Ο Κωνσταντίνος Χαïδαλής (brittle.gr) παρουσιάζει το μικρού μήκους animation του στο επερχόμενο Φεστιβάλ Animation που θα γίνει στη Σύρο προς τα τέλη του μήνα.
Είχα την τύχη να το δω νωρίτερα -είναι εξαιρετικό- και θέλησα να τον ρωτήσω μερικά πράγματα για το Beast, και όχι μόνο.
Από πού σου ήρθε η έμπνευση;
Το Beast ήταν αρχικά, λίγο πολύ ένα πείραμα. Σε όλα τα στάδια της παραγωγής του, μάθαινα πράγματα για να μπορέσω να το ολοκληρώσω.
Το αντιμετώπιζα συνέχεια σαν μια σπούδη πάνω στο 3d animation και την σκηνοθεσία, ίσως και να το είδα σαν στοίχημα, αν μπορώ να το δουλέψω όλο μόνος μου.
Οσο για το σενάριο του, πρόκειται για ενα κολάζ εμμονών μου και ιδεών που κρατάνε απο πολύ παλιά. Το Beast είναι μια ιστορία για τη διαφορετικότητα.
Τι πιστεύεις ότι προσφέρει σ' έναν καλλιτέχνη το animation σε σχέση με το live action;
Το animation δίνει την ευκαιρία στους σκηνοθέτες να δημιουργήσουν ολόκληρους κόσμους απο το μηδέν και κυρίως χαρακτήρες που ζούν μέσα σ' αυτούς. Στο animation δεν υπάρχουν κανόνες και προ-υπάρχοντα πράγματα, αυτό δινει πολύ μεγάλη ελευθερία στους δημιουργούς.
Σχεδιάζεις και δημιουργείς πολλά και διάφορα πράγματα. Όταν πρόκειται για εμπορικές παραγγελίες πόσο διαφορετικά προσεγγίζεις την τέχνη του animation σε σχέση με όταν κάνεις κάτι εντελώς δικό σου;
Τα εμπορικά projects πάντα έχουν σαν στόχο την προώθηση ενός προιόντος ή μιας υπηρεσίας και κατά συνέπεια ακολουθούν την λογική και τους κανόνες του marketing. Βάζουν περιορισμούς στις δημιουργικές επιλογές και συνήθως πρέπει να είναι φτιαγμένα έχοντας κατά νου το κοινό.
Σε ένα προσωπικό project δεν ισχύει τίποτα απ'όλα αυτά. Η ελευθερία είναι πολύ μεγαλύτερη και οι μόνοι περιορισμοί είναι ο χρόνος και οι δυνατότητες σου.
Ποια είναι για σένα η πιο περήφανη στιγμή της καριέρας σου;
Είχα χαρεί περισσότερο όταν μου είπαν ότι θα συμπεριλάβουν δουλειά μου σε μια έκδοση για το κολάζ από τις εκδόσεις Gestalten (Cutting Edges). Tις παρακολουθώ ακόμα και τώρα και νιώθω ακόμα περήφανος.
Οσο για κάποιο animated project, δεν θα ξεχάσω ποτέ την βράβευσή μου στο onedotzero για το πρώτο short που έκανα ποτέ, το Smogbook.
Αν είχες προϋπολογισμό δισεκατομμυρίων -τα λεφτά δεν ήταν πρόβλημα δηλαδή- τι θα ονειρευόσουν να δημιουργήσεις;
Νομίζω πως θα εκμεταλευόμουν το budget για να πειραματιστώ με νέες για μένα τεχνικές, παραδοσιακό animation, claymation κ.ά.
Ίσως να δημιουργούσα μια εταιρία παραγωγής και προώθησης πειραματικών ταινιών μικρού μήκους και video art. Αυτά τα είδη είναι και τα πρώτα που εγκαταλείπουν οι δημιουργοί γιατί σχεδόν ποτέ δεν έχουν οικονομικά οφέλη.
Πες μου λίγα λόγια και για το ελληνικό Φεστιβάλ Ανιμασύρος στο οποίο θα παιχτεί το φιλμ σου
To Animasyros είναι ένα εξαιρετικά οργανωμένο φεστιβάλ το οποίο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα φεστιβάλ του εξωτερικού.
Το τμήμα των προβολών δείχνει πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές απ' όλο τον κόσμο καθώς και εξαιρετικά αφιερώματα σε διεθνή φεστιβάλ. Καταπληκτικό είναι και το φόρουμ με καταξιωμένους ομιλητές και τα workshops.
Είναι μια εξαιρετική προσπάθεια και μακάρι να συνεχίσουν να κάνουν όλο και περισσότερα πράγματα.
σχόλια