Tο χρονικό μια αποτίμησης...

Tο χρονικό μια αποτίμησης... Facebook Twitter
0

Κι ύστερα βλέπεις πόσα έχουν αλλάξει.
Πόσο έχεις αλλάξει.

Τι έχασες,τι κέρδισες.
Τι έδωσες,τι πήρες.
Τι άξιζε,τι όχι.
Τι κράτησε,τι τελείωσε..Τι θα κρατήσει;;
Ποιος σε αγάπησε;Ποιον αγάπησες;Για ποιον έκλαψες;

Ο έρωτας;Κι αυτός μαζί.
Μα κι η αγάπη.Αυτή η αγνή ακόμα.

Και η φιλία.Και το μοίρασμα.
Και το δικό μας κι όχι το δικό μου.

Κι όλοι όσοι ήρθαν.Κι όλοι όσοι δεν με κατάλαβαν.
Κι όσους ακόμα προσπαθώ να καταλάβω.

Και το δάκρυ μου.Μαζί κι αυτό.
Είτε από λύπη είτε από χαρά.Είτε από θυμό είτε από αγωνία.
Κι η λαχτάρα..Αχ αυτή η λαχτάρα!
Ο ενθουσιασμός,η απογοήτευση,η μελαγχολία.

Κι η μοναξιά μου.Κι οι δικοί μου ξένοι που τους γνωρίζω καλά.

Κι εσύ..
Με τους δικούς σου ξένους που μόνο προσωπία φορούν.

Κι η ψυχή σου κι η ψυχή μου που αδειάζουν με τη μουσική.
Και το μυαλό μου και το μυαλό σου που χάνουν το παιχνίδι.

Κι η καρδιά μας..
Αχ!Αυτή μονάχα ξέρει την αλήθεια.
Κι ακόμα αναρωτιέται τι θέλει,τι πρέπει,τι νιώθει,τι μπορεί.

Τα λάθη μας.Μαζί κι αυτά.
Και τα ξεκινήματα.Και τα πάντα γι'άλλους μιλάμε.


Γιατί ναι έτσι δεν πονάμε.
Γι'αυτό δεν μιλάμε για εμάς.Γι'αυτό τους κρατάμε απ'έξω.
Γι'αυτό τους κρατάω απ'έξω.
Γιατί λίγους τους εμπιστεύομαι.

Κι εσένα..

Γιατί σ'αγαπώ και μου φτάνει.
Γιατί μου δίνεις δύναμη κι ας μην την δίνεις στον εαυτό σου.
Γιατί εγώ σ'αυτά τα μάτια πιστεύω.

Γιατί εγώ όταν κλαίω,κλαίω για τα όνειρα μου,για τα όχι μου,για τα ναι μου,για το παρελθόν και το μέλλον.
Μα πιο πολύ κλαίω για το παρόν μου.Γιατί αυτό με ορίζει.

Γιατί σήμερα κλαίω κι αύριο γελώ.
Κι όταν γελώ θέλω να το βλέπουν όλοι.
Θέλω να γελάνε κι εκείνοι για να ξεχνιούνται.
Κι ας γελάνε μαζί μου.Φτάνει να γελάνε.

Κι όταν κλαίω δεν θέλω κανέναν.
Γιατί τα δάκρυα μου σχηματίζουν θάλασσες και τρέμω μην τους πνίξουν.

Γιατί εγώ αγαπώ τους ανθρώπους.Ανήκω σ'αυτούς.
Κι ας πολλές φορές τους αποδίδω ευθύνες,κι ας τους θυμώνω,κι ας τους μισώ.

Γιατί εγώ θέλω να ζω σ'έναν κόσμο δικό μου, ολόδικό μου.
Εκεί που θα'μαι ασφαλής.Κι ούτε θα ντρέπομαι.Κι ούτε θα φοβάμαι.
Εκεί δεν θα πρέπει να φορώ πάντα το χαμόγελό μου.


Θα μπορώ να μην είμαι καλά.

Μα όταν θα είμαι θα μπορώ να τους βοηθάω όλους καθώς θα βλέπω μες στις ψυχές τους.
Εκεί κρύβεται μια αλήθεια πιο αληθινή απ'όλες.
Κι ας μην την ξέρουν.Φτάνει να την ξέρω εγώ.


Κι έτσι θα τους τη μαθαίνω,θα τους την θυμίζω.
Για να αγαπήσουν τον εαυτό τους κι ύστερα κι εμένα.

Θέλω να μ'αγαπάνε.


Θέλω η καρδιά μου να γίνει τόόσο μεγάλη να χωρέσει τους έρωτες μου.

Για να μπορείς να ακούς το σ'αγαπώ να'ρχεται από τα βάθη της ψυχής μου.
Να νιώθεις ότι κλέβεις ένα κομμάτι του εαυτού μου σαν σου δίνω ένα φιλί.
Να μπαίνεις στον κόσμο μου όταν σε κρύβω στην αγκαλιά μου.
Να μπορείς να κλείνεις τις πληγές μου είτε τις άνοιξες είτε όχι.

Και να με λυτρώνεις κάθε που σου λέω πως κουράστηκα.

Γιατί τα μάτια μου είναι ανοιχτά για'σενα αν θες να με διαβάσεις.
Μπορεί τώρα να μην σ'αφήνω μα περιμένω να παλέψεις γι'αυτά.

Μίλα στην ψυχή μου αν θες να με κερδίσεις.


Για να ξεκλειδώσεις την καρδιά μου πρέπει να μάθεις να την ακούς.
Γιατί είναι ανοιχτή.
Κι ας μην τολμάς να περάσεις το κατώφλι της.
Γιατί φταίω που δεν μ'αφήνεις να σ'αφήσω.

Και τώρα που η ψυχή μου άδειασε κι η φωνή μου σώπασε ψάξε πάλι να με βρεις.
Κρύβομαι  στις λέξεις της σιωπής.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ