Σε θέρος θεριανό βρισκόμαστε λαθραίε μου, με σωσίβια και εμείς κάνουμε αυτόματες διορθώσεις του φίλου μας του γουόρντι για να σκαρώσουμε ουτροπίες κάτω ημισφαιρίου.
Στην σόσιαλ Μήδεια σκοτώνουμε τα παιδιά μας τα αστικά και πάμε μ' άρματα μ' άρματα που τα σέρνουν φτερωτοί δράκοντες και φτάνουμε στην βικιπαιδεία που μας λείπει ως χώρα από το κακό το γιουί φι μας.
Να τα λέμε αυτά, δεν φταίνε μόνο οι γερμανοί οι τσολιάδες.
Στα Ηλίθια Πεδία, αθάνατη η σοσιάλ τραγουδά στερεότυπα, υγρότυπα και αερότυπα – πόσο ωραία αυτά – για να βρει βάσεις να παραλάβει τα μέιλ μέλια της για να βρει στα σκουπίδια τον εαυτό της.
Πρόσφυγας είμαι μάτια μου, λαθραίος και ψάχνω άσυλο σε πόνους παρελθοντικούς. Για να ρθω σε σένα, σε σας όλους, μια σέλφι δράματος.
Μια απεργία των ζητιάνων ζητάω πνοή μου να γίνω πρόσφυγας να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα να δίνουν οι δίκαιοι στους αδίκους τις απορρίψεις τους.
Και στην λήξη της απεργίας δαύτης, να γυρίσουμε διακόπτη άσπρο σε τοίχο μαύρο να φορτίσουμε καμιά μπαταρία να βγάλουμε χολή χοληστερίνη.
Σε φέσι φεστιβάλ χορεύω μάταια με κουνούπια να βρω αλήθειες σε λαχειοφόρους αγορές για να τις κάνω ατάκες για σένα, να μου δείξεις ότι με θες και να με σχολιάσεις. Το στήθος μου πονώ, αλλά τα στήθια σου ποθώ να βρω ηθικές πολιτικές της ευθύνης για μια νέα αγάπη.
Από ταλαιπώρια σε ταλαιπώρια οδεύουμε ανάσα μου γλυκιά να βρούμε τρομοκρατία κοινή να γίνει η ασφάλεια μας κενή να δώσουμε τα όπλα στους δυνατούς να μας προστατεύουν.
Σε ντιβάνια μας μπαίνουμε αράπη μου, να μην πάρουμε τα όπλα και να φτάσουμε στην βάπτιση των αλόγων σε γαϊδούρια και πυγολαμπίδων σε ακρίδες.
Όλα ίδια, όλα κοινά, όλα κενά, όλα υπέροχα.
Αντίο αγάπη μου, ανάσα μου, πνοή μου. Γέρασα και σε βρίσκω ισορροπημένος πια.
σχόλια