Στο πλαίσιο της ενότητας 'Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ' ζητάω και δημοσιεύω κείμενα σχετικά με το πώς βιώνουμε αυτήν την παράξενη εποχή. Σήμερα γράφει ο Βασίλης Κ. Καραμητσάνης, δικηγόρος, Υποψηφίος Δημοτικος Συμβούλος στο Δήμο Αθηναίων με το συνδυασμό «Δικαίωμα στην πόλη» του Δημάρχου Γ. Καμίνη.
Η Αθήνα ανασαίνει
Βγαίνω από το σπίτι μου στους Αμπελοκήπους και περπατώ στην Αθήνα του 2014. Είναι μια απελευθερωτική εμπειρία. Η πόλη σού χαρίζεται και προσφέρει σε κάθε βήμα μια δυνατή αίσθηση της πραγματικότητας της.
Η ενέργεια της Αθήνας παραμένει καταιγιστική σαν την ίδια τη ζωή μας. Σήμερα, όλο και περισσότερο, παρατηρεί κανείς την προσπάθεια πολλών Αθηναίων να μην αφήσουν την πόλη στη τύχη τους και να κάνουν πράξη αυτονόητα πράγματα, για να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους. Ναι, είναι απλό τελικά να επιλέγεις να πετάς τα σκουπίδια στους ειδικούς κάδους, να μην παρκάρεις παράνομα στο πεζοδρόμιο, να μην εμποδίζεις την πρόσβαση στις ράμπες για τα αμαξίδια και τα παιδικά καρότσια. Το κάνεις; Και αν ναι, δε σε κάνει αυτό να ανασαίνεις ευκολότερα;
Μόνο η προσήλωση στη συλλογική υπευθυνότητα που εκφράζεται μέσα από τις συνήθειες των κατοίκων που επιλέγουν τον σεβασμό στο χώρο τους και στο χώρο των άλλων, μπορεί τελικά να κινητοποιήσει και τη Δημοτική Αρχή στην εξεύρεση λύσεων σε χρόνια προβλήματα της πόλης. Γίνεται. Κι εγώ όπως πολλοί συμπολίτες μας βιώσαμε τραυματικά την υποβάθμιση της Αθήνας, την κατακόρυφη πτώση του ηθικού των κατοίκων της και την ανάδειξη φαινομένων νεοναζισμού που συνέπεσε χρονικά και ταυτίστηκε σχεδόν με την οικονομική κρίση.
Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την πραγματικότητα. Αυτή όμως περιλαμβάνει και το σημαντικό κοινωνικό έργο του Δήμου Αθηναίων για τη στήριξη των ομάδων πολιτών που επλήγησαν από την οικονομική κρίση και την ευθεία αντιπαράθεση της με το ρατσισμό. Περιλαμβάνει τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες ομάδων πολιτών, με στόχο την αλληλεγγύη προς το συμπολίτη. Περιλαμβάνει τις αδιάκοπες προσπάθειες των επιχειρηματιών της Αθήνας να σταθούν και να αναπτυχθούν προσαρμοζόμενοι στα νέα δεδομένα. Και τα πράγματα αλλάζουν.
Η απάντηση στην μισαλλοδοξία είναι υποχρέωση και η αισιοδοξία ότι τα πράγματα θα αλλάξουν δεν είναι ρομαντισμός και αφέλεια. Είναι η δύναμη για να ξεκινήσεις, είναι ο τρόπος να μάθεις να ανασαίνεις στην πόλη σου, και να την αλλάξεις. Γίνεται.
σχόλια