Σε λίγο έρχονται τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και φέτος για πρώτη φορά αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω κάτι από τον Άγιο Βασίλη, αν και πλησιάζω, αισίως τα 39...
Ποτέ ως παιδί δεν έχω γράψει γράμμα στον Άγιο Βασίλη για να του ζητήσω δώρο. Δεν είναι ότι δεν πίστευα στον καλοκάγαθο αυτόν κυριούλη με τα στρουμπουλά μαγουλάκια και τα κατακόκκινα ρουχαλάκια, απλά ποτέ δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να το κάνω. Φέτος όμως έχω εναποθέσει όλες μου τις ελπίδες σ'αυτόν.
Σας έχει συμβεί να μιλάτε με κάποιον για 20 λεπτά και μόλις τελειώσει η κουβέντα να αισθάνεστε το απόλυτο κενό και ότι έχετε χάσει 20 λεπτά από τη ζωή σας;
Θέλω πολύ να ζητήσω περισσότερη ανθρώπινη, ουσιαστική, ζεστή, fulfilling (που λένε και οι Άγγλοι, στα ελληνικά θα το μετέφραζα που σε γεμίζει) επαφή στη ζωή μου! Βαρέθηκα τις κενές συζητήσεις, τις ανθρώπινες επαφές του πρέπει... Του πρέπει να είσαι ευγενικός, του πρέπει να είσαι χαμογελαστός, του πρέπει να έχεις θετική ενέργεια και να τη σκορπάς και στους γύρω σου. ΌΧΙ ρε φίλε δεν θέλω απαραίτητα και πάντα να έχω θετική ενέργεια και να τη μεταδίδω και σε εσένα για να μη σου χαλάω την αύρα σου. Τους φίλους μου εγώ τους χρειάζομαι περισσότερο όταν έχω τις μαύρες μου, και ΝΑΙ, υπάρχουν και στιγμές που γίνομαι απίστευτα γκρινιάρα και επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα 100 φορές γιατί έχω ανάγκη να ακούσω ότι έχω δίκαιο. Ακούγεται εγωιστικό; Ίσως και να είναι, αλλά υπάρχουν στιγμές που όλοι έχουμε ανάγκη από λίγο κανάκεμα και δεν θέλω να έχω απέναντι μου κάποιον που εγώ του μιλώ και αυτός κρυφοκοιτά το ρολόι ή ακόμη χειρότερα συμφωνεί σε ότι λέω, γιατί αυτό είναι περίτρανη ένδειξη ότι δεν έχει ακούσει λέξη από όλα όσα έχω πει.
Σας έχει συμβεί να μιλάτε με κάποιον για 20 λεπτά και μόλις τελειώσει η κουβέντα να αισθάνεστε το απόλυτο κενό και ότι έχετε χάσει 20 λεπτά από τη ζωή σας; Στην αντίπερα όχθη μου έχει τύχει, πρωί, να σταματήσω να πάρω καφέ πριν τη δουλειά και το χαμόγελο και η ζεστή καλημέρα της υπαλλήλου στο café, που ούτε την ξέρω ούτε με ξέρει, να μου φτιάξει τη μέρα. Τελικά έχω καταλήξει ότι ο αυθορμητισμός στην ανθρώπινη επαφή προσδίδει τη ζεστασιά αυτή που έχει χαθεί στην καθημερινότητα μας.
Έρχεται ο συνάδερφος αυθόρμητα να σου πει μια καλημέρα στο γραφείο σου και εσύ υπεραναλύεις... Στο πίσω μέρος του μυαλού σου αρχίζουν σκέψεις όπως: «Τι θέλει και αυτός τώρα; Τι χάρη θα μου ζητήσει;»
Για αυτό σου λέω Άγιε Βασίλη μου καλέ, φέρε σε παρακαλώ φέτος στη ζωή μου ο υ σ ι α σ τ ι κ ή ανθρώπινη επαφή! Σε παρακαλώ, κάντο ως ανταπόδοση στο γεγονός ότι 38 ολόκληρα χρόνια δεν σου έχω ζητήσει τίποτα απολύτως.
σχόλια