Υπάρχει κάποιος που δεν έχει συναντήσει επαίτη σε συγκοινωνία; Αποκλείεται!αν δεν το έχει ζήσει τότε δε χρησιμοποιεί επαρκώς τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Το τελευταίο διάστημα τα κρούσματα της επαιτείας ολοένα και πληθαίνουν. Τα κοστούμια των πρωταγωνιστών είναι προσαρμοσμένα στην εποχή μας. Κανένας επαίτης δεν είναι ρακένδυτος ή ανυπόδητος κι έτσι δεν ξεχωρίζουν εύκολα ανάμεσα στο πλήθος. Καθόταν απέναντι μου, δε θα τον καταλάβαινα αν δε σηκωνόταν απότομα από τη θέση του ξεκινώντας να ερμηνεύει.
Η παράσταση ξεκίνησε. Οι κριτές πραγματοποιούν τις ίδιες κινήσεις σε όλους τους πρωταγωνιστές. Σιωπούν και ακούνε προσεκτικά τα λόγια. Άλλοι κοιτάζουν χαμηλά το πάτωμα κι άλλοι τον απέναντι με ύφος εσένα σε πείθει;
Το ερώτημα που έγκειται είναι ποια ιστορία από το πλήθος αυτών είναι πραγματικά απροσποίητη; Ακόμη, ο στόμφος με τον οποίο τις εξιστορούν είναι ρεαλιστικός;
Αποφάσισα να τον κοιτάξω την ώρα που διηγούνταν την ιστορία του. Διαπίστωσα πως δεν άκουγα τόσο τα λόγια του, ωστόσο ανέλυα τη γλώσσα του σώματός του και έβαζα τους δικούς μου υπότιτλους. Με έπειθε! Η ιστορία του έκρυβε πραγματικό πόνο. Είναι δυνατόν; Κι όμως είναι.
Αν αναλύσουμε σε βάθος τις ζωές όλων των ανθρώπων θα καταλάβουμε ότι όλοι έχουν περάσει από μια τουλάχιστον ανεπιθύμητη κατάσταση στη ζωή τους που αποτέλεσε σταθμό για τη πορεία τους. Οι άνθρωποι με το τερματισμό της εφηβικής τους ηλικίας, αποκτούν τη διάθεση να ζήσουν τα πάντα! Ίσως στο έπακρο για να καταλάβουν τα όρια αλλά και τον εαυτό τους. Με το πέρασμα των χρόνων, απομονώνουν τις πτυχές της ζωής που θέλουν να διατηρήσουν και πραγματοποιούν τις επιλογές τους. Έτσι, διαμορφώνουν το χαρακτήρα, αλλά και τη προσωπικότητά τους.
Κάποιες από τις επιλογές τους ή μερικές από τις αναγκαστικές καταστάσεις που τυχόν υποβάλλονται, μπορεί να αποτελέσουν μια μαύρη κηλίδα στη ζωή τους. Αυτό το μαύρο σημάδι που είχε ως απόρροια είτε την οικονομική καταστροφή και την επιλογή της επαιτείας είτε εν ολίγοις μια απαρέγκλιτη εξέλιξη σε σχέση με τις αρχικές ονειροπολήσεις τους.
Η κηλίδα, γίνεται συνοδοιπόρος σου και μπορεί να σε φτάσει στα τάρταρα. Υπάρχουν πολλοί που πόνεσαν από χωλαίνουσες επιλογές , άλλοι τόσοι που έκλαψαν για το ανέμελο κομμάτι που αναγκάστηκαν να σκοτώσουν ηθελημένα. Ναι, πολλά πράγματα δε θέλουμε να τα βιώσουμε, όμως για το καλό μας -παροντικά ή μελλοντικά- πρέπει να μας συμβούν ίσως και σε επανάληψη. Ο στόχος είναι να μη παραιτηθείς και να συνεχίσεις να ζεις.
Όταν στη διάρκεια, αλλά και στο τέλος μιας ανεπιθύμητης κατάστασης αρνείσαι τη μάχη υψώνοντας τείχη κάθε λογής προσπάθειας δε σημαίνει ότι προστατεύεσαι κιόλας. Με αυτό το τρόπο καλλιεργείς τη τάση στο εύκολο. Οι δυσκολίες βρίσκονται μέσα στη ζωή για να σε ταλανίσουν και να σε διαμορφώσουν. Όλοι πονάνε.
Το σημάδι, με τη κατάλληλη δόση υπομονής κι επιμονής ξαφνικά έχει την ικανότητα να σε αναγεννήσει κι αυτό επαφίεται μόνο στην ιδιοσυγκρασία σου και στο τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τα γεγονότα.
Συνάντησα εκείνον τον επαίτη σήμερα και παρόλο που ένιωθα το εσωτερικό του δράμα, μου φάνηκε ότι τα λόγια του ήταν επαναλαμβανόμενα με μοναδικό στόχο την επίκληση στο συναίσθημα και την επιφανειακή επίλυση του προβλήματός του. Σίγουρα η ζωή του δεν είχε εξελίχθηκε όπως θα ήθελε, αλλά ο τρόπος με τον οποίο χειριζόταν το πρόβλημά του μου φάνηκε αδύναμος. Ένιωσα ότι ευτέλιζε το πόνο με την τάση της οκνηρίας του κι ότι παραδόθηκε αφήνοντας τη ζωή να εξελιχθεί χωρίς να συμβάλλει στη βελτίωσή της.
Εμπόδισε την εξέλιξη του επιδεικτικά από φόβο και μετά ικέτευε εσωτερικά για λίγα ρέστα προσοχής και αγάπης. Δεν είχε καμία αυτοεκτίμηση. Η ζωή θέλει καθημερινές μάχες. Ο λόγος που με οδήγησε σε αυτή τη θυμική κατάσταση είναι ότι υποτιμούσε τον εαυτό του και τον καταδίκαζε. Δε πρέπει να ξεχνάμε ότι η πιο περιφρονημένη αγάπη είναι η αγάπη του εαυτού κι αυτό χρήζει ανατροπής.
Όλοι είναι άγγελοι και σκοτεινοί συνάμα. Ίσως κάποτε τον νιώσω άγγελο , ίσως ήμουν κι εγώ σκοτεινή για εκείνον και σκληρή. Συναντηθήκαμε σε αυτή τη συγκυρία κι αυτή ήταν η αλληλεπίδραση που είχαμε. Το δράμα βρίσκεται εντός της πραγματικότητας μας και είναι άκρως ρεαλιστικό. Αυτή η παράσταση τελείωσε.Σήμερα υπήρξα κριτής και ίσως ήμουν σκληρή ή βιαστική. Βέβαια, κριτές και κρινόμενοι εναλλάσσονται με αστραπιαία ταχύτητα και η αυλαία καλά κρατεί.
