Γύρω στο 1997, ήρθε η μαμά μου επίσκεψη στο Λονδίνο όπου σπούδαζα. Ανάμεσα στα δεκάδες πράγματα που κάναμε ήταν κι αυτό. Πήγαμε στο Κοιμητήριο Χάιγκεϊτ.
Μεταξύ των πολλών διασήμων που έχουν ενταφιαστεί εκεί είναι και ο Καρλ Μαρξ, με τις διδαχές του οποίου μεγάλωσαν οι γονείς μου, - κι ας απογοητεύτηκαν που ήταν δύσκολο έως αδύνατο να εφαρμοστούν απ' το ανθρώπινο είδος. (Επίσης σ' αυτό που σπούδαζα τότε, Cultural Studies, ο Μαρξ θεωρούνταν Θεός.)
Δεν του είχαμε πάει λουλούδια, οπότε στη φωτογραφία που βρήκα τυχαία πριν λίγο οικειοποιούμαι τα λουλούδια που είχε αφήσει κάποιος άλλος και κάνω ότι τα αποθέτω με σεβασμό. Εκ των υστέρων ανακαλύπτω ότι το γεγονός πως φορούσα ένα μπουφάν που μου χάρισε η φίλη και συγκάτοικός μου Γκρατσιέλλα -και το οποίο απεικονίζει τον Ταζ και τον Μπαγκς Μπάνι απ' τα Looney Tunes- δε βοηθάει στον μη ευτελισμό του προσκυνήματος, ενώ ανησυχώ πως και τα καπιταλιστικά Nike που διακρίνω πως φοράω δεν συνάδουν με την όλη φάση.
Υπάρχουν, ευτυχώς για μένα, και πολύ χειρότερα. Διαβάζω στο Atlantic ότι «ο Καρλ Μαρξ θα στριφογυρνούσε στον τάφο του αν μάθαινε ότι ο καπιταλισμός χρεώνει με περίπου 6 ευρώ όποιον θέλει να επισκεφτεί τον τάφο του».
Κάποιοι υποστηρικτές που θέλουν να καταργήσουν την ατομική ιδιοκτησία είναι έξαλλοι που δεν είναι δωρεάν η είσοδος στο τμήμα του νεκροταφείου που είναι θαμμένος ο ήρωάς τους. «Είναι απίστευτα ειρωνικό και κακόγουστο το ότι οι καπιταλιστές θέλουν να βγάλουν λεφτά ακόμα και απ' τον τάφο του Μαρξ!» δήλωσε ένας οπαδός του στην Wall Street Journal. Αντί να πληρώσει προτίμησε να δει την προτομή του Μαρξ πίσω από έναν φράχτη. (Να σημειωθεί ότι δύο φορές κατά το παρελθόν ανεγκέφαλοι προσπάθησαν να ανατινάξουν το συγκεκριμένο τάφο.)
Δεν είναι η πρώτη φορά που προκαλούνται αντιδράσεις. Στο μαγαζάκι του παρεκκλησίου κάποτε πωλούνταν καρτ ποστάλ και φλιτζάνια με τη φάτσα του Μαρξ, ενώ πριν από περίπου 20 χρόνια, όταν δηλαδή βγάλαμε την φωτογραφία, οι "Φίλοι του Κοιμητηρίου Χάιγκεϊτ", είχαν επιτρέψει σε έναν ιταλικό οίκο μόδας να κάνει μια φωτογράφηση στον τάφο για να προωθήσει τη νέα συλλογή αθλητικών ρούχων της.
Οι "Φίλοι του Κοιμητηρίου Χάιγκεϊτ" είναι η φιλανθρωπική οργάνωση που έχει επιφορτιστεί με τη διατήρηση και συντήρηση όλου του νεκροταφείου το οποίο περιέχει τα λείψανα 170.000 ανθρώπων. Υποστηρίζει ότι χρειάζεται τα λεφτά αλλιώς το κοιμητήριο θα ρημάξει. Και επίσης τονίζει πως κι ο ίδιος ο Μαρξ δεν ήταν τόσο αγνός σε ό,τι αφορά τα περί ατομικής ιδιοκτησίας: εξάλλου είχε αγοράσει πριν το θάνατό του έναν τάφο σε αυτό το ιδιωτικό κοιμητήριο, αντί να δεχτεί να ταφεί στο δωρεάν δημόσιο νεκροταφείο μαζί με τους προλετάριους. Τέλος, η οργάνωση θεωρεί πως το να πηδήξεις το φράχτη δεν είναι λύση: «Ο Μαρξ πίστευε πως η εργασία έπρεπε να αμοίβεται» δήλωσε ο Άλεξ Γκόρντον, πρόεδρος της φιλανθρωπικής οργάνωσης που συντηρεί τον ίδιο τον τάφο. «Δεν πίστευε ότι θα πετύχεις μια αταξική κοινωνία απλώς αν αρνείσαι να πληρώνεις για αγαθά και υπηρεσίες.» Οι απόψεις συνεχίζουν να διίστανται.
