Μικροαστέ μου φίλε, ξέρω τι κάνεις αυτή την ώρα. Δε χρειάζεται ούτε να σε ρωτήσω. Είσαι σκεπασμένος κάτω από τη ζεστή σου κουβέρτα και βλέπεις κάποιο τηλεοπτικό σόου στη τηλεόραση. Αφού έχεις παρακολουθήσει για αρκετές ώρες πολιτικές εκπομπές με πολιτικούς- θεατρίνους, να φτύνουν τα όνειρα σου και ύστερα να γελούν όλο νάζι και ειρωνεία. Αυτό που σκέφτεσαι, είναι πως πρέπει να διαλέξεις κάποιο στρατόπεδο. Δε πάει άλλο η απάθεια παρόλο που έχει γίνει δεύτερη φύση σου. Τα πολιτικά σου επιχειρήματα είναι γεμάτα βάθος και πολιτικές προεκτάσεις. Ο τάδε υποψήφιος είναι πιο κομψός με αυτό το κοστούμι, ενώ ο άλλος έχει σπουδάσει περισσότερα χρόνια στο εξωτερικό. Το αποτέλεσμα από αυτό το συλλογισμό, θα είναι αυτό που ξέρεις και ξέρω. Θα αλλάζεις κόμμα κάθε τετραετία και θα κριτικάρεις το έργο της κυβέρνησης όσο ένας φανατικός τηλεθεατής, τις εξελίξεις μια σαπουνόπερας .
Πρώτα από όλα σήκω από το κρεβάτι σου. Βρέξε το πρόσωπο σου με κρύο νερό και κοιτάξου στον καθρέφτη. Ζεις αυτό που θέλεις να ζήσεις ή αυτό που θέλουν να ζήσουν οι άλλοι ; Μήπως η κοινωνία σε έχει κόψει σε μικρά κομμάτια που τους έχει δώσει ένα τίτλο, με απώτερο σκοπό να σε πουλήσει σε τιμή ευκαιρίας; Και εσύ πως αντιδράς σε όλα αυτά; Θα σου απαντήσω εγώ, για να μη κουράζεσαι. Πιστεύεις πως οι άλλοι γνωρίζουν καλύτερα από σένα, τι πρέπει να γίνει. Έπειτα σκύβεις το κεφάλι και ακολουθείς. Δε σε ενδιαφέρει αν οι άλλοι, σε κατευθύνουν στο γκρεμό. Νιώθεις την ασφάλεια του πλήθους και τη χαρά του ανθρώπου που δεν έχει ευθύνες. Ένας τρόπος υπάρχει για να αλλάξει αυτό. Σταμάτα να διαλέγεις στρατόπεδα και να κρύβεσαι πίσω από ιδεολογίες που στο τέλος καταντούν ιδεοληψίες και φτηνά ιδεολογήματα. Προσπάθησε να ανακαλύψεις όλο το φάσμα του εαυτού σου σκάβοντας βαθιά και απλώνοντας τα φτερά σου όσο πιο μακριά μπορείς.
Αν γίνεις άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης, καμιά εξουσία δε μπορεί όχι μόνο να σε συνθλίψει αλλά ούτε να σε κουνήσει. Στο μυαλό σου, μικροαστέ μου φίλε, ξέρω ότι υπάρχουν δυο ερωτήματα. Πως θα το κάνω αυτό και αν αξίζει το κόπο. Θα απαντήσουμε ένα- ένα για μη συγχυστείς.
Αρχικά άρχισε να αμφισβητείς. Δεν υπάρχουν σωτήρες με μαγικές λύσεις πάρα μόνο άνθρωποι διψασμένοι που οραματίζονται κάτι καλύτερο. Διάβαζε, ταξίδεψε, και κάθε φορά που κάνεις κάτι, να σκέφτεσαι το εξής. Είναι δική μου απόφαση ή μου επέβαλλε κάποιος άλλος χωρίς να το αντιληφθώ. Φώναξε για το άδικο και μη συμφιλιωθείς με την αδικία που βιώνουν οι γύρω σου, διότι είναι σα να δέχεσαι την αδικία που υφίστασαι εσύ ο ίδιος. Να εκτιμάς τους ανθρώπους που είναι γύρω σου όχι για την ιδιότητα τους αλλά για το βαθύτερο ποιον τους. Δεν έχει σημασία αν είναι πατέρας σου, ή καθηγητής πανεπιστημίου ή το οτιδήποτε άλλο. Το πιο σημαντικό είναι πως αν αυτό που σου λέει, είναι ικανό να σε πάει λίγο παραπέρα από εκεί που είσαι.
Να θυμάσαι πως η δημοκρατία θέλει ενεργούς πολίτες που δε φοβούνται να κουβαλήσουν ευθύνες στη πλάτη τους. Να μη σου φαίνεται τίποτα φυσιολογικό και κανονικό. Δε γίνεται να κλείνει η δημόσια τηλεόραση με το έτσι θέλω ή η κυβέρνηση να προσδοκεί να κυβερνήσει με τον ακροδεξιό εμετό, και εσύ να μην αγανακτείς. Τότε σταματάς να είσαι ανθρώπινο υποκείμενο και είσαι αντικείμενο μιας χρήσης. Να ψάχνεις την βαθύτερη αιτία των πραγμάτων.
Δε προσπαθώ να σου αποδείξω ότι είμαι ο πιο γενναίος από σένα. Όλοι φοβόμαστε και εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση. Σκέψου όμως πόσο όμορφη είναι η ζωή. Γιατί να είσαι υποδουλωμένος στο ζυγό της οικογένειας, της κυβέρνησης και δε ξέρω που αλλού; Μη ονειρεύεσαι μόνο αυτοκινητάκι και σπιτάκι. Δε σου λέω πως δεν είναι σημαντικό αλλά δεν είναι το παν. Κατάλαβε πως δε μπορεί να είσαι ευτυχισμένος σε μια κατακερματισμένη χώρα με διαλυμένο κοινωνικό ιστό. Ακόμα και ένα πολύ καλό αυτοκίνητο να έχεις, θα φοβάσαι μη στο κλέψουν, αν ο μισός πληθυσμός είναι κάτω από το όριο της φτώχειας.
Χρησιμοποίησε το φόβο του θανάτου για να απελευθερωθείς από αυτά που σε βασανίζουν. Μια φορά θα ζήσουμε, ας είναι ουσιαστική. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα παλεύοντας για δίκαιο, μικροαστέ μου φίλε. Έχεις μόνο να κερδίσεις ένα δικαιότερο κόσμο. Όλοι αργά ή γρήγορα θα καταλήξουμε κάτω από το χώμα. Το ερώτημα είναι μόνο ένα. Θα ζήσεις μια ζωή κάνοντας πρόβα του αναπόφευκτου ή κυνηγώντας το αδύνατο; Εσύ αποφασίζεις.
