Ζω σ' έναν κόσμο που η ελευθερία λόγου υφίσταται. Που η λογοκρισία είναι απλά ένας "όρος" σε λεξικό. Σ' έναν κόσμο που η ελευθερία πράξης δεν είναι ουτοπία. Που η ζωή μας είναι δική μας και δεν ντρεπόμαστε να τη βγάλουμε προς τα έξω.
Δεν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Δε φοβόμαστε. Τολμάμε. Σ' έναν κόσμο που κύρια μέριμνά του δεν είναι να "σε" κρίνει, αλλά δέχεται τη διαφορετικότητα ως κάτι απολύτως φυσιολογικό. Σ' έναν κόσμο που μπορώ να κάνω παρέα με όποια άτομα θέλω χωρίς να "στιγματιστώ". Σ' έναν κόσμο που το youtube δεν περιέχει βιντεάκια με ξυλοδαρμούς ομοφυλόφιλων στη Ρωσία και αλλού. Σ' έναν κόσμο που δε χρειάζεται να γράψεις σε πλακάκι δρόμου αυτό που σε βαραίνει, αλλά υπάρχει πάντα ένα αυτί να σε ακούσει.
Σ' ένα κόσμο που "εσύ" που διαβάζεις το κείμενό μου αυτή τη στιγμή, δεν αναρωτιέσαι αν είμαι ομοφυλόφιλη, γιατί πολύ απλά αποδέχεσαι το δικαίωμα μιας straight να υποστηρίζει με τη σειρά της το δικαίωμα κάποιου άλλου με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Κι αν δεν μπορείς να ζεις σ' έναν τέτοιο κόσμο, τουλάχιστον "υποστήριξε μέχρι θανάτου το δικαίωμα του άλλου" να ζει όπως θέλει. Κάτι ήξερε ο Βολταίρος φαντάζομαι... Συγχαρητήρια στη Google που επέλεξε η Εικόνα της Ημέρας να είναι η συγκεκριμένη.
Από Ellie
