Και ζεις...
Και κοιτάς αριστερά, δεξιά για εχθρούς...
Πίσω σου, μπροστά σου...
Τα μάτια σου στην ευθεία.
Μόνο λοξά παραστρατίζουν πότε-πότε για τους περίεργους περαστικούς.
Τα χέρια σου κοντά σου λες και φοβάσαι ότι θα λυθούν, ξαφνικά και ανεξέλεγκτα, να ψηλαφίσουν τον κόσμο.
Η απόσταση είναι ασφαλής. Δεν ενοχλεί. Δεν πονάει. Δεν μπερδεύει.
Και ζεις...
Και περπατάς αριστερά, δεξιά γιατί χάθηκες...
Γιατί τρέχεις σήμερα. Όλη σου τη ζωή τρέχεις...
Τα μάτια σου στην ευθεία.
Μόνο λοξά παραστρατίζουν κάποιες μέρες, κάποιες φορές που έχει λιακάδα και μόνο για λίγο.
Τα χείλη σου σφιχτά κλεισμένα λες και φοβάσαι ότι θα ξεχυθούν οι λέξεις, ανάκατες και οργισμένες, να μπλεχτούν στα πόδια σου.
Η σιωπή είναι ασφαλής. Δεν ενοχλεί. Δεν κουράζει. Δεν μπερδεύει.
Και ζεις...
Ζεις αριστερά, δεξιά... Χαλασμένη πυξίδα, η ασφάλεια.
Και χτυπάει η καρδιά σου στην ευθεία.
Κι ενώ τα μάτια σου στρέφεις πάντα εκεί που χτυπάει η καρδιά σου, εσύ ζεις αριστερά, δεξιά.
σχόλια