Άντε να τελειώσεις το Λύκειο, άντε να τελειώσεις και τη σχολή σου, άντε να τελειώσεις και το μεταπτυχιακό σου και μετά?? Άντε να βρεις και μια δουλειά, να γίνει η θεωρία πράξη. Κι αρχίζεις εσύ και ψάχνεις και στέλνεις και ψάχνεις και στέλνεις και μάντεψε...ψάχνεις και στέλνεις. Και νάτη πάλι η Αννούλα στο μυαλό σου...12 κι ούτε ένα τηλεφώνημα...Αλλά εσύ έχεις μάθει να παλεύεις και να μην το βάζεις κάτω και συνεχίζεις και ψάχνεις και στέλνεις και ψάχνεις και στέλνεις...
Κάπου εκεί λοιπόν στον χιλιοστό χειμωνιάτικο καφέ με την υπόλοιπη άνεργη παρέα ακούς για τον ξάδελφο του μπατζανάκη του θείου που τα παράτησε όλα και πήρε τον ο ματιών του και έφυγε στα ξένα και βρήκε την υγειά του ο άνθρωπος σου λέει. Από εκεί που έψαχνε κι έστελνε επί ματαίω δέχτηκε πρόταση από γνωστή ευρωπαϊκή εταιρεία και την έκανε με ελαφρά, που λένε και οι νέοι. Ο μισθός υπεραρκετός για να θρέψεις και οικογένεια, πόσο μάλλον αν είσαι και εργένης. Βασιλιάς ο ξάδελφος. Οι συνθήκες τέλειες με πολλές δυνατότητες ανέλιξης. Και καριερίστας ο ξάδελφος του μπατζανάκη του θείου και μάλιστα από το πουθενά. Τα παραδείγματα των μεταναστών του 11 πολλά και όλοι έχουν ένα κοινό...ζουν καλά κι εμείς...καλύτερα??
Ωραία λοιπόν, ξυπνάς ένα χειμωνιάτικο πρωί και φεύγεις από το σπίτι σαν τρελή (πιάσαμε και Βιτάλη ή Lana del Ray..δεν ξέρω μπερδεύτηκα!) και πας στις ευρωπαϊκές εταιρείες που σε ζητούν. Ανασκουμπώνεσαι και πιάνεις δουλειά. Yeah! At last!
σχόλια