Φαντάζομαι πολλοί από εσάς θα έχετε σκαλώσει με άτομο το οποίο έτυχε να αρχίσετε μια συνομιλία και να μην έχει τελειώσει μετά από ένα μην πω και δύο χρόνια. Αυτό με απασχολεί λοιπόν, ίσως να μην με απασχολεί μόνο εμένα αλλά και εσάς, ποιος ξέρει...;
Τον βρήκα στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Ναι μιλάμε δυο χρόνια. Αν και τώρα πια μόνο εγώ θέλω να μιλάμε, αυτός είναι απλά στην κοσμάρα του και σήμα δεν μπορείς να πιάσεις με τίποτα. Καλοπερνάει το "μωρό" μου. Φοιτητής άλλωστε τι το διαφορετικό θα μπορούσε να κάνει, ε; Ποτά, νέες γνωριμίες, λίγο χόρτο έτσι για το κέφι και όποτε θυμηθεί πως έχει σχολή, πηγαίνει, μην λένε πως είναι και τεμπέλης μωρέ.
Εμένα με νοιάζει να μην μου μείνει απωθημένο και κάνω χρόνια για να τον ξεπεράσω. Διότι είναι πιο εύκολο να ξεκολλήσεις από κάτι που επιδίωξες να γίνει αλλά ο άλλος σου έδινε μόνο άκυρα σε αντίθεση με κάποιον που μιλούσες επί δυο χρόνια και μάλιστα κάνατε μερικά όνειρα για το κοινό σας μέλλον.
Και που λέτε αυτόν τον καιρό με έχει λίγο γραμμένη. Και μετά μου λέει "εμείς οι δυο μέχρι τα σαράντα μας θα μιλάμε και μέχρι τότε ακόμα θέμα συζήτησης θα ψάχνουμε". Μπούρδες darling. Πολλές μπούρδες μου λες και δεν τις γουστάρω άλλο ρε φίλε. Εγώ θέλω να μιλάμε τώρα, μετά από τόσα χρόνια μπορεί να είμαι με καμιά αμνησία ή να πάσχω από κάποια αρρώστια ανίατη κιόλας (μακριά από εμάς αλλά συμβαίνουν αυτά δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να μην σου τύχει).
Δεν ξέρω σε τι φάση είναι, αν είναι σε σχέση ή όχι και να σας πω την αλήθεια μου δεν με νοιάζει καν αν έχει σχέση. Απλά να συνεχίσω να μιλάω μαζί του θέλω -για την ώρα τουλάχιστον- αν περάσω Θεσσαλονίκη τότε σαφώς και θα με νοιάζει. Άλλο αυτό όμως. Δικό του θέμα αν ακόμα και τότε επιδιώκει να με ξενερώσει για να με ξεφορτωθεί! Εγώ έστω και για μια φορά, ας είναι και η μοναδική θα τον δω, αυτό δεν μπορεί να μου το αρνηθεί. Τι του ζητάω δηλαδή; Μια άντε δυο, άντε μια ολόκληρη μέρα μαζί του, τόσο καιρό μιλάμε νομίζω την αξίζω. Μετά από αυτό ας επιλέξει εκείνος αν θα ζήσει με μένα αυτό που κάποιοι το λένε "έρωτα" ή θα πάει στις φίλες του.
Εμένα με νοιάζει να μην μου μείνει απωθημένο και κάνω χρόνια για να τον ξεπεράσω. Διότι είναι πιο εύκολο να ξεκολλήσεις από κάτι που επιδίωξες να γίνει αλλά ο άλλος σου έδινε μόνο άκυρα σε αντίθεση με κάποιον που μιλούσες επί δυο χρόνια και μάλιστα κάνατε μερικά όνειρα για το κοινό σας μέλλον. Πονάει περισσότερο φαντάζομαι, ας κρατήσει και ας είναι για μια βδομάδα, χίλιες φορές το προτιμώ.
Φιλιά στην μαγεμένη πόλη...σύντομα θα σε εξερευνήσω και είμαι σίγουρη πως θα με κάνεις να μην θέλω να φύγω ποτέ ξανά. Μέχρι τότε...ερωτευτείτε, είναι δωρεάν.