Μου φαίνεται πολύ περίεργο ή για την ακρίβεια θλιβερό στο τέλος του 2017 και ενώ η ανθρώπινη παρουσία στον πλανήτη μας αριθμεί εκατομμύρια χρόνια, να μην έχει καταφέρει ακόμα ο άνθρωπος να αναπτύξει εκείνο το επίπεδο πολιτισμού που θα είναι σε θέση να κατανοήσει ότι τα δύο φύλα, είναι ισότιμα και ισάξια, έχοντας τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι γυναίκες φαίνεται πως στο πέρασμα των χρόνων είναι ακόμα αναγκασμένες να βρίσκονται σε ένα διαρκή αγώνα για την κατάκτηση των δικαιωμάτων τους. Τίποτα δεν τους χαρίστηκε και δεν τους χαρίζεται. Αντιθέτως, θα μπορούσε κανείς να πει ότι τους αφαιρούνται δικαιώματα με ευκολία. Ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό καλούνται καθημερινά να τον υπερασπίζονται, γιατί συνεχίζουν να λογίζονται σε πολλές περιπτώσεις ως «res», γιατί σε πολλές περιπτώσεις επικρατεί η κουλτούρα ότι δεν τους ανήκει ο εαυτός τους ή ότι είναι κατώτερες από τους άνδρες.
Εσύ, λοιπόν, που διαβάζεις αυτό το κείμενο, πρέπει να καταλάβεις ότι η γυναικεία κακοποίηση μας αφορά όλους, θύματα και μη, γυναίκες και άνδρες. Ας μην κλείνουμε άλλο τα μάτια και τα στόματά μας.
Κάθε 25 Νοέμβρη που είναι η παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, ως νέα γυναίκα λυπάμαι και αγανακτώ που υπάρχει ακόμα αυτή η ημέρα στις Παγκόσμιες Ημέρες των ανθρώπων, λυπάμαι και αγανακτώ που μόνο αυτήν την ημέρα θυμόμαστε ότι υπάρχουν τέτοια φαινόμενα, ενώ τις υπόλοιπες 364 ημέρες εθελοτυφλούμε, μα κυρίως λυπάμαι και αγανακτώ που υπάρχει ακόμα κάθε είδους βία προς το φύλο μου, προς εμένα, προς εσένα, προς την κάθε μία και που καθημερινά τα ποσοστά αυξάνονται, ιδίως τώρα που η κοινωνία μας διανύει μια παρατεταμένη οικονομική κρίση.
Τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, δυστυχώς, μιλούν από μόνα τους για την τεράστια διάσταση του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών, μιλούν για χιλιάδες συγκλονιστικές ιστορίες γυναικών που είτε τους ασκήθηκε σωματική είτε λεκτική είτε ψυχολογική βία, είτε κακοποιήθηκαν σεξουαλικά, είτε βιάστηκαν, είτε πέσανε θύματα απόπειρας βιασμού και σεξουαλικής παρενόχλησης, που το τελευταίο είναι και από τα πιο «αόρατα» των περιπτώσεων.
Και για να κατανοήσουμε με αριθμούς το τεράστιο μέγεθος του προβλήματος, ενδεικτικά, 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της, 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού, 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας. Όσον αφορά την Ελλάδα, η Γραμμή SOS 15900 στο διάστημα 19/11/2016 έως 19/11/2017 δέχθηκε 5041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα. Σοκαριστικά ποσοστά και ακόμα πιο σοκαριστικά τα ποσοστά που δεν καταγγέλλονται, που δεν δημοσιοποιούνται.
Εσύ, λοιπόν, που διαβάζεις αυτό το κείμενο, πρέπει να καταλάβεις ότι η γυναικεία κακοποίηση μας αφορά όλους, θύματα και μη, γυναίκες και άνδρες. Ας μην κλείνουμε άλλο τα μάτια και τα στόματά μας. Το σύνθημα δεν είσαι μόνη, είναι η μεγαλύτερη αλήθεια για τα φαινόμενα βίας και δυστυχώς όσο δεν μιλάς, θα είναι καθημερινά όλο και πιο πολλές γυναίκες στη θέση σου. Βάλε τέλος στην κάθε μορφή βίας και καταπάτησης των δικαιωμάτων σου, των ορίων σου και του εαυτού σου.
Αντέδρασε τώρα, όχι αύριο, όχι μεθαύριο, όχι ποτέ. Μην περιμένεις κανέναν να το κάνει, να το κάνεις εσύ. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σε βοηθήσουν ουσιαστικά. Απευθύνσου σε υπηρεσίες υποστήριξης γυναικών, όπως η Γραμμή SOS 15900. Ύψωσε το ανάστημα και τη φωνή σου για εκείνες τις λέξεις που σιχαίνεσαι να ακούς, για εκείνο το άγγιγμα που δεν αντέχεις από τότε, που δεν το νιώθεις πια, για εκείνο το σημάδι στο σώμα σου και στην ψυχή σου, για την ακρωτηριασμένη αξιοπρέπειά σου, για εσένα, για εμένα, για εκείνη. Για όλες μας.
Για να μην υπάρχουν πια τέτοιες Παγκόσμιες Ημέρες που δείχνουν πόσο πίσω είμαστε ακόμα ως κοινωνίες. Για να εκλείψει η βία κατά των γυναικών. Για να μπει ένα οριστικό και αμετάκλητο τέλος. Για να μπορούμε να πούμε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Για να είναι ο καθένας μας υπερήφανος για τους ανθρώπους. Για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Για να πάμε μπροστά σαν κοινωνία, άνδρες και γυναίκες μαζί, δίπλα-δίπλα...
