Τι σημαίνει τελείωσε το καλοκαίρι; Τελείωσε ο καλός καιρός; Μα και το Σεπτέμβριο ο καιρός είναι καλός, αλλά δεν είναι καλοκαίρι. Τελείωσε μήπως γιατί όλοι επιστρέφουμε στις υποχρεώσεις μας και τη μονοτονη καθημερινότητα του χειμώνα, ή μήπως γιατί οι φίλοι απόχωρίζονται γυρνώντας ο καθένας πίσω στη πόλη που σπουδάζει;
Ανάμεικτα λοιπόν τα φθινοπωρινά μου, πλέον, συναισθήματα. Είναι η πρώτη χρόνια στα τέσσερα χρόνια όπου η Θεσσαλονίκη φαντάζει πιο άδεια από ποτέ. Λογικό θα μου πεις, αφού δεν θα είσαι εσύ πια εδώ. Μεγαλώνουμε ρε εσύ. Μέρα με τη μέρα οι επιλογές μας αλλάζουν και μαζί τους αλλάζουμε και εμείς οι ίδιοι. Ή μήπως αντίστροφα; Δεν μπορώ να αποφασίσω, και τα δύο μου μοιάζουν εξίσου λογικά.
Φέτος το καλοκαίρι μου δημιουργήθηκαν διάφορα ερωτήματα. Ερωτήματα που είναι δύσκολο να απαντηθούν με τη λογική. "Τι είναι οι λεγόμενοι καλοκαιρινοί έρωτες;" "Με ποια κριτήρια έναν άνθρωπο τον χαρακτηρίζουμε ως δυνατό;" Όχι σωματικά δυνατό, μα ψυχικά. "Υπάρχει άραγε το απόλυτο timing ανάμεσα σε δύο ανθρώπους;"
Δεν έχω βρει τις απαντήσεις, μα μπορώ να μοιραστώ τις σκέψεις μου μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες.
1. "Τι είναι οι ονομαζόμενοι καλοκαιρινοί έρωτες;"
Αρχικά, γιατί καλοκαιρινοί; Μάλλον διότι πραγματοποιούνται και ζουν μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες. Κάτω από τη λάμψη του ζεστού ηλίου και τη χαλαρότητα της απραξίας, ίσως και των γεμάτων αλκοόλ νυχτών. Δεύτερον, είναι όντως έρωτες ή μήπως τους ταιριάζει καλύτερα ο χαρακτηρισμός πάθη; Πάθη, γιατί είναι συνευρέσεις γεμάτες ένταση, μακριά από κάθε είδους δέσμευση. Είναι σεξ. Όπως πρόσφατα διάβασα, μία απο τις διαφορές ανάμεσα στο σεξ και τον έρωτα είναι η γλώσσα. Στο σεξ τα λόγια είναι γεμάτα ορμόνες, ηδονή και παρορμιτισμό. Λόγια στιγμιαία και πρόστυχα. Στον έρωτα από την άλλη μεριά, η γλώσσα είναι αέρινη και ποιητική, προσπαθώντας να εκφράσει τις ενδότερες σκέψεις για τον ερωμένο.
2. "Με ποια κριτήρια έναν άνθρωπο τον αποκαλούμε δυνατό;"
Είναι δυνατός κάποιος επειδή μπορεί να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα υγείας με αισιοδοξία και πείσμα; Μου φαίνεται δυσκολότερο να μπορέσει κάποιος να μετριάσει την επιρροή της καρδιάς έναντι αυτή του εγκεφάλου. Για μένα εσύ είσαι πιο δυνατός. Πιο ακέραιος. Πιο προσγειωμένος στη πραγματικότητα. Κατάλαβα πως στους ανθρώπους μας αρέσει να δραματοποιούμε ορισμένες καταστάσεις γιατί κατά βάθος λαμβάνουμε ένα είδος απόλαυσης μέσα από το πόνο και τα δυσάρεστα συναισθήματα. Υπάρχουν αντίθετα και εκείνοι οι οποίοι είναι ενθουσιώδεις και παρορμητικοί με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να πληγώνονται βαθιά. Και στο τέλος, υπάρχεις και εσύ, που έμαθες να ελέγχεις κάθε σημείο του εαυτού σου με τη λογική. Δεν ακούς το σώμα σου. Δεν υποκύπτεις στα θέλω της καρδιά σου. Έγινες ορθολογιστής. Μακάρι να μπορούσα να κάνω το ίδιο με μένα.
3. "Υπάρχει ο απόλυτος συγχρονισμός ανάμεσα σε δύο ανθρώπους;"
Ποσό εύκολο μπορεί να φαντάζει δύο άνθρωποι να αναζητούν το ίδιο πράγμα και πόσο δύσκολο είναι να πραγματοποιηθεί στα αλήθεια. Είναι τρυφερή και λεπτή στο χειρισμό η αναζήτηση ενός ερωτικού συντρόφου. Θέτεις προϋποθέσεις στις συνθήκες για μια ερωτική σχέση, ακόμη και στα χαρακτηριστικά που επιθυμείς να διαθέτει το ταίρι σου. Δεν μπορείς εύκολα να δεχτείς οτι τα καλοκαιρινά σου πάθη θα μεταβούν σε μία ερωτική δέσμευση. Μα κάθε φορά που η νύχτα περνούσε με τη δική σου συντροφιά, σε κάθε λήξη μια συζήτησης μαζί σου και σε κάθε τέλος της σεξουαλικής πράξης μαζί σου, ένα κομμάτι του εαυτού μου έμενε εκεί. Δικό σου. Εκτός από σώματα ενώνονται και ψυχές. Έστω και στιγμιαία. Δεν μπορείς να μου το αρνηθείς αυτό. Ξανά, για άλλη μία φορά παρακολουθώ σαν θεατής τη ζωή να παίζει την ίδια ταινία για εμένα με πρωταγωνιστή εσένα. Δεν είμαστε στην ίδια φάση. Εσύ π/2 και εγώ π. Άραγε θα συναντηθούμε ποτέ;
Και το καλοκαίρι βρήκε το τέλος του. Δεν παραπονιέμαι, μου έμαθες πολλά. Ήταν όμορφα.
Ραντεβού το επόμενο.
σχόλια