Μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι τα τεχνικά μέσα διακινήσεως ιδεών και πληροφόρησης προς ένα σύνολο ανθρώπων και όχι μεμονωμένα στο άτομο ξεχωριστά, με γνώμονα την αλήθεια και την ελευθερία. Κάπως έτσι μας έλεγαν στην Γ' λυκείου να ξεκινάμε την έκθεση ιδεών. Με την μέθοδο του ορισμού, για να κατανοήσει ο εξεταστής με μεγαλύτερη ακρίβεια το θέμα που επρόκειτο να διαπραγματευτούμε. Βέβαια, όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα, πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι κάποιος, ο οποίος ξεκινάει το κείμενο του με έναν τόσο ψευδή ορισμό; Για να ακριβολογούμε, όμως, ο ορισμός μπορεί να μην είναι και τόσο ψευδής. Ίσως η πράξη αυτού να είναι δύσκολη ως προς την εκτέλεση.
Θέλοντας να γίνω πιο συγκεκριμένη και περισσότερο κατανοητή θα αναλύσω τον ορισμό αυτό, ως προς τα μέρη του, αναφερόμενη μόνο στα τηλεοπτικά μέσα. Αρχικά, λέμε ότι πρόκειται για μέσα διακίνησης ιδεών και πληροφόρησης. Για να σκεφτώ, λοιπόν, μερικές από τις ιδέες που αποκομίζω καθημερινά. Εύκολο! Πώς να φορέσω με 20 διαφορετικούς τρόπους το φουλάρι που μου έκανε δώρο η κολλητή μου στα 20α γενέθλιά μου, ποιο χρώμα μαλλιών ταιριάζει με την προσωπικότητά μου, ποια μανό θα είναι φέτος το καλοκαίρι στην μόδα και άλλα τέτοια άξια προς συζήτηση καυτά και πάντα επίκαιρα θέματα! Ας περάσω και στην πρόσφορη πληροφόρηση που μου χαρίζει. Με ενημερώνει για τις τελευταίες πλαστικές που έκανε η επαρχιώτισσα από την Εκάλη, για το διαζύγιο του φημισμένου ζευγαριού που διετέλεσε γάμο πριν ένα μήνα στην Σαντορίνη αξίας ενός εκατομμυρίου ευρώ, για το δράμα της παρουσιάστριας που η εφορία της παίρνει το σπίτι. Μέχρι τώρα διαπιστώνουμε, ως ένα μεγάλο βαθμό, πως το πρώτο μέρος του ορισμού μας ''μπάζει'' από παντού. Βέβαια, η ικανότητα της κρίσης λειτουργεί ως αρωγός στην επιλογή της ωφέλιμης είδησης. Επομένως τα παραπάνω ίσως και να μας περνάνε αδιάφορα ορισμένους από εμάς.
Αν αναλογιστούμε τα πεπραγμένα των τελευταίων μηνών στη χώρα μας, εύλογα διαπιστώνουμε την απουσία αυτών των δύο ακέραιων εννοιών. Τη θέση τους πήραν η τρομολαγνεία και η παραπληροφόρηση.
Τι συμβαίνει όμως με το υπόλοιπο μισό του ορισμού; Τι συμβαίνει με τον γνώμονα της αλήθειας και της ελευθερίας; Προάγουν την δημοκρατία και την ελευθερία λόγου, λέει!
Αν αναλογιστούμε τα πεπραγμένα των τελευταίων μηνών στη χώρα μας, εύλογα διαπιστώνουμε την απουσία αυτών των δύο ακέραιων εννοιών. Τη θέση τους πήραν η τρομολαγνεία και η παραπληροφόρηση. Η προπαγάνδα σε επίπεδο πλύσης εγκεφάλου ικανή να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη και σε συνδυασμό με την αμάθεια να μετατρέψει τον τηλεθεατή σε παθητικό δέκτη. Στον βωμό του κέρδους με σύμμαχο την πλουτοκρατία καταπατούν κάθε αξία της λεγόμενης δεοντολογίας τους.
Δημοκρατία για εκείνους και φασισμός για εμάς. Σίγουρα θα γνωρίζουν πως η δημοκρατία συνεπάγεται και ισηγορία, εκτός των άλλων. Στην αρχαία Αθήνα όλοι οι πολίτες είχαν το δικαίωμα να ανέβουν στο βήμα και να απευθύνουν στο κοινό λόγο. Σήμερα το βήμα αντικαταστάθηκε από τα ΜΜΕ και το δικαίωμα του λόγου περιορίστηκε για όσους δεν εδραιώνουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Η επικράτηση μιας πολιτικής ολιγαρχίας, εξαιτίας της ακηδίας των φορέων να προσφέρουν ανόθευτη είδηση, γαλουχεί το κοινό στην επικράτηση εσφαλμένων απόψεων με σκοπό την σταδιακή απολιτικοποίησή του.
Αρκετά όμως! Μετά από τόσα χρόνια συστηματικής αποχαύνωσης ο λαός ξύπνησε. Αντιληφθήκαμε όλοι τον λόγο για τον οποίο σας αποκαλούν τέταρτη εξουσία. Η επήρεια πάνω μας περνάει. Όχι γιατί αποφασίσατε να αντικαταστήσετε την ανηθικότητα με ηθική αλλά γιατί εμείς μάθαμε να ξεχωρίζουμε την κατευθυνόμενη από την ακίβδηλη είδηση. Εκτός από αμείλικτοι καιροφυλακτούντες αγοραστές της ελευθερίας μας υπήρξατε και καλοί δάσκαλοι!
Υ.Γ. Πάντα υπάρχουν και εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
σχόλια