Όταν αρχίσαμε να δενόμαστε μου έκανες μία ερώτηση. Αν θα με πείραζε να πέταγες μακριά τη θηλυκή σου ταυτότητα. Αν στο ρημάδι το ληξιαρχείο ήσουν άρρεν και όχι θήλυ. Γιατί ή ζούμε για μια γραφειοκρατία ή δε ζούμε.
Την ίδια στιγμή πάνω στο φόβο σου και στην ανησυχία του μη με χάσεις πρόσθεσες πως αν με ενοχλεί η ανδρική κατά κοινωνικών προτύπων συμπεριφορά σου θα τη διορθώσεις. Ύστερα σάστισες με την δεκτικότητα μου και την άνεση μου στο να σε καταλάβω . Με άφησες να μπορώ να παλεύω μαζί σου τον εγκλωβισμό σου. Κάθε μέρα. Και αυτή ήταν η ωραιότερη πρόταση που δέχτηκα.
Γιατί αγάπη μου ο έρωτας δεν ψάχνει μες το παντελόνι μας να δει τι έχουμε και τι δεν έχουμε.
Και εγώ σε ερωτεύτηκα για χίλιους δύο λόγους, αλλά όχι με βάση το φύλο σου.
Κάθε φορά που θυμώνεις, που συγκινείσαι, που τρως λαίμαργα, που παίζεις με το γάτο σου, που χαμογελάς... εγώ αντικρίζω τον πιο όμορφο άνδρα του κόσμου.
Έτσι σε αγαπώ και για αυτό και μόνο δε θα μπορούσα ποτέ να σε απορρίψω.
Άλεξ
σχόλια