμα κι αν το γράφουμε ανώνυμα ή ψευδώνυμα- μπορεί να εντοπιστεί και να μας φέρει δικαστικό κλητήρα στην πόρτα μας. 

Οπότε θεωρώ πως υπάρχει μια χρησιμότητα για τα @, αλλά μόνο για τα σάιτ που θεωρούν το μ@λ@κ@ς άκακο ή/και καλόγουστο. 

Κατά τα άλλα υπάρχουν και άλλες μπε-μπε εκδοχές των βρισιών: κάποιοι λένε λακαμάς, άλλοι μακάκας και φούστης. Υπάρχει και η συντομογραφία, χωρίς άλφα και χωρίς παπάκι - μλκ. Σε κάθε τέτοια περίπτωση πάντως, το ότι κάποιος μπαίνει στον κόπο να καμουφλάρει τη βρισιά του δείχνει ένα άλφα τακτ και είναι ενδεικτικό της αναλογικά μετριοπαθούς στάσης του...

Γνώμες;

16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

14 σχόλια
Γιατι βάζουμε παπάκια στις κακές λέξεις;Γιατι τα παπάκια είναι ατίθασα, και ταιριάζουν πιο καλά, άσε που αν βάζαμε ελεφαντάκια, θα είχαμε και πρόβλημα χώρου.
Οσοι χρησιμοποιούν παπάκια, λαγουδάκια κ.λπ. είναι απλώς οι κανονικοί άνθρωποι που δεν εννοούν αυτό που λένε (γενικότερα) και ούτε είναι σε θέση να το υποστηρίξουν. Επίσης φοβούνται μην κακοχαρακτηριστούν από άλλους με τα ίδια σκατά στο μυαλό τους.Οταν θέλεις να βρίσεις τότε δεν νοείται «τακτ». Υποκρισία!Προσωπικά το κάνω άνευ παπακίων μόνο όταν είμαι βέβαιος οτι χρειάζεται ή αξίζει (θέλει και η βρισιά οικονομία).
Τα περισσοτερα αποτελεσματα στο google για το μ@λ@κ@ αντι του μαλακα εχουν να κανουν με το οτι "Search ignores punctuation. This includes @#%^*()=[]\ and other special characters." :)Επισης, μονο αγαπη για http://www.youtube.com/watch?v=y1Bec9k_a2w :D
Αυτό που ίσως φαντάζει ως απλή και περιττή σεμνοτυφία είναι γενικά μια ψυχογλωσσολογική ανάγκη να μαρκάρουμε κάτι ως αισχρό / μη πρέπον κτλ. Είναι ένα είδος ταμπού, όχι αναγκαστικά υποκριτικό και σίγουρα όχι κάτι το τόσο παράδοξο (δείτε π.χ. και φράσεις του στίλ "στα φρύδια μου", "έλα ρε φούστη" κτλ.). Πρόκειται δηλ. για τακτικές μετρίασης του αισχρού της έκφρασης και ενίοτε διακωμώδησής της. Ενδιαφέρον είναι το παρακάτω βιβλίο: http://www.cambridge.org/nz/academic/subjects/languages-linguistics/english-language-and-linguistics-general-interest/forbidden-words-taboo-and-censoring-language
Συμφωνώ απόλυτα - οταν η λέξη προφέρεται χρησιμοποιείς την χροιά για να μετριάσεις ή να την διακωμωδήσεις όπως πολύ σωστά λες. Στον γραπτό λόγο αύτο τον ρόλο τον παίζουν τα σύμβολα - παπάκια κλπ.
Τα επίσημα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια καθιέρωσαν το μπιπ!τι να σου κάνει και η Σαμπρίνα ...να γράφει τα άλφα της με παπάκια; .......................Τα καμουφλάζ στις λέξεις είναι ένας ψευτο-καθωσπρεπισμός του Δημόσιου διάλογου. Αναμενόμενο! όταν δεν υπάρχει ποιότητα κάτι πρέπει να την αντικαταστήσει.υ.γ. μην βλέπεις εμείς εδώ που είμαστε εξαίρεση ...;-))
Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να συμφωνήσουμε πώς θα αποδίδονται αυτές οι λέξεις στο γραπτό λόγο για να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις/παρανοήσεις. Π.χ. αλλιώς λες "έλα ρε μαλάκα" σε κάποιον που φτάνει αργοπορημένος κι αλλιώς όταν προσπαθείς να τον παρακινήσεις ή τον παρακαλείς.Άλλο παράδειγμα το "ά γαμήσου": μπορεί να εκφράζει δυσπιστία/απορία ή αποδοκιμασία (σπανιότερα και ευχή). Άντε βγάλε άκρη.
Ειναι γελοιο να προσπαθεις να κρυψεις τη λεξη που θες να χρησιμοποιησεις με παπακια και διεσεις. Γραψ'την οπως ειναι και ασε τα μακακας, ζυζακια, νουνακια για τα 10χρονα και τους μεσοκοπους πλεον, παλιους αναγνωστες πεθαμενου αντιπαθεστατου περιοδικου.
Είμαι της άποψης ότι η αυτολογοκριμένη βρισιά είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά και μόνο της ανικανότητας του σχολιαστή/συνομιλητή να γράψει σε πιο ήπια γλώσσα τις σκέψεις του.Ανικανότητας που την εντοπίζω στο σχολείο,όπου την ώρα της γλώσσας βλέπει ακαταλαβίστικες λέξεις και στο διάλειμμα οι μισές λέξεις έχουν συνθετικό το μαλάκα.Αν επιβάλλεται να είσαι επιθετικός και αιχμηρός στο λόγο σου,μπορείς να σφάξεις με το μπαμπάκι χρησιμοποιώντας σωστά τη γλώσσα και χωρίς καμία βρισιά.
Έχω παρατηρήσει ότι ενώ οι αρθογράφοι – όχι στη lifo, εν γένει – δεν βάζουν ποτέ ή σχεδόν ποτέ παπάκια, όσοι σχολιάζουν από κάτω, το κοινό, τα χρησιμοποιεί κατά κόρον. Και όλο αυτό μοιάζει λίγο σαν να ΄ναι: οι μεγάλοι και τα παιδιά.Δεν υπάρχουν κακές λέξεις, αλλά κακή χρησιμοποίηση. Λογοτεχνικά, σε μερικές περιπτώσεις η λέξη: μουνί, αποδίδει ανώτερα το νόημα από τη λέξη: αιδοίο· ενώ σε άλλες η λέξη: αιδοίο.Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Πολλές φορές, εσείς που κρατάτε το μαχαίρι αγαπητέ Δημοκίδη, κόβετε μέχρι και την ειρωνεία και η έκφραση στα σοβαρά σάιτ του διαδικτύου πάει να καταντήσει τυπική και μονόχρωμη.