Χτες βράδυ στη Βουλή πολλοί βουλευτές του Πασόκ ύψωσαν το ανάστημά τους. Είπαν όχι σε απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου και προκαλούν αναταράξεις - απ' αυτές τις γνωστές που κάθε φορά παραλίγο να μας οδηγήσουν σε χρεοκοπία.
Παρ' ό,τι θεωρώ το μνημόνιο αναγκαίο κακό και πιστεύω πως χωρίς πίεση απ' έξω ποτέ δε θα κάναμε/κάνουμε διάφορα πράγματα που έπρεπε να είχαμε κάνει εδώ και δεκαετίες, δεν μπορώ να μην παρατηρήσω το εξής:
Μνημόνια που δεν έχει διαβάσει κανείς; Ναι, μια χαρά, τα ψηφίζουμε. Μειώσεις μισθών; Fine by us. Περισσότεροι φόροι επί δικαίων και αδίκων; Κανένα πρόβλημα. Κι άλλες μειώσεις μισθών; Ναι, φέρτε τους. Νόμοι που οδηγούν στην ύφεση και στην αύξηση της ανεργίας; ΟΚ! Νόμοι που ωθούν σε κλείσιμο χιλιάδες επιχειρήσεις; Πες το κι έγινε. Επέκταση του ωραρίου των φαρμακείων; Ε, ΟΧΙ ΔΑ!
Το ωράριο των φαρμακείων λοιπόν... (Άνοιξε άραγε το επάγγελμα ή απλώς η κυβέρνηση έχει φάει τη φθορά της ανακοίνωσης της απόφασης, που όπως συνήθως δεν βιάστηκε και πολύ να υλοποιήσει;)
Δεν είμαι σίγουρος από πότε το ωράριο και τα συμφέροντα των φαρμακοποιών έγιναν οι κόκκινες γραμμές, και τα υπέρτατα ταμπού που δεν πρέπει να ξεπεραστούν. Απ' ό,τι φαίνεται όμως οι βουλευτές αυτοί ήταν υπάκουοι τόσο καιρό, έκαναν τεράστια υπομονή, αλλά υπάρχει κι ένα όριο: Ε, όχι και να πειράξουμε τους φαρμακοποιούς!
Υπάρχει μια μεγάλη ειρωνεία (θα ήταν χαριτωμένη, αν δεν είμασταν στο χείλος του γκρεμού) στη χτεσινή καταψήφιση της επέκτασης του ωραρίου.
Οι βουλευτές που δεν τολμούν να πουν όχι σε οτιδήποτε, που ψηφίζουν πολυσέλιδα κείμενα που θα έκριναν το μέλλον της χώρας χωρίς να τα διαβάσουν, όρθωσαν επιτέλους το ανάστημά τους για να υπερασπιστούν για πρώτη φορά τελικά κάτι - κάτι που τελικά έτυχε να είναι... τα φαρμακεία;!
Τσαμπουκαλεύτηκαν, ναι. Όμως, όπως και να το δεις, οι βουλευτές του Πασόκ έχουν μια μάλλον περίεργη αίσθηση κοινωνικής δικαιοσύνης.
σχόλια