Μπορεί το δελτίο καιρού να μιλούσε για βροχές και καταιγίδες (το κλίμα της Αθήνας έχει γίνει τροπικό), μπορεί να ήταν Δευτέρα βράδυ με ντέρμπι (Βραζιλία-Χιλή), τελικό του Greek Idol και Rammstein στη Μαλακάσα, αλλά κανείς δεν πτοήθηκε. Το φιλότεχνο κοινό της LifΟ (και φίλοι των καλλιτεχνών) συνέρρευσε από νωρίς και έμεινε μέχρι τα μεσάνυχτα απολαμβάνοντας τα εκθέματα, τη μουσική από τα πρωτοπαλίκαρα της Klik Records και τα κοκτέιλ που υπήρχαν άφθονα μέχρι τέλους. Ο κόσμος πολύς, όμορφος, με τους φίλους και γνωστούς των illustrators να κυριαρχούν, αλλά και διασημότητες (μικρές και μεγάλες), δημοσιογράφους, καλλιτέχνες κάθε είδους (πάρα πολλούς καλλιτέχνες). Και πολλά μούσια. Είναι δύσκολο να πετύχεις κάποιον που σχετίζεται με οτιδήποτε καλλιτεχνικό αυτήν τη στιγμή που να έχει καλή σχέση με το ξυράφι - κάτι σαν επιστροφή στα ανδρικά πρότυπα ομορφιάς της κλασικής εποχής, χωρίς όμως την ευημερία και την ανάπτυξη. Και χωρίς Περικλή.
Η έκθεση που κατάφερε να συγκεντρώσει μερικούς από τους καλύτερους illustrators που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς στις σελίδες της LifΟ (οι υπόλοιποι προσεχώς), από διαφορετικές τεχνοτροπίες και background, άφησε άριστες εντυπώσεις και η βόλτα, κοιτάζοντας τα εκθέματα (και κρυφακούγοντας τα πηγαδάκια), συνοδευόταν μόνο από καλά σχόλια. Από τις «παγωμένες» εικόνες -από το Skype- των Erasers, το πολυσύνθετο έργο του Bestbefore που θύμιζε πίνακα του Μιρό, το «Elephant Girl» της Λίνας Θεοδώρου, το κιτρινόμαυρο μολύβι του b. και τη σύνθεση με τις εξαϋλωμένες φιγούρες στα έργα του H.Ο.P.E., τη σαρκαστική «Αρπαγή του Χριστούλη» του Ταξή, το «GPO» του Fuckin Quits με τις δεκάδες «πειραγμένες» εικόνες και σχέδια, τα σκοτεινά ζωγραφικά έργα του Ark, τα δύο τεράστια κεφάλια-τοιχογραφίες του Sox, τα ρετρο-φουτουριστικά εξώφυλλα του Mickey Dreamkey, μέχρι το γκραφίτι και τις εικονογραφήσεις των Indivisuals, το τρίπτυχο με τις «Ιστορίες για αγρίους» του Γιάννη Κουρούδη, τις σουρεαλιστικές ασπρόμαυρες γεωμετρικές συνθέσεις των This Is Amateur και τα προσωπικά σχέδια του Μάριου Περράκη με την αισθητική των κόμικ. Στο κέντρο της δεύτερης αίθουσας και σε μοβ φόντο κυριαρχούσαν τα έργα του εικαστικού Στηβ Γιανάκου, του καλλιτέχνη του ειδικού αφιερώματος.
Ένα από τα highlight της βραδιάς ήταν η performance του H.Ο.Ρ.Ε.. (συνοδεία άλλων 15 επισκεπτών) που θύμιζε βιντεοκλίπ του Aphex Twin: μια ιδιότυπη παρέλαση, φορώντας μάσκες «Στάθης Τσαγκαρουσιάνος».
σχόλια