Πριν περίπου δυο μήνες είχα πει θα γράψω κάτι (αμπελοφιλοσοφία για κάποιους) και θα το στείλω. Ήταν η πρώτη φορά που θα το έκανα και ξόδεψα 15 λεπτά για να γράψω μια σκέψη της στιγμής, που είπα ότι θα "μοιραστώ με τον κόσμο της LiFO". Έτσι μου 'ρθε.
Τελικά ανέβηκε στη σελίδα. Χάρηκα, παρόλο που κάθε μέρα ανεβαίνουν μηνύματα αναγνωστών, οπότε το δικό μου δεν αποτελεί κάτι ξεχωριστό. Είναι αλλιώς να ξέρεις ότι κάτι το δημιούργησες εσύ. Βαθμολογήθηκε με αστερίσκους, και υπήρχε το τμήμα με της διπλές κόκκινες γραμμές και τα μεγαλύτερα γράμματα τα οποία υπογραμμίζουν ένα ωραίο σημείο του "αρθρομυνήματος". Ο τίτλος και μια εικόνα επιλέχθηκαν από κάποιον "υπεύθυνο" ώστε να ταιριάζουν με όσα γράφονται παρακάτω. Έτσι, ενθουσιάστηκα και μπήκα σε παραπάνω σκέψεις. Μπήκα σε σκέψεις, γιατί κάποιος από "τους υπεύθυνους" μπήκε στον κόπο να διαβάσει ένα κατεβατό από έναν παντελώς άγνωστο σε εκείνον, να γράψει τίτλο που να ταιριάζει και να υπογραμμίσει ένα τμήμα του. Από την άλλη, ενθουσιάστηκα γιατί αυτό που έγραψα διαβάστηκε από ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ έναν παντελώς άγνωστο σε μένα. Αυτό, γενικεύτηκε στο μυαλό μου στο πώς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ κάποιος "υπεύθυνος" στη LiFΟ και σε πολλά άλλα διαδικτυακά site μπαίνει στον "κόπο" να διαβάζει σκέψεις κι όχι μόνο, αγνώστων. Στο μυαλό μου πέρασε η φράση: "Τι παίζει να βλέπουν καθημερινά τα μάτια τους, πριν γίνει η στοιχειώδης επιλογή κι ανέβουν!!!". Ειλικρινά.
Εγώ ψάχνω τις αμπελοφιλοσοφίες λοιπόν. ΧΙΛΙΕΣ φορές αμπελοφιλοσοφία παρά selfies, check-ins και τις σχετικές πολυσυζητημένες ναρκισσιστικές παρακμιακές βλακείες της εποχής.
Mετά από λίγο καιρό, ανέβηκε λοιπόν και στο Facebook, στην επίσημη σελίδα. Άρεσε σε 228, οι κοινοποιήσεις αριθμούσαν τις 27 και τα σχόλια ήταν 19, 4 καλοπροαίρετα και τα υπόλοιπα χολή. ΧΟΛΗ. Γέλασα ειλικρινά, για καλό. Ο κόσμος έχει προβλήματα κι ο κόσμος τα κουβαλάει. Η σημερινή κοινωνία των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης μας δίνει το δικαίωμα να πετάμε κακίες χωρίς ενδοιασμούς, ειδικά όντας κρυμμένοι πίσω από μια οθόνη. Μας κάνει να νιώθουμε κάποιοι. Ανώτεροι. Ικανοποιείται το ΕΓΩ μας. Κι έτσι εκείνη τη στιγμή γνώρισα την οπτική γωνία 19 ανθρώπων πάνω σε ένα ασήμαντο θέμα. Σε μια απλή σκέψη της στιγμής. Έχω μάθει, ότι όταν οι άλλοι μιλάνε, τα πάντα περνάνε από ένα φίλτρο. Το δικό τους φίλτρο. Το πώς δημιουργείται είναι τεράστια ιστορία, αλλά αυτό είναι υπεύθυνο για τις αμέτρητες απόψεις και γνώμες.
Έτσι λοιπόν, καταλήγω σε ένα απόφθεγμα που μου αρέσει πολύ: "Όταν σου μιλάνε οι άλλοι, δεν περιγράφουν τη δική σου ιστορία, περιγράφουν τη δική τους". Αυτό για άλλη μια φορά γενικεύτηκε. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τέτοια σχόλια στη LiFO. Όλο το διαδίκτυο γέμισε με τέτοια (ή τέτοιους) και τέτοια σχόλια ή συμπεριφορές με ενοχλούσαν αισθητικά και μόνο, από πάντα. Κάτσε κύριε, κάτσε μανδάμ (με δέλτα!), κι εμείς έχουμε κυνόδοντες που πετάνε δηλητήριο, όλοι έχουν, απλώς επιλέγουμε να μην τους χρησιμοποιήσουμε.
Εγώ όταν μπαίνω στο LiFO.gr (κι οπουδήποτε αλλού) για να διαβάσω κανένα άρθρο, μπαίνω γιατί θέλω και μ'αρέσει. Πολλά από τα άρθρα δεν είναι αυστηρά γραμμένα. Αντιθέτως, είναι ευανάγνωστα, εύπεπτα κι ελεύθερα. Άλλωστε, μετά από μια κουραστική μέρα δεν υπάρχει όρεξη και υπομονή για κάτι ελιτίστικο, "δύσκολο" ή ακόμα ίσως προσεγμένο. Μπαίνω γιατί θα δω άρθρα για τα οποία δε θα ακούσω στο μαύρο κουτί και γιατί πολλά απο αυτά είναι ενδιαφέροντα ή έχουν πλάκα. Όταν δε, μπω στο "YouSendIt!", θα μπω για να γνωρίσω τρόπους σκέψης άλλων ανθρώπων. Για να διαβάσω ρε φίλε "το μακρύ και το κοντό" του καθενός! Ξόδεψε χρόνο για να το γράψει και να το στείλει, πέρασε από μια διαδικασία σκέψης κι αυτό επιλέγει να το μοιραστεί μαζί ΜΟΥ και μαζί ΣΟΥ. Είναι ωραίο πράγμα η απροσωπία σε κάτι τέτοια!
Αν δε θες να διαβάζεις, δε διαβάζεις. Αν δε θες να δεις, κλείσε τα μάτια. Αν δε θες να ακούσεις, κλείσε τα αυτιά.
Εγώ ψάχνω τις αμπελοφιλοσοφίες λοιπόν. ΧΙΛΙΕΣ φορές αμπελοφιλοσοφία παρά selfies, check-ins και τις σχετικές πολυσυζητημένες ναρκισσιστικές παρακμιακές βλακείες της εποχής. Κάποια απο αυτά θα μου αρέσουν, άλλα λιγότερο κ.λπ. κ.λπ., ΚΑΝΕΝΑ όμως δε θα με βάλει στο τρυπάκι να γράψω κάτι του τύπου "Τι μαλακίες είναι αυτές που ανεβάζει ο καθένας;". Θα χαλούσε την εικόνα μου. Όχι για αυτόν που το βλέπει, δε με ενδιαφέρει αυτό. Για τον ίδιο μου τον εαυτό. Το θεωρώ άχρηστο. Καμιά κακία! Κάθε ένας έχει κάτι να σου πει που δεν ξέρεις, μια εσώτερη ανάγκη να εκφραστεί και να μοιραστεί έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης κι έναν διαφορετικό τρόπο γραφής. Έχε ανοιχτά τα μάτια και τα αφτιά σου γιατί στην εποχή και στην κοινωνία που ζούμε κάτι τέτοιο ΣΠΑΝΙΖΕΙ.
Στον κόσμο βλέπε το καλό! Στην περίπτωση ενός ασήμαντου ποστ θα προτιμήσω να δω το νούμερο 228 που μου είπε ότι του άρεσε η "αμπελοφιλοσοφική" σκέψη της στιγμής, το νούμερο 27 που χωρίς να με ξέρει, έμμεσα "με μοιράστηκε" στον ασήμαντο εικονοχώρο ενός προφίλ, και στο νούμερο 4, ένα από τα οποία εν 'ολίγης έγραφε "Αν εσείς δεν έχετε φαντασία καλό θα ήταν να μην κατακρίνετε τη φαντασία ή τον τρόπο σκέψης των άλλων.". Στα υπόλοιπα 15 (και σε όποια "υπόλοιπα 15"), απλά Αγάπη και Κατανόηση σε όποια προβλήματα κουβαλάει ο καθένας, αλλά και στην αδυναμία του να συγκρατήσει τη λάσπη του.
Αν δε θες να διαβάζεις, δε διαβάζεις. Αν δε θες να δεις, κλείσε τα μάτια. Αν δε θες να ακούσεις, κλείσε τα αυτιά. Θα κλείσω με ένα στίχο από ένα αγαπημένο τραγούδι!
"Καλύτερα να μη μιλάς, κακές αν κάνεις σκέψεις..."
Υ.Γ. Ευχαριστώ "τους υπεύθυνους" που δίνετε τη δυνατότητα, τόσο εύκολα κι απλά, να μοιράζονται σκέψεις άγνωστοι μεταξύ αγνώστων!
σχόλια