Να πολέμας και να αντιστέσαι οσο έχεις δυναμη να το κάνεις. Έπειτα, όταν οι δυνάμεις σου σε εγκατάλειψουν, προχώρα μπροστά και συνεχίσε στο μονοπάτι που έως τώρα έχεις χαράξει. Ποιό το νόημα άλλωστε να τα παρατήσεις και να γυρίσεις πίσω; Έγω όταν είχα βρέθει στην δύσκολη αυτή επιλόγη ήμουν καπου μακρια απο το σπιτι μου και απο την ανεση του καναπε μου. Ημουν μακρια απο το καλο φαγητο και την παρηγορια των δικων μου ανθρωπων. Ημουν μονος. Οι επιλογες ηταν επιστροφή ή συνεχεια σε αυτο το ταξιδι της αναζητησης των ονειρων μου.
Ετσι σηκωθηκα το επομενο πρωι, ετοιμασα τα πραγματα μου και εφυγα παλι για το αγνωστο. Αυτη τη φορα θα αλλαζα χωρα και οχι πολη οπως εκανα τον τελευταιο μηνα. Η αληθεια ειναι πως δεν περιμενα να βρω αυτο που εψαχνα στον καινουριο προορισμο μου. Παρολα αυτα η ανοητη καρδια μου δεν επαυε να κραταει ελπιδες πως ισως εκει να ειναι το μερος που θα εβρισκα επιτελους αυτο που αναζητουσα. Η ελπιδα πεθαινει παντα τελευταια σωστα? Ετσι μας εχουν μαθει. Συνεχισα λοιπον και πηγα σε πολεις μοναχικες που δεν ειχε πολυ κοσμο, σταθηκα μονος μου αναμεσα σε ανθρωπους που μιλουσαν και σκεφτοντουσαν διαφορετικα απο εκει που ερχομουν. Το συναισθημα που υπερισχυε ηταν μια μιξη ενθουσιασμου και φοβου για το αγνωστο αλλα και περισσοτερο για τον θανατο της ελπιδας μου. Περπατησα, ανεβηκα σε λεωφορεια, τραινα, πλοια και εφτασα στον προορισμο μου. Δεν βρηκα αυτο που εψαχνα ουτε εκει. Σταθηκα δυνατος, υπομονετικος, επιμονος και αισιοδοξος, οχι ομως και τυχερος. Ισως οι επιλογες μου να ηταν λαθος ή ισως απλα να μην ειμαι οσο ικανος οσο νομιζω για αυτα που ηλπιζα να καταφερω. Οπως κι αν εχει, εκανα ενα βημα και προσπαθησα.
Η μονη επιλογη πλεον ηταν η επιστροφη. Γεματος απογοητευση και αναμεικτα συναισθηματα θυμου και ντροπης, ξεκινησα το ταξιδι της επιστροφης. Ντρεπομουν που ειχα τοσα πτυχια και τοσες γνωσεις και τοσες εμπειριες αλλα και παλι δεν καταφερα να κανω αυτο που ηθελα. Ντρεπομουν και ενιωθα ανικανος. Σκεφτομουν πως αλλοι με λιγοτερα απο μενα ειχαν καταφερει να βρουν αυτο που εγω ζητουσα και νευριαζα, και ο θυμος μου σιγα σιγα μετατραπηκε σε λυπη. Μια λυπη που χρονια τωρα εβλεπα στα ματια αλλων ανθρωπων και αναρωτιομουνα, τι να ειναι αραγε αυτο που τους εχει προκαλεσει αυτη την λυπη που εχουν στα ματια τους? Τωρα εγω γυρνουσα με αυτη την λυπη στα ματια μου.
Επεστρεψα και βρισκομουν παλι στο σημειο που ειχα ξεκινησει. Τωρα τι γινετε; Παλι απ' την αρχη. Ανασυγκρότηση. Αναδιαταξη. Ετοιμασια. Μπορεί να φαίνομαι σαν ασυμβίβαστος σε κάποιους και σαν υπερόπτης, που καθε φορα παραιτουμαι απο δουλειες που αισθανομαι πως αδικουμαι και με εκμεταλλεύονται. Αλλα αυτο δεν ειναι αλαζονεια, ειναι το δικαιωμα μου να επιλεγω να μην σκυβω το κεφαλι σε ατομα που εκμεταλλευονται τις καταστασεις προς δικος τους οφελος. Θα περασω πιο δυσκολα; Ναι. Ειμαι ασυμβιβαστος. Ειμαι ανυποχωρητος. Τι σημαινει ανυποχωρητος; Θα χρησιμοποιησω την απαντηση του Φιντελ Καστρο: « Ανυποχωρητος σημαίνει να είναι το κεφάλι σου μέσα στο στόμα του λύκου κι εσύ να του λες άντε γαμήσου!».
σχόλια