Η ζωή νομίζω πως έχει γραμμένο για τον καθένα μας την εμφάνιση ανθρώπου – ανθρώπων που τη σημαδεύουν, τη στιγματίζουν. Ανθρώπων που θαρρείς πως εμφανίζονται στη ζωή σου σαν τους ηθοποιούς στην παράσταση, πρωταγωνιστώντας για λίγο χρόνο στο κρίσιμο σημείο και αλλάζουν όλη τη ροή του έργου. Έτσι ήταν και η Κλεάνθη για εμένα. Εμφανίστηκε σε μια από τις πιο σημαντικές περιόδους της ζωής μου, έμεινε για λίγο όμως η γνωριμία μαζί της, η στάση ζωής της και τα οφέλη που αποκόμισα θα μείνουν για πάντα χαραγμένα μέσα μου.
Ήταν η γυναίκα που «άνοιξε» την επαγγελματική μου σταδιοδρομία. Πίστεψε σε εμένα και έδωσε σε ένα νέο άνθρωπο την ευκαιρία να κάνει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα.
Ιδανική σύζυγος – ''αστέρι'' όπως πάντα τη χαρακτήριζε ο σύζυγός της – Θαυμαστή μητέρα ενός ενήλικου με αναπηρία και ενός ανήλικου κοριτσιού.
Επί χρόνια διατέλεσε πρόεδρος συλλόγου γονέων ΑμεΑ προσφέροντας ανιδιοτελώς και υπηρετώντας ιδέες και αξίες. Έδωσε σημαντικούς αγώνες για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία.
Όνειρο της η δημιουργία σύγχρονων και λειτουργικών εγκαταστάσεων και ξενώνα αυτόνομης διαβίωσης για τα ΑμεΑ της περιοχής του Πειραιά και των όμορων δήμων, κάτι που λείπει από την περιοχή μας. Όπως μου έλεγε, και είμαι σίγουρος ότι το πίστευε «Το δικό μου παιδί ας είναι το τελευταίο που θα ωφεληθεί από τη δημιουργία ξενώνα αυτόνομης διαβίωσης. Οι ανάγκες των οικογενειών και των ΑμεΑ είναι πολύ μεγάλες στην περιοχή μας και πρέπει να γίνει κάτι το συντομότερο». Προσπάθειες χρόνων δε έβρισκαν δυστυχώς ανταπόκριση.
Οι λέξεις που χρησιμοποιώ περιγράφοντάς την όταν μιλώ για εκείνη είναι: αξιοπρεπής, δυναμική, μαχητική, ευαίσθητη, καλοπροαίρετη, δημιουργική, με αξίες και ιδανικά και άλλες πολλές, πάρα πολλές. Τόσο πολλές που εύκολα το άρθρο μου θα μπορούσε να αποτελείται μόνο από αυτές. Μία όμως λέξη υπερκαλύπτει όλες τις άλλες και νομίζω την περιγράφει ιδανικότερα από όλες. Η λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Η λέξη άνθρωπος όχι με την κοινότυπη μορφή που τη χρησιμοποιούμε σήμερα ούτε την ξεφτισμένη. Αλλά με την βαρύνουσα, πραγματική και βαθιά έννοια.
Την γνώρισα μόλις ενάμιση χρόνο. Απεβίωσε σε ηλικία 49 ετών χτυπημένη από την επάρατη νόσο.
Είμαι υπερήφανος και συνάμα τυχερός που γνώρισα αυτόν τον άνθρωπο και που έπαιξε ρόλο σημαντικό στη ζωή μου. Θα την θυμάμαι πάντοτε.
Το άρθρο αυτό το αποδίδω ως ελάχιστο φόρο τιμής για εκείνη.
