-Θα σου μιλήσω έξω από τα δόντια. Ήσουν υπερβολική. Αυτή η επιθυμία σου να αντικαταστήσεις τη θεά Αφροδίτη, είναι ανυπόφορη!
- Άσε μας ρε working class hero. Όλοι οι άντρες τα ίδια λέτε αλλά κυνηγάτε μόνο όσες ξετσίπωτες έχουν σπαταλήσει από τρία πακέτα Ντελόρ και πάνω σε αποκατάσταση στήθους, λευκάνσεις δοντιών, αποτριχώσεις εγκεφάλου! Εφόσον θέλετε τις γυναίκες να παρουσιάζουν το θέαμα ρομαντικής υπερβολής, σε αυτό θα μεταμορφωθώ.
- Σαμάνθα, μικρή βαγκνερική θύελλα, δεν διαφωνώ μαζί σου. Αυτό που θέλω να σου πω είναι πως στους άντρες αρέσουν οι κακογραμμένες ιστορίες. Προτιμούν τις ξεδιάντροπες, ελαττωματικές, πέρα από τα όρια του καθωσπρεπισμού, γυναίκες. Είναι η δυναμική της σχέσης που τους φτιάχνει και όχι αν είσαι αψεγάδιαστη σαν φίκος.
-Ρε φίλε, κόψε τις μαλακίες και πες μας κάτι καινούριο!
-Καινούριο;
-Ναι, κάτι που να μην το ξέρουμε.
-Ok, τότε θα σου έλεγα πως οι άνθρωποι που αυνανίζονται αρκετά…
-Μην μιλάς πάλι για εσένα, ρε αυτοαναφορικό σκουλίκι.
-Μην διακόπτεις, δεν τελείωσα. Επαναλαμβάνω. Οι άνθρωποι που αυνανίζονται πολύ, νομίζω πως δεν τελειώνουν εύκολα, όταν τους κάνει κάποιος στοματικό έρωτα. Έχουν μάθει στην ευκολία του δικού τους ρυθμού και δεν μπορούν να συγχρονιστούν εγκεφαλικά με τις ατομικές βουλήσεις του άλλου.
-Χμ, λες ε;
-Δεν σου έχει τύχει;
-Δεν θέλω να σε κομπλάρω!
-Καλώς. Δεν το έχω διαβάσει και στο Cosmopolitan. Μιλάω περισσότερο από προσωπικές εμπειρίες.
-Καλά είσαι ότι να ναι. Δεν έχει καμία συνοχή η σκέψη σου. Να φανταστώ όταν γαμάς , ξεκινάς να φιλάς τον αυχένα, μετά πας στα γόνατα, τρως κανά σουβλάκι, μετά την ντύνεις, λύνεις κανά Sudoku….
-Στόχος μου δεν είναι η συνοχή αλλά το ενδιαφέρον του απέναντι. Ο Νταλί, ο Μπουνιουέλ, ο Μπέκετ, είχαν συνοχή; Αν και για να σου είμαι ειλικρινής έχω καταλήξει και σε μια άλλη θεωρία η οποία λέει πως κανείς άνθρωπος δεν σκέφτεται ακριβώς γραμμικά. Καθώς μιλάει για κάτι που έκανε εχθές, ξαφνικά κάνει άλμα στο βλέμμα του κατοικίδιού του, στην κρεατοελιά που έχει στην μασχάλη της η μάνα του, στα προβλήματά του με τις τράπεζες.
- Εσύ αναιδέστατη μικρογραφία του Βίκτωρα Ουγκό, τι σοβαρές σκέψεις κάνεις ενώ μιλάμε για πίπες; Πες μου πως επεξεργάζεσαι σχέδια εξόδου από την Κρίση;
-Τώρα που το λες διάβασα προσφάτως πως το πρόβλημα που ζούμε στην παρούσα φάση ίσως δεν έχει να κάνει με την Τραπεζοκρατία. Ίσως, που λες, να έχουμε λίγες και όχι πολλές τράπεζες. Αν είχαμε πάρα πολλές τότε θα υπήρχε μεγαλύτερος ανταγωνισμός αλλά και ευκολότερες μεταβιβάσεις κεφαλαίων. Μόνο τότε, οι πόροι από τους νωχελικούς πλούσιους αποθησαυριστές, θα μεταβιβάζονταν άμεσα και ικανοποιητικά στους φτωχούς και φίλεργους φτωχούς οι οποίοι και θα τους επένδυαν για να παράξουν τον δικό τους πλούτο!
-Καλά φίλε, μήπως είσαι Κουμουνιστής; Πες μου που το πας;
-Άντε πάλι! Δεν το πάω ΠΟΥ ΘΕ ΝΑ!
-Καλά το κατάλαβα. Δεν μου είπες του μαλάκα που χτυπάει τόση ώρα να του ανοίξω;
-Κάνε ότι θες αλλά εγώ θα πάω Μέγαρο. Θες να έρθεις.
-Τι παίζει;
-Ο Σεφερλής ανεβάζει το Περιμένοντας τον Γκοντό, σε μιούζικαλ!
-Ναι , ε; Άσε λέω καλύτερα να του ανοίξω!
