Όλα τα φώτα στραμμένα στο Νότιο ημισφαίριο. Δεν έχουν σβήσει ακόμα οι φωτιές στη μοναδική Αυστραλία. Μην ξεχνάμε ότι πολλοί Έλληνες ζουν εκεί. Από τα παλιά χρόνια βλέπαμε τη μοναδική Γεωργία Βασιλειάδου, που ήθελε να πάει στην "Αστραλία" γιατί εκεί ήταν σίγουρη ότι θα βρει γαμπρό, ποντάροντας στο γεγονός ότι οι Έλληνες μετανάστες ήθελαν να παντρευτούν οπωσδήποτε "παπούτσι από τον τόπο τους" νοσταλγώντας την πατρίδα τους. Μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν υπήρχαν τότε, αλλά η πονηρή, τους είχε στείλει fake φωτογραφία της. Το ατέλειωτο ταξίδι προς το άγνωστο κρατούσε πολλές μέρες με το πλοίο, με τη Βουγιουκλάκη να ετοιμάζει ένα καλάθι κεφτέδες, υπολογίζοντας την απόσταση με την πρωτότυπη αυτή μονάδα μέτρησης.
Είχα τη μοναδική ευκαιρία να επισκεφτώ την όμορφη ήπειρο πριν από 10 χρόνια και γοητεύτηκα από τις ομορφιές της, την πρωτότυπη χλωρίδα και πανίδα και απήλαυσα τη μυρωδιά ευκαλύπτου, που ήταν διάχυτη παντού. Τι να προφτάσει να κάνει κανείς σε λίγες μόνο μέρες; Κατ' αρχάς να αγοράσει κάποιο σουβενίρ. Ένα καπέλο σαν αυτό του Κροκοδειλάκια ή ένα μίνι μπούμερανγκ, ένα εργαλείο όπλο το οποίο σχεδιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε για το κυνήγι από διάφορες φυλές, κυρίως της Ωκεανίας. Τα επιστρεφόμενα κατασκευάζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε το μπούμερανγκ να πετάει σε ελλειπτική τροχιά και να επιστρέφει σε αυτόν που το πέταξε, αν βέβαια το έχει πετάξει με το σωστό τρόπο. Τι να πρωτοδείς; Το ανεπανάληπτο Σίδνευ με το πανέμορφο Κε που κάθε Πρωτοχρονιά το θαυμάζουμε στην τηλεόραση με τα εκατοντάδες πυροτεχνήματα; Τη Μελβούρνη με την ομιλούσα γέφυρα που συνδέει την περιοχή του μεγάλου σταδίου κρίκετ με την πλατεία Ανεξαρτησίας και που ξαφνιάζεσαι, γιατί ενώ περπατάς μόνος, ακούς ως νέα Ζαν Νταρκ φωνές και μουσικές σε διάφορα σημεία της; Και να ήταν η μοναδική ευχάριστη λαχτάρα; Ανέβηκα στον ψηλότερο ουρανοξύστη τον Γιουρίκα Τάουερ, λέτε το όνομα να το πήρε από κάποιον επιφανή Ελληνοπόντιο; Δεν θα ήταν έκπληξη για μένα με τόσους Έλληνες που ζουν εδώ. Στην κορυφή του υπήρχε ένα γυάλινο κουτί στο οποίο έμπαινες και το άφηναν σιγά σιγά με μηχανισμό όπως το σπιρτόκουτο να βγαίνει προς τα έξω και όλη η πόλη βρισκόταν κάτω από τα πόδια σου. Και υψοφοβική να μην είσαι, μια λαχτάρα την περνάς.
Την πρώτη μέρα μας εκεί, επισκεφτήκαμε ένα μίνι ζωολογικό κήπο, όπου γευματίσαμε σε ένα εστιατόριο μέσα σε γυάλινο θόλο, ενώ απέξω χοροπηδούσαν στα δέντρα και μας χαιρετούσαν οι μαϊμούδες. Μαζί μας μέσα είχε έρθει και μία εκπαιδεύτρια κροκοδείλων κρατώντας ένα μωρό, που μπορούσαμε να το αγγίξουμε. Καγκουρώ χοροπηδούσαν τριγύρω και τα γλυκύτατα κοάλα καθόταν υπομονετικά να τα χαϊδέψουμε. Τα άγνωστα σε μας wallaby, ένα είδος μικρών καγκουρώ, την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια μόλις τα πλησιάζαμε.
Μια μίνι απόδραση στο Φίλιπ Αϊλαντ πρότεινε ο Έλληνας ρεσεψιονίστ από την Καλαμάτα, με μίνι bus που οδηγούσε Έλληνας από το Κιλκίς. "Αρ γιού γκόινγκ του ντάι;" με ρώτησαν στα Αγγλικά της Αυστραλίας. "I hope not so soon", τους απάντησα και έριξα τριγύρω μου μια ματιά, πάλι με λαχτάρα. "Δεν εννοούσε to die αλλά today, διαφορετική προφορά, you know", μου εξήγησε ένα πατριωτάκι. Ο.Κ. (καίει και παρά καίει), αλλά who knows; Φθάσαμε σε μια πανέμορφη ακτή, όπου είχαν τοποθετηθεί κερκίδες, για να κάθονται σε απόλυτη ησυχία οι θεατές. Στο συγκεκριμένο σημείο, κάθε βράδυ επέστρεφαν μετά από ολοήμερη αναζήτηση τροφής στη θάλασσα οι πιγκουίνοι. Έβγαινε ο πρώτος από την οικογένεια, περίμενε τη σύντροφο και τα παιδιά και όταν μαζευόταν όλη η οικογένεια, μαζί με τους γείτονες πήγαιναν στις φωλιές τους και από τον τόνο της φωνής τους καταλάβαινες ότι αντάλλασσαν εμπειρίες της ημέρας και πιθανόν να κατάστρωναν σχέδια για την επόμενη. Ούτε μάλωναν για τα κοινόχρηστα, ούτε κουτσομπόλευαν, ούτε επιθυμούσαν να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα. Δεν ξέρω αν συμβαίνει αυτό επειδή δεν έχουν γείτονα με κατσίκα. Πληροφορήθηκα ότι είναι πολύ πιστοί σύντροφοι. Αν δεν αναδυθεί η σύντροφος από τη θάλασσα, περιμένουν μελαγχολικοί και βουβοί στο βράχο, που είχαν δώσει το καθημερινό ραντεβού, πολλές νύχτες και σπάνια προχωρούν σε αναζήτηση της επόμενης συμβίας.
Επικοινώνησα με τους συναδέλφους και είναι όλοι καλά. Η σκέψη μου είναι όμως στα ζωάκια, από το κροκοδειλάκι που νομίζω ότι λοξοκοιτούσε τα δαχτυλάκια μας, μέχρι τον κάθε απελπισμένο πιγκουίνο, που πιθανόν να δίνει αγώνα τον ύστατο για τη μεγάλη του αγάπη!
Παρατηρώ το μικρό μπρελόκ που είχα αγοράσει, αναλογιζόμενη ότι η μεταφορική έννοια της λέξης μπούμερανγκ είναι ότι κάποιος δέχεται τις αρνητικές συνέπειες των πράξεών του, ενώ δεν το περίμενε, και αντίθετα, υπολόγιζε ότι θα βγει και κερδισμένος.
Ας ευχηθούμε ότι "Penguins will continue to do it every single night" στο Phillip Island και τα αγαπημένα μου πιγκουινάκια θα βουτήξουν σε καταγάλανη θάλασσα αύριο κιόλας!
