Αγαπητέ χρόνιε εραστή,
(συγχώρεσέ μου την προσφώνηση, ήδη σε κατεβάζει στο ανεπιθήμητο επίπεδο της χρόνιας ασθένειας, αλλά μην το πάρεις προσωπικά, οφείλω κι εγώ να προστατευτώ, είναι η άμυνά μου, όπως τόσο χαίρεσαι να λες).
Θ υ μ ά μ α ι τις αγχωμένες στιγμές που περάσαμε τα προηγούμενα χρόνια, στιγμές γεμάτες επιθυμία για ένα μέλλον μαζί, μαζί και όχι χώρια, στην ίδια χώρα κι όχι με χιλιόμετρα ανάμεσα να γεμίζουν μπάζα. Θυμάμαι τις απογοητευμένες στιγμές που περάσαμε αυτό το καλοκαίρι, εσένα βούλιαζε η καρδιά σου που δε συμφωνούν τα σχέδιά μας -εσύ να με γαμάς, εγώ να χαίρομαι σα να μην υπάρχει αύριο, και αυτό να 'ναι όλο, για όσο πάει-, κι εγώ να σκέφτομαι πως οι αγκαλιές και τα χάδια πάνε βερεσέ απευθυνόμενα σε κάποιον που επιλέγει να τα θέλει όλα έτοιμα, έναν βολεμένο που προτιμάει να πείσει το μικρό του μυαλό που χωράει μια Κυψέλη ολη κι όλη, την Άνω, την Κάτω και τη Νέα, ότι δε γίνεται, δεν μπορούμε, δε θα 'ταν σωστό και καλά θα κάνει να συνεχίσει τη ζωή του απτόητος και να έχει τα μάτια του ανοιχτά, αντί να προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να με κρατήσει.
Θ υ μ ά μ α ι έναν ακόμη ελαττωματικό πρώην, που έλεγε ότι ένα παιδί έρχεται κατά λάθος και σε δένει αναγκαστικά με αυτήν που έτυχε να δεχτεί τη σωστή στιγμή το δυνατό σου σπέρμα. Οι άντρες ποτέ δε θέλουν, έλεγε, ποτέ δεν είναι έτοιμοι, δεν παίρνουν την απόφαση ούτε την ευθύνη ενός τέτοιου γεγονότος, μιας τέτοιας προσπάθειας, της μόνης υπαρκτής κοσμογονίας. Οι άντρες εύχονται να μη συμβεί ποτέ, φροντίζουν γι'αυτό, προφυλάσσονται και κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Οι άντρες δε μεγαλώνουν ποτέ, στα τριάντα λένε είμαι μικρός ακόμα, τη συνομήλική τους όμως τη λένε (στο χωριό τους) παρ'ολίγον μεγαλοκοπέλα. Θα κατασταλάξουν λίγο αργότερα, να κάνουν οικογένεια θέλουν, πως όχι, το ίδιο δεν έκαναν άλλωστε και η μαμά τους κι ο μπαμπάς τους; Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό, σε καμιά περίπτωση τώρα, ούτε αύριο, ούτε τον άλλο μήνα, όχι, αγχώνονται, όχι τόσο κοντά στο σήμερα, γιατί η παγκόσμια οικονομία είναι σε ύφεση, φυλλορροούν οι αγορές, όχι σήμερα, ούτε τον επόμενο χρόνο, γιατί ένα παιδί είναι ακριβό, ξέρεις πόσο κοστίζουν οι πάνες;
Θ υ μ ά μ α ι ότι σου είπα μια νύχτα προς το τέλος ότι είσαι δειλός, ανεύθυνος είσαι κι ανώριμος, δε μπορείς να κουβαλήσεις στους ώμους σου ούτε ένα τόσο μικρό βάρος σα χαλίκι. Πόσο βάρος έχουν οι όρκοι, γιατί να μην μπορείς να ορκιστείς (και να το εννοείς) ότι σήμερα θέλεις την κοπέλα που γαμάς με τόση χάση, να ορκιστείς ότι σήμερα τη θέλεις και σου φαίνεται πως θα τη θέλεις και αύριο, και τον επόμενο μήνα και θέλεις να μείνει, ναι, θέλεις να μείνει μόνο για σένα, τη θέλεις να σου ψωνίζει από τη λαϊκή και να σου κάνει αποτυχημένα γεμιστά, πηχτές φακές και να σου καθαρίζει τις τρίχες από τα άσπρα πλακάκια του μπάνιου. Οι όρκοι άϋλοι είναι, και μάλιστα εντελώς δωρεάν, οι όρκοι σπάνε το ίδιο εύκολα με τις καρδιές, και αν και όταν έρθει η μέρα που δε θα τη θέλεις πια θα το καταλάβει αυτή πρώτη, να είσαι βέβαιος, και το πρόβλημα θα έχει ήδη λυθεί. Τι κι αν σε κατηγορήσει ότι έμεινε μόνο για σένα, εσύ θα ξέρεις ότι ήταν ωραίο όσο κράτησε, κι αυτή θα το ξέρει κατά βάθος, αληθινό ήταν όσο κράτησε, χαλάλι.
Θ υ μ ή σ ο υ τι συμφωνία κάναμε τελικά στο κρεβάτι του αποχωρισμού, λόγω αδυναμίας είπαμε πως τάχα απλώς περνάμε την ώρα μας. Δε με καλύπτουν όμως τα χύμα που ξεκίνησαν με χίλια, δε θέλω να περνάω την ώρα μου μαζί σου, άλλαξα γνώμη. Κι ούτε που χρειάζεται να μάθεις ότι τα μεγάλα λόγια όσο εγώ ήλπιζα να τα εννοείς, τόσο εσύ τα έπαιρνες πίσω. Η ζωή συνεχίζεται για σένα στα γνωστά σου μέρη όπου εγώ εκ των πραγμάτων δε συχνάζω. Την ώρα μου εγώ θα την περάσω με σώματα ξένα, σώματα δίχως ουσία ούτε σημασία. Για λίγο, αν και όποτε μου χρειάζεται, με ή χωρίς παρέα θα την περνάω την ώρα μου, όχι δα και για μια ζωή -ωσότου και αν και όταν. Με ξένους, και θα 'ναι εύκολο γιατί δε θα σημαίνει τίποτα, θα είναι σώμα μόνο κι όχι ψυχή και θ' αφήσω τα σώματα να λένε τα δικά τους, ενώ εγώ θα ξεκουράζομαι στη σιωπή μου.
Χρόνιε εραστή, με λίγα λόγια αυτό που θέλω να πω είναι να μην έρθεις ποτέ να με δεις εδώ στα βόρεια, κάθισε στην ηλιόλουστη, λίγο βρώμικη Κυψέλη σου και ξέχασέ με. Δε θέλω να με γαμάς όποτε σου δίνεται ευκαιρία, όποτε μας δίνεται ευκαιρία, δε θέλω να λες ότι έπαθες κατάθλιψη που είμαι έγκυος στο παιδί άλλου, μετά να μην είμαι πια αλλά τότε να έχεις πλέον καταλάβει ότι δε μπορούμε να είμαστε μαζί για άλλους δομικούς λόγους, μετά να λες μωρό θα μου λείψεις, μωρό θα έρθω να σε δω πριν τα Χριστούγεννα -και να 'ναι μόνο και μόνο επειδή έχεις άδεια περισσευούμενη που ο διευθυντής σου είπε να την πάρεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Σε χλιαρά νερά δε το αντέχω να κολυμπώ μαζί σου, όχι μετά από όσα περάσαμε, μπορώ και χωρίς τη μωρουδίστικη, γεμάτη τάματα αγκαλιά σου.
Εραστή, με τούτο το γράμμα θέλω να σου πω ότι σταματάς να είσαι χρόνιος, αυτή την ανίατη ασθένεια τη γιατρεύω εδώ και τώρα, ούτε αλοιφές χρειάζομαι ούτε σιρόπι γι'αυτό το βήχα, τα κόβω όλα μαχαίρι και χωρίς συνταγή γιατρού. Βαθιά ήταν τα όσα αντιπροσώπευες για μένα, γι'αυτό και την ευκαιριακή σαρκική ηδονή που καταλήγει να είναι το μόνο που μου ζητάς, δε θα στη δώσω ξανά. Όχι έτσι, όχι σε σένα. Μόνο σε όποιον δε λέει πολλά θα επιτρέψω να ζήσει στο κορμί μου. Γιατί εγώ ξέρω να κάνω μόνο συμφωνίες κυριών. Έχε γεια.
σχόλια