ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Days are forgotten

Days are forgotten Facebook Twitter
1

Κάποιος είχε κάποτε πει ότι η ευτυχία είναι στιγμές... ότι δηλαδή, η ευτυχία δεν αντιπροσωπεύει μια στατική μόνιμη κατάσταση αλλά είναι συγκεκριμένα λεπτά, ώρες, ψηφίδες χρόνου που όλες μαζί συγκεντρωμένες ωθούν κάποιον να πληρείται από αυτό που ονομάζουμε ευτυχία.

Πολλές από αυτές τις στιγμές ο άνθρωπος έχει ανάγκη να τις θυμάται, γιατί όταν πια περάσει η «περίοδος χάριτος» θέλει να νιώθει ότι κάποτε βίωσε την απόλυτη ευτυχία. Κάπως έτσι λειτουργούν οι φωτογραφίες. Ζεις κάτι, νιώθεις πόσο σημαντικό είναι για 'σένα και... «κλικ». Έχεις να το θυμάσαι για πάντα. Αλλά αυτό δεν είναι κάπως λυπηρό? Πόσες φορές μας έχει τύχει να παρατηρούμε μια φωτογραφία και να γεμίζουμε από μελαγχολία αναπολώντας την ευτυχία που στην παρούσα φάση είναι απούσα. Και τελικά καταλήγουμε να νιώθουμε δυστυχισμένοι που δεν μπορούμε να αναστήσουμε το χρόνο.

Κι όμως δεν είμαστε όλοι θύματα της σύγχρονης «φωτογραφικής μανίας»; Η τεχνολογία εξελίσσεται και μαζί και οι τρόποι για να αποθανατίσουμε την στιγμή και να την κάνουμε δική μας. Στην ουσία, αυτή η εξέλιξη μας οδηγεί σε μια φρενίτιδα και κυκλοφορούμε συνεχώς με μια κάμερα στο χέρι. Έλα, παραδέξου το και εσύ το κάνεις. Πλέον, μέσα από τις φωτογραφίες έχει γεννηθεί η ανάγκη να αποδείξουμε τι είμαστε. Σε εμάς, στους φίλους μας, στον/ην πρώην μας, στον 576 φίλο μας στο facebook. Αλλά δεν είναι όλα άσπρα η μαύρα. Υπάρχει και αυτό το μουντό γκρι που παρ' όλη την μονοτονία του ισορροπεί τα πράγματα. Συγκεκριμένα, διάβασα κάποτε στο διαδίκτυο κάτι που πραγματικά αντιπροσωπεύει την έννοια των στιγμών και της αιχμαλώτισης τους :

"Η ζωή είναι σαν τις φωτογραφίες. Δεν σου βγαίνουν όλες οι στιγμές καλές...αυτές που σου βγαίνουν όμως, τις κορνιζάρεις και τις θυμάσαι πάντα..."

Τελικά, ένα είναι το μόνο σίγουρο. Η ουσία βρίσκεται στο να ζήσεις την στιγμή τόσο έντονα και να αποτυπωθεί στη μνήμη σου σα να ήταν μια αριστοτεχνική φωτογραφία. Να κάνεις μόνος σου εκείνο το «κλικ» δημιουργώντας το δικό σου άλμπουμ στιγμών. Και άσε τους φωτογράφους να κάνουν την δική τους δουλειά. Στο κάτω, κάτω αξίζει τόσο πολύ να έχεις κάτι απτό στα χέρια σου παρά στην καρδία και στο μυαλό σου?

1

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια