''Είναι καλό να θυμόμαστε ότι το σύμπαν -με μια μικρή, ασήμαντη εξαίρεση- αποτελείται από τους άλλους''
Δεν ξέρω ποιος έχει δικαίωμα να εκφέρει άποψη για τον οποιοδήποτε. Δεν ξέρω αν η κριτική ωφελεί σε κάτι ή έχει αντίθετα αποτελέσματα. Νομίζω πως ο καθένας κρίνει τον εαυτό του, δεν έχει ανάγκη από δασκάλους ή συμβουλάτορες που προσποιούνται πως έχουν αγγίξει την τελειότητα.
Το πιο λογικό (για τον δικό μου εγκέφαλο) είναι να αφήσουμε τον κόσμο στην ησυχία του (όπως θέλουμε κι εμείς να μας αφήνουν στη δικιά μας) να κάνει ότι νομίζει. Κανείς δεν αλλάζει, όλοι έχουμε μια προσωπικότητα όπου αυτή είναι και τέλος. Αν σε γουστάρει ο απέναντι σε γουστάρει και σέβεται τον τρόπο που λειτουργείς. Είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι γύρω σου να σ αγαπάνε και να σε θέλουν κοντά τους γι' αυτό που είσαι, και όχι γι' αυτό που θα ήθελαν να είσαι. Είτε αυτό είναι ερωτική, φιλική ή επαγγελματική σχέση.
Μην κουράζουμε τον άλλον με υπεραναλύσεις και διδάγματα. Αυτός είναι. Δεν μπορούν όλοι να λειτουργούν όπως εμείς, ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός. Δεν σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο, δεν αντιδρά στα οποιαδήποτε ερεθίσματα με το ίδιο τρόπο. Ας το σεβαστούμε, και αν δεν μας κάνει ο τρόπος σκέψης του, ας απομακρυνθούμε, αν μας κάνει, ας τον αγκαλιάσουμε κι ας τον κρατήσουμε κοντά μας. Είναι ωραίο πράγμα η διαφορετικότητα, ανοίγει διάπλατα τον εγκέφαλο και μας βγάζει από την μονοδιάστατη σκέψη που έχουμε μέχρι σήμερα.
Ένα από τα αγαπημένα μου αποφθέγματα του John Andrew Holmes λέει: ''Είναι καλό να θυμόμαστε ότι το σύμπαν -με μια μικρή, ασήμαντη εξαίρεση- αποτελείται από τους άλλους''.
Ας δώσουμε χώρο και χρόνο στους άλλους λοιπόν χωρίς να απαιτούμε τίποτα, τα αβίαστα είναι τα καλύτερα, να αγαπήσουμε τον κόσμο, αγάπη σημαίνει ανιδιοτέλεια. Ας σταματήσουμε να διώχνουμε ανθρώπους από δίπλα μας επειδή δεν λειτουργούν όπως θα θέλαμε.
