Είσαι οι φόβοι μου και οι ενοχές μου, είσαι οι σκέψεις μου οι πιο κρυφές μου.
Είσαι η τέλεια η συμμετρία μου και οι κανόνες οι άγραφοι μου.
Είσαι το στόρι μου του παραθύρου μου, το ινσταστόρι μου, το κρεμασμένο πανωφόρι μου.
Είσαι οι ήχοι μου στο ξυπνητήρι μου και οι αναβολές στο ξύπνημα μου.
Είσαι το βήμα μου στις διαβάσεις και οι αρρυθμίες μου στις εξετάσεις.
Κι όλα μοιάζουν ένα τίποτα και κυκλοφορούν ανείπωτα.
Είσαι η λαχτάρα μου, ο καφές και τα τσιγάρα μου.
Είσαι το δάκρυ μου το συγχυσμένο και το ένστικτό μου το γελασμένο.
Είσαι εσύ οι επαναλήψεις γι'αυτό και τρέμω τις εξελίξεις.
Είσαι για μένα φουρτούνας δείγμα, είμαι για σένα άλλο ένα θύμα.
Είσαι ο διακόπτης μου που ανοιγοκλείνω και οι πληγές μου που όλο ξύνω.
Είσαι το θέατρο του παραλόγου μου και η παράνοια του μονολόγου μου.
Είσαι οι πόθοι μου οι πιο κρυφοί , γι' αυτό και ντρέπομαι και φταις εσύ.
Κι όλα μοιάζουν ένα τίποτα και κυκλοφορούν ανείπωτα.
Είσαι η λαχτάρα μου, ο καφές και τα τσιγάρα μου.
ΥΓ. Το κείμενο για να κατανοηθεί, θα πρέπει να διαβαστεί τρεισήμισι φορές.
