Μία χερσόνησος, 8 διαφορετικές χώρες, ένα Φεστιβάλ. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το περιοδικό «ΕΞΩΣΤΗΣ» και η ΜΚΟ «Παιδιά Εν Δράσει» (www.kidsinaction.gr) διοργανώνουν το 3ο Φεστιβάλ Βαλκανικής Εξερεύνησης την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου στον πολυχώρο πολιτισμού Block 33.
Η Τάνια Χατζηιωάννου, ένα από τα προαναφερθέντα «Παιδιά», μιλά στην Μαρία Ζαμπέτη για να μας λύσει τις απορίες για τις διαφορετικές ζωές των Βαλκανίων, αλλά και την δεκαετή δράση της ομάδας.
Πείτε μας λίγα λόγια για τα Παιδιά εν Δράσει, που έκλεισαν πρόσφατα τα 10 τους χρόνια.
Τα Παιδιά εν Δράσει, είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με έτος ίδρυσης το 2003. Είναι σημαντικό στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε, καθώς τελευταία γινόμαστε δέκτες μιας ακόμη τηλεφαγίας με τελευταίο θύμα τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οι ίδιοι οι πολιτικοί που για δεκαετίες διοικούν τη χώρα, δεν θέσπισαν ποτέ ένα σοβαρό νομικό πλαίσιο στο οποίο να ιδρύονται και να δρουν οργανώσεις, συλλογικότητες κινήσεις πολιτών. Έθρεψαν για πολλά χρόνια ένα μοντέλο το οποίο ευνοούσε πάντα τις μεγάλες οργανώσεις, αυτές που μπορούν να είναι δίπλα στα κέντρα εξουσίας και αποφάσεων. Δεν είναι τυχαίο που κάθε πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του συνήθως η γυναίκα του ασχολείται με φιλανθρωπικές και κάθε είδους αγαθοεργίες. Τα Παιδιά εν Δράσει είναι μια μικρή οργάνωση, με μικρό κύκλο ανθρώπων, εργασιών και δυνατοτήτων. Σχηματίστηκε από καλλιτέχνες που ασχολούνταν με το θέατρο δρόμου με σκοπό να χαρίσουν το χαμόγελο σε παιδιά που το είχαν ανάγκη, δίνοντας παραστάσεις σε ακριτικά χωριά, αποκλεισμένα μικρά νησιά, σχολεία με παιδιά με αναπηρία, ορφανοτροφεία, νοσοκομεία. Τα 10 χρόνια έκαναν την ομάδα πιο δυνατή, πιο αποφασιστική και πιο δημιουργική. Παίρνουμε σαφείς αποστάσεις από κάθε είδους φιλανθρωπία, εικονικές αγκαλιές, υποκριτικές ευαισθησίες και οργανωμένη καλοσύνη.
Πώς «παρεμβαίνουν» τα Παιδιά εν Δράσει στην πόλη της Θεσσαλονίκης; Ποιες είναι οι κυριότερες δράσεις σας;
Η Θεσσαλονίκη παραμένει από το ξεκίνημα η έδρα της ομάδας. Μετά από 10 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην κοινωνία έχουμε σαφείς θέσεις, ιδέες και προτάσεις για τη πόλη που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Οι δράσεις μας κυρίως αφορούν τη διεκδίκηση και υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, την προαγωγή εναλλακτικών μορφών τέχνης, την προώθηση του ποδηλάτου ως μέσο μετακίνησης, την ελεύθερη και αδέσμευτη έκφραση των νέων, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Κάποιες από τις δράσεις μπορούν να χαρακτηριστούν ως ακτιβιστικές, άλλες ως συμβολικές και άλλες απλές καθημερινές τετριμμένες. Το νόημα δεν είναι στον χαρακτηρισμό, είναι κυρίως στο ότι μέσα από τις δράσεις ξεπετιούνται άνθρωποι με κριτική, δημιουργικότητα και φαντασία που επηρεάζουν και συνδιαμορφώνουν την καθημερινότητα τους. Κάθε παρέμβαση είναι βαθιά πολιτική και δεν είναι τυχαία. Πηγάζουν δε, μέσα από αμεσοδημοκρατικές συναινετικές συναντήσεις όπου καμία γνώμη δεν αποκλείεται. Κυριότερες δράσεις μπορούν να χαρακτηριστούν οι καλλιτεχνικές συναντήσεις νέων (www.creativity.gr) που πραγματοποιούνται για 10 ημέρες εδώ και 7 χρόνια εκτός Θεσσαλονίκης, τα φεστιβάλ δρόμου, οι ποδηλατοδρομίες, οι γιορτές για τα μικρά παιδιά σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους, οι εξορμήσεις στα πάρκα.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το BalkanFestival;
To εβδομαδιαίο περιοδικό Εξώστης το 2012 και για μια ολόκληρη σαιζόν φιλοξένησε τη φωτογραφική στήλη με τίτλο «Ε79» με φωτογραφίες και λεζάντες από χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Τη στήλη επιμελήθηκαν οι Άνθιμος Γεωργιάδης και Κώστας Μητρόπουλος και οι φωτογραφίες αποτύπωναν στιγμές της καθημερινότητας, τοπία, ανθρώπους από τα Βαλκάνια. Με το πέρας της συνεργασίας ρίχτηκε στο τραπέζι η διοργάνωση μιας έκθεσης φωτογραφίας, με τυπωμένα τα έργα καθώς το ενδιαφέρον των αναγνωστών συνέχιζε να είναι μεγάλο. Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα του Balkan Fest. Αποφασίσαμε λοιπόν πέρα από την έκθεση φωτογραφίας να συνδυάσουμε την εκδήλωση με μουσική, κινηματογράφο και φαγητό. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησε δειλά το Μάρτιο του 2012 το πρώτο Balkan Fest που από την πρώτη στιγμή αγκαλιάστηκε από τους κατοίκους της πόλης.
Πώς αντιμετώπισε το κοινό της Θεσσαλονίκης το πρώτο BalkanFestival; Και πώς περιμένετε να το αντιμετωπίσει φέτος;
Η Θεσσαλονίκη από την πρώτη στιγμή ταυτίστηκε με το φεστιβάλ. Αποδείχτηκε ότι ο ήχος, οι μυρωδιές, οι εικόνες είναι απόλυτα συνδεδεμένες με την ιστορία αυτής της κοσμοπολίτικης πόλης. Το ενδιαφέρον για το φεστιβάλ ξεπέρασε κάθε προσδοκία τις δύο προηγούμενες χρονιές. Φιλοξένησε πάνω από 60 καλλιτέχνες και πάνω από 2500 επισκέπτες που ήρθαν όχι μόνο για τη διασκέδαση και τη ψυχαγωγία, αλλά γιατί νοιώθουν πολύ περισσότερο ως Βαλκάνιος λαός παρά ως Ευρωπαίος. Αυτή είναι η αίσθηση που έχουμε αποκομίσει από τη μέχρι τώρα παρουσία των δύο φεστιβάλ, το οποίο είναι εντυπωσιακό, αν αναλογιστεί κανείς τη πίεση που δεχόμαστε σαν λαός, όχι τόσο να ξεχάσουμε τις ρίζες μας όσο στο να ταυτιστούμε με μια ενιαία ευρωπαϊκή κουλτούρα και πορευτούμε σχεδόν με κλειστά μάτια και ευλάβεια στον μονόδρομο της Ευρωπαϊκής προοπτικής.
Ο περισσότερος κόσμος έχει άγνοια σχετικά με τους βαλκανικούς πολιτισμούς, παρόλο που βρίσκονται τόσο κοντά μας. Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Η χερσόνησος των Βαλκανίων είναι μια πολύπαθη περιοχή. Ένα κομμάτι γης με τεράστια ιστορία, εξαιρετική γεωπολιτική θέση και ταυτόχρονα για πολλά χρόνια παραδομένο σε αιματοχυσίες, εμφύλιους, καθεστώτα. Η Ελλάδα έτυχε για τη μεγαλύτερη περίοδο της, ενώ είχε ενταχθεί στην Ε.Ε (τότε ΕΟΚ) να μην συνορεύει με γη με καμία χώρα μέλος της ένωσης και να είναι και γεωγραφικά απομονωμένη. Ταυτόχρονα οι γείτονες χώρες στην πρόσφατη σύγχρονη ιστορίας της κατακερματίστηκαν από πολέμους, βαρβαρότητα, πολιτικές συγκρούσεις που οφείλονταν όχι μόνο στις θρησκευτικές διαφορές αλλά κυρίως στην εδραίωση στρατηγικών κυρίως από τις μεγάλες δυνάμεις, που ακόμη και σήμερα, δυναστεύουν ολόκληρους λαούς. Οι χώρες όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η τότε ενωμένη Γιουγκοσλαβία, ακόμη και η Τουρκία ήταν για τους Έλληνες περιοχές απροσπέλαστες τόσο γιατί η μετακίνηση των πληθυσμών από τη μια χώρα στην άλλη περιείχε δυσκολίες όσο κυρίως το αίσθημα ασφάλειας και πολιτικής σταθερότητας παρουσίαζε τις χώρες αυτές ως επικίνδυνες. Τα τελευταία χρόνια βέβαια οι Έλληνες έχουν έρθει πάρα πολύ κοντά με τις γείτονες χώρες, κυρίως μετά την ένταξη της Βουλγαρίας στην Ε.Ε και το άνοιγμα των συνόρων αλλά και της επιχειρηματικής δραστηριότητας (προ κρίσης) που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 2000.
Ποια κοινά στοιχεία έχετε ανακαλύψει μεταξύ της ελληνικής κουλτούρας και των υπόλοιπων Βαλκανίων που ίσως δεν φανταζόμαστε;
Οι λαοί της Βαλκανικής χερσονήσου μοιράζονται πολλά κοινά χαρακτηριστικά τόσο στη γλώσσα, λαμβάνοντας υπόψη σλάβικες διαλέκτους περιοχών της Μακεδονίας, όσο και στον πολιτισμό, κοινά ήθη και έθιμα, φαγητά, κοινές καθημερινές συνήθειες. Κυρίως όμως τους Βαλκανικού λαούς ενώνει το παρελθόν και η ιστορία, ιστορία που σε πολλές περιπτώσεις αλλοιώνεται νόμιμα και επίσημα με σκοπό τη διαιώνιση του μίσους και της μισαλλοδοξίας. Οι λαοί αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά ακόμη και σε αυτή την πολύπαθη περιοχή της γης ότι δεν αυτά που ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που χωρίζουν.
Πιστεύετε ότι το Φεστιβάλ είναι μια ευκαιρία να μετριαστεί η καχυποψία του κόσμου απέναντι σε κουλτούρες που δεν γνωρίζει;
Η τέχνη είναι το πολυτιμότερο εργαλείο εξωτερικής πολιτικής ενός κράτους, απλά υποβαθμίζεται από τους τεχνοκράτες πολιτικούς που συνήθως συμμετέχουν στις κυβερνήσεις. Τα φεστιβάλ (γιορτές) όταν διοργανώνονται για να ενώνουν όχι να διχάζουν είναι πάντα θετικά. Στα Παιδιά εν Δράσει, αρνούμαστε τη συμμετοχή σε αντιφεστιβαλ, επιζητούμε τη συναίνεση, την συνεργασία, την αλληλεγγύη χωρίς όρια, μεσάζοντες και ιδεολογίες. Μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις κατανοείς πολύ άμεσα τη μοναδικότητα του ανθρώπου αλλά ταυτόχρονα και την ιστορική διαδρομή και εξέλιξη. Την υποχρέωση που έχουν οι άνθρωποι και οι λαοί για ειρηνική συνύπαρξη μέσα από την αμοιβαία κατανόηση και αποδοχή της διαφορετικότητας.
Τι είναι αυτό που ονειρεύονται να καταφέρουν τα Παιδιά εν Δράσει;
Ονειρευόμαστε:
μια νεολαία δυναμική, τολμηρή και πεισματάρα, η οποία οραματίζεται, αναζητά και δεν σταματά ποτέ να διεκδικεί...
μια πόλη φιλόξενη, ζωντανή, δημιουργική, που δίνει ευκαιρίες στους ανθρώπους της για εξέλιξη και ανάπτυξη, μια πόλη με χαρακτήρα , προοπτική και όραμα...
μια κοινωνία πολυπολιτισμική, ελεύθερη, μια κοινωνία με ιδανικά, αξίες και ηθική...
ανθρώπους ευτυχισμένους, χαρούμενους και αποφασιστικούς...με γνώση, λογική και συναισθήματα σε πλήρη αρμονία...
Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;
Το επόμενο σχέδιο είναι ένα: συνεχής παρουσία της ομάδας στη διαμόρφωση πολιτικών για τη πόλη, τον άνθρωπο, το περιβάλλον. Η πολιτική άλλωστε αποτελεί και αυτή τέχνη και μάλιστα αρκετά απαιτητική.
==
Συνέντευξη: Μαρία Ζαμπέτη. Οι φωτογραφίες μας παραχωρήθηκαν απ' τα Παιδιά εν Δράσει.
Το πρόγραμμα του 3ου BalkanFest
- Προβολή της κινηματογραφικής ταινίας «ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ (WITHERING/ODUMIRANJE)» σε σκηνοθεσία του Μίλος Πούσιτς (Milos Pusic). Μία ταινία παραγωγής 2013, η οποία παρουσιάστηκε στο τμήμα "ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ" (BALKAN SURVEY) του 54ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η προβολή της ταινίας θα ξεκινήσει στις 20.00 και θα την προλογίσει ο κριτικός κινηματογράφου Γιάννης Γκροσδάνης.
- Ψηφιακή έκθεση φωτογραφίας «Περιπλάνηση στα Βαλκάνια» του Αλέξανδρου Κατσαμάκη
- Μουσική από: Luxus (TR), KozaMostra (GR), TheBalguns (GR), Ρυθμός και Μελωδία, Τα Χάλκινα της Καστοριάς, DjSetbyGypsyHand (GR)
- «Γεύσεις των Βαλκανίων», παραδοσιακά εδέσματα των Βαλκανικών χωρών
Πότε: Παρασκευή 28 Φεβρουαρίουαπό τις 20.00 το απόγευμα
Πού: Πολυχώρος πολιτισμού Block 33.
Εισιτήρια
Προπώληση : 5€ | Ταμείο : 7€ | Σημεία προπώλησης :
- Stereodisc Record Shop: Αριστοτέλους 04, Τ: 2310 262912
- Rover Bar: Σαλαμίνος 06, Λαδάδικα, Τ: 2310 544304
- Ticket House - Musicland: Μητροπόλεως 102, Τ: 2310 264880
σχόλια