Είναι αξιοσημείωτο πόσα πρόσωπα μπορεί να αλλάξει ένα ανθρώπινο ον όταν βρεθεί σε θέση να ασκεί εξουσία. Για του λόγου το αληθές είναι τόσο πολλά λες και, όταν πέφτουν τίτλοι τέλους στο σινεμά, περνάνε γρήγορα όλες οι φάτσες του casting από μπροστά σου.
Είναι αναμφίβολα ένα αφροδισιακό συναίσθημα, μία διεγερτική κατάσταση, μία καθαρή «γραμμή». Εθίζεσαι, ξεχνάς από που ήρθες, πως έφτασες εκεί, ποιοι σε βοήθησαν, το ευχαριστώ, την ευγνωμοσύνη. Είναι σαν να γεννιέσαι εκείνη τη στιγμή και όλα τα αλλά να μοιάζουν, όχι παρελθόν, βιώματα κάποιου άλλου. Άλλωστε «εκεί φαίνεται ο άνθρωπος, όταν γίνεται αφεντικό». Και για να αποφύγουμε τυχόν παρερμηνεύσεις δεν μπαίνουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Προς θεού υπάρχουν, ευτυχώς, και εξαιρέσεις, όπου η επιτυχημένη κοινωνική ένταξη και οι αρχές από την πρώιμη παιδική ηλικία είναι το εφαλτήριο για μία εποικοδομητική κριτική σε οποιοδήποτε υφιστάμενο!
Τι είναι αυτό όμως που δεν είχες και πλέον έχεις;
Χρήμα, το ανεξάντλητο καύσιμο της φιλαργυρίας. Ευελιξία, η ελευθερία πάντα ήταν πολύτιμο αγαθό. Το αλάθητο του πάπα, η μείωση του εγώ είναι δύσκολη υπόθεση και δει από τους άλλους. Πιο εύκολη επέκταση, η μισαλλοδοξία είναι σίγουρα το πιο συχνό διαβολάκι που μπορεί να ακούμε στα αυτιά μας. Μα πάνω από όλα η καλύτερη ευκαιρία να προβάλλεις όλες τις ανασφάλειες και τα κόμπλεξ σου, χωρίς κανένας να μπορεί να σου πει κάτι. Κανένας! Ούτε για το μισθό σου, ούτε για τα ρεπό σου, ούτε για τα επιδόματα σου, ούτε για το λάθος που δεν έκανες εσύ αλλά η γραμματέας του. Μα... ξέχασα! Οι σχέσεις τους είναι πιο στενές. Και έπειτα υπάρχει και η κρίση. «Φύγε αν θες αλλά υπάρχει και η κρίση. Δες! Σε περιμένει στη γωνία».
Όσο λοιπόν το τέρας της μεγαλομανίας τρέφεται από τη μία τόσο με υπομονή είσαι υποχρεωμένος πλέον να οπλίζεσαι εσύ. Κ η υπομονή είναι αρετή! Γιατί η ζωή, όσο κρίση και να «έχει», δεν ξέρεις πως τα φέρνει. Γιατί ότι ανεβαίνει, κατεβαίνει. Και ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Άλλωστε «η μοναξιά της κορυφής» είναι συναίσθημα που δεν αντέχεται όχι γιατί είσαι ψηλά αλλά γιατί μπορεί να νιώθεις τόσο μόνος σου που δεν μπορείς να τη μοιραστείς. Να μοιραστείς, δεν μπορείς.
σχόλια