Ω, ναι. Φυσικά και ξέρω. Πολύ, πολύ καλά. Νιώθεις χαμένη. Πονάς. Το μέσα σου σε καίει. Το μυαλό σου σε τρελαίνει καθώς προσπαθεί να σε βοηθήσει να βρεις μια απάντηση. Κάθε ίχνος λογικής μέσα σου έχει επιστρατευθεί ώστε να βρεις απόκριση στο ερώτημα που σε ταλαιπωρεί. «Γιατί;»
Γιατί να τελειώσει έτσι μια ιστορία; Γιατί τώρα; Γιατί τόσο ξαφνικά;
Αυτό το ξαφνικά είναι πολύ ρημαδιασμένο. Εκει που όλα ήταν καλά, καταρρέουν. Σαν να στέκεσαι και να έρχεται κάποιος μια στιγμή αφηρημάδας σου και να τραβάει τη μοκέτα κάτω από τα πόδια. Πέφτεις με το κεφάλι και αναρωτιέσαι πώς και δεν το κατάλαβες. Μα όντως έγινε ξαφνικά; Μήπως κάτι σου ξέφυγε;
Ακόμη και έτσι να είναι να είσαι σίγουρη για ένα πράγμα. Δεν φταις. Στον έρωτα δεν υπάρχει φταίξιμο. Απλά το ζεις. Έτσι πρέπει δηλαδή. Το ζεις και όπου βγάλει. Πολλές φορές -τις περισσότερες για να είμαστε ειλικρινείς- δεν βγάζει κάπου. Μα πρέπει να το ζήσεις για να δεις πόσο αντέχεις, να ελέγξεις για άλλη μια φορά τα όρια σου, μέχρι πού μπορείς να φτάσεις.
Να μου πεις, τι να σε νοιάζουν τα όρια όταν νιώθεις πως σου έχουν ξεριζώσει την καρδιά. Πως όταν τίποτα δεν σου φαίνεται να έχει ίδιο νόημα με πριν να νοιαστείς; Να συνεχισεις τη μέρα σου σαν να μην τρέχει τίποτα; Πώς προχωρας; Πώς;
Απάντηση μικρή μου δεν υπάρχει. Είμαστε όλοι τόσο διαφορετικά αινίγματα που το καθένα έχει εντελως μοναδική λύση. Εγώ ένα ξέρω πως συμβαίνει, και γι'αυτο μπορώ να ορκιστώ στη ζωή μου. Ο,τι και αν σου πω εγώ ή κάποιος άλλος δεν θα καταλάβεις. Πρέπει να φας τα μούτρα σου για να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει στ´αλήθεια. Πρέπει να κάνεις λάθη ώστε να εκτιμήσεις αργότερα τα σωστά. Ναι ίσως χρειαστεί και να ξεχάσεις τη λέξη «αξιοπρέπεια» και να κυνηγήσεις τις απαντήσεις στα ερωτήματα σου.
Μην στεναχωριέσαι. Ξέρω είναι δύσκολο. Πονάει να βγαίνεις εκεί έξω κάθε μέρα και να προσποιείσαι μέσα από φτιαχτά χαμόγελα πως είσαι καλά. Πονάει να σε ακυρώνουν στερώντας σου την ευκαιρία να αποδείξεις το αντίθετο. Μα ξέρεις τι λέω πάντα. Εκείνοι χάνουν. Και αν για κάτι μπορείς να είσαι βέβαιη είναι πως ο καιρός έχει πολλά γυρίσματα και τα νομίσματα πάντοτε δυο όψεις. Οποίος αξίζει, βρίσκει τρόπο και μένει.
Υ.Γ : αυτό το κείμενο δεν απευθύνεται μόνο σε εσένα που ήδη έχεις καταλάβει ποια είσαι και σε αγαπώ πολύ. Απευθύνεται σε όλες όσες ταλαιπωρείστε από αυτό το ανειλημμενο «γιατί».
σχόλια