Άντρες, «έγκλημα» και ποδόσφαιρο μέσα από δύο δηλώσεις. «Δυστυχώς, σήμερα διαπράχθηκε ένα καθαρό έγκλημα εναντίον του ελληνικού ποδοσφαίρου, εναντίον της Ελλάδας. Ήρθαμε εδώ πριν από 2 μήνες και προσφέραμε χρήματα για να αναβαθμίσουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όμως, κάναμε ένα τεράστιο λάθος σε μια εποχή που οι οικονομικές συγκυρίες ήταν πολύ δύσκολες». Αυτά είπε ο Βαγγέλης Μαρινάκης, πρόεδρος και μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2010, ύστερα από ένα λανθασμένο πέναλτι που δόθηκε στο παιχνίδι Άρης-Παναθηναϊκός, υπέρ της ομάδας της Αθήνας. «Είχαμε πληροφορίες πριν από το ματς και βγάλαμε μια ανακοίνωση, αλλά δεν πιστεύαμε ότι θα γίνονταν τέτοια πράγματα. Έχει ξεφύγει η κατάσταση, μιλάμε για εγκληματική οργάνωση», δηλώνει ο Γιάννης Αλαφούζος, πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ύστερα από το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΣ Γιάννινα στην Αθήνα, κρίνοντας με αυτό τον τρόπο τη διαιτησία του Τάσου Σιδηρόπουλου. Και οι δύο φαινόντουσαν οργισμένοι και ήταν περικυκλωμένοι από φιλάθλους της ομάδας τους, που μοιράζονται την αγανάκτηση του προέδρου τους. Κοινές εικόνες, παρόμοιες δηλώσεις, ίδιες πρακτικές σε διαφορετικές ομάδες, σε μια περίοδο που η κόντρα δύο επιχειρηματιών μοιάζει να είναι μεγαλύτερη από αυτή των «αιωνίων» αντιπάλων του ελληνικού αθλητισμού.
Άσπονδοι φίλοι
Στα μάτια του κόσμου οι επιχειρηματικές συνεργασίες περιβάλλονται από μια ωραία ατμόσφαιρα. Έτσι, η σύμπραξη Αλαφούζου-Μαρινάκη στη μετοχική σύνθεση του Σκάι είχε μεταφραστεί κατά καιρούς στον Τύπο ως μια υπέροχη φιλία. Αυτός είναι και ο πρώτος μύθος στην υπόθεση, καθότι από πουθενά στο ρεπορτάζ δεν βγαίνει ότι οι δύο επιχειρηματίες είχαν τέτοια σχέση, όπως, φερ’ ειπείν, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού με τον πρώην ηγέτη του Παναθηναϊκού, Νικόλα Πατέρα. Πριν τα «σπάσουν» και αυτοί, βέβαια. Στην πραγματικότητα, ο Μαρινάκης εξυπηρέτησε τον όμιλο του Σκάι, που κατά καιρούς είχε ανάγκη από ρευστό, και ο Αλαφούζος πρόσφερε στον Μαρινάκη μια μικρή διέξοδο στα media, πράγμα που για διάφορους λόγους επιθυμούσε ο τελευταίος. Για την ιστορία και την πλάκα της υπόθεσης, μετά τη φυγή Μαρινάκη από τον Σκάι, εμφανίστηκε σε διάφορα παραπολιτικά μπλογκ ως υποψήφιος επενδυτής στον σταθμό του Φαλήρου ο Νικόλας Πατέρας.
Η αποχώρηση Μαρινάκη από τον Σκάι
Ο δεύτερος μύθος αφορά τον περίφημο τσακωμό των δύο αντρών με αφορμή την αντιμετώπιση που είχε ο Ολυμπιακός και ο ίδιος ο Μαρινάκης μετά το ντέρμπι στο στάδιο Καραϊσκάκη τον Φεβρουάριο του 2011. Ναι μεν εκεί επιβεβαιώθηκε το τέλος μιας σχέσης, τα κίνητρα, όμως, δεν ήταν τόσο ποδοσφαιρικά, όσο... επιχειρηματικά. Τουλάχιστον αυτό λένε οι «κακές» γλώσσες: ότι, δηλαδή, ο ιδιοκτήτης του Σκάι επέλεξε ότι είναι καλύτερο για τα επιχειρηματικά του συμφέροντα να τα ταιριάξει με άλλη οικογένεια και όχι με αυτή του Βαγγέλη Μαρινάκη. Άλλωστε, μια πρώτη γεύση από τη μεταξύ τους κόντρα παίρνουμε πολύ πριν από το περίφημο ντέρμπι, οπότε και προβάλλεται το επεισόδιο του ντοκιμαντέρ Για πάντα πρωταθλητές με θέμα τον Ολυμπιακό. Εκεί, δίνεται περισσότερη έμφαση στα χρόνια της «παράγκας» (το σύστημα που «διοικεί» το ελληνικό ποδόσφαιρο την περίοδο 1996-2003), που υποτίθεται ότι έδινε τα πρωταθλήματα στην ομάδα του Πειραιά, και στις εκκωφαντικές ήττες που γνώριζε στη Ευρώπη. Τότε δεν περνάει στη δημοσιότητα η δυσαρέσκεια των ερυθρόλευκων, αλλά, από την άλλη, δημοσιεύεται ένα όχι και τόσο κολακευτικό ρεπορτάζ για τον Γιάννη Αλαφούζο από τη free press εφημερίδα του Μαρινάκη, «Metro».
Αν ισχύουν οι φήμες περί «επιχειρηματικής επιλογής» Αλαφούζου όσον αφορά τη διακοπή της συνεργασίας του με τον Μαρινάκη, τότε είναι ευκολότερο να κατανοηθεί αυτό που συνέβη στις 19 Φεβρουαρίου του 2011. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται επτά βαθμούς μπροστά από τον πολυμετοχικό, τότε, Παναθηναϊκό, που έχει την τελευταία ευκαιρία να ψαλιδίσει τη διαφορά και να διεκδικήσει το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Ο διαιτητής Καλόπουλος και οι βοηθοί του κάνουν θαύματα, αλλοιώνοντας το αποτέλεσμα, ακυρώνοντας
κανονικό γκολ του Κατσουράνη και δίνοντας τη νίκη και το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό.
Μετά το τέλος του αγώνα οι φίλαθλοι των γηπεδούχων πιάνονται στα χέρια με τον Γάλλο σούπερ σταρ του «τριφυλλιού» Τζιμπρίλ Σισέ κι επικρατεί ένας αναβρασμός. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης προβαίνει στην αξέχαστη δήλωση «διδάξαμε ήθος» και ισχυρίζεται μέσες-άκρες ότι οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού ήταν αυτοί που προκάλεσαν τους φιλάθλους. Το πρωί της Κυριακής, στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του Σκάι παρεμβαίνει το μεγαλοστέλεχος του σταθμού, Χρήστος Παναγόπουλος, που επιτίθεται στη διοίκηση του Ολυμπιακού.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, όπως λένε αυτοί που ξέρουν, ξαφνιάζεται με την επίθεση, έχοντας ανασκευάσει στην πορεία της ημέρας τις δηλώσεις του «περί ήθους». Και μετά το ξάφνιασμα έρχεται η αποχώρηση.
Η γέννηση της Παναθηναϊκής Συμμαχίας
Ο καιρός περνά, η οικονομική κρίση βαθαίνει, το επαγγελματικό ποδόσφαιρο μαστίζεται από σκάνδαλα και πολλές από τις ομάδες βρίσκονται στο ναδίρ, εξαιτίας τεράστιων οικονομικών προβλημάτων. Ο Παναθηναϊκός ζει τη διάλυση της πολυμετοχικότητας, την αδυναμία της διοίκησης και των φορέων να προχωρήσουν στην κατασκευή γηπέδου και στροβιλίζεται γύρω από τα παραμύθια της Χαλιμάς που πουλά κάποιος Βλάσης Τσάκας στο όνομα διάφορων περίεργων τύπων από τη Σαουδική Αραβία. Μετά το παιχνίδι της άνοιξης του 2011 μεταξύ των δύο ομάδων στο ΟΑΚΑ, που διακόπτεται στη μέση εξαιτίας εκτεταμένων επεισοδίων μεταξύ των φιλάθλων του Παναθηναϊκού και της Αστυνομίας, το «τριφύλλι» μοιάζει να οδεύει σε ολοκληρωτική καταστροφή. Η τότε διοίκηση θέλει να εγκαταλείψει και τα λογιστικά της ομάδας προμηνύουν τα χειρότερα. Τότε είναι που ο Γιάννης Αλαφούζος ανακινεί με άρθρα στην «Καθημερινή της Κυριακής» το ζήτημα να διοικηθεί ο Παναθηναϊκός από τη βάση του, η οποία θα τον τροφοδοτήσει και οικονομικά, κατά το πρότυπο της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρτσελόνα. Τα «άρθρα» παίρνουν σάρκα και οστά και μαζί το όνομα «Παναθηναϊκή Συμμαχία», ένα σωματείο που καταφέρνει μέσα στο καλοκαίρι να αποκτήσει την πλειονότητα των μετοχών από την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Κρατήστε σε αυτό το σημείο το γεγονός ότι η οικογένεια στήριξε ενεργά την κίνηση του Γιάννη Αλαφούζου. Στο τελευταίο Δ.Σ. ο κ. Αλαφούζος, από ενεργό μέλος της προσπάθειας, έγινε πρόεδρος του Παναθηναϊκού.
Στην αρχή ο Βαγγέλης Μαρινάκης αντιμετωπίζει την Παναθηναϊκή Συμμαχία ως κάτι το θετικό, αφού «θέλουμε τον Παναθηναϊκό δυνατό, ώστε να είναι ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα». Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι και οι σχέσεις των δύο γίνονται καλύτερες. Είναι χαρακτηριστικό πως όλο τον χειμώνα ο Ολυμπιακός δεν επιτρέπει στον ραδιοφωνικό Σκάι να μεταδίδει τα εντός έδρας παιχνίδια του Champions League (κατάσταση που ισχύει ακόμα και σήμερα) και οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού το περασμένο φθινόπωρο ξεσπούν, ύστερα από την ήττα από τη Μαρσέιγ, πετώντας βόμβες μολότοφ στο κτίριο του Σκάι. Η σχέση των δύο ανδρών εκτραχύνεται το καλοκαίρι, όταν στην εκπομπή «Δίκη» του Κυριάκου Θωμαΐδη το αφεντικό του δημοσιογράφου, ο κ. Αλαφούζος, παρουσιάζει μια έρευνα της Public Issue, σύμφωνα με την οποία οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού είναι 2 εκατομμύρια και του Παναθηναϊκού 1,7. Οι ερυθρόλευκοι αμφισβητούν την έρευνα, καταθέτοντας αγωγή κατά του Σκάι και της εταιρείας μετρήσεων. Η συνέχεια είναι λίγο πιο γραφική, καθότι
ο Μαρινάκης έστειλε περιπολικά στην πόρτα του σταθμού για να συλλάβουν τον Αλαφούζο και τον Παναγόπουλο με αφορμή ένα σχόλιο που έκανε ακροατής στο skai.gr (!).
Μαρινάκης group σε ποδόσφαιρο και media
Όσο ο Παναθηναϊκός ψάχνει να βρει κονδύλια από τους μετόχους και τον κόσμο, ο Ολυμπιακός επεκτείνει την κυριαρχία του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του ποδοσφαιρικού και μη κόσμου. Χτίζει καλές σχέσεις με τις περισσότερες ομάδες της Super League, κυρίως μέσα από τον δανεισμό παικτών από το υπεράριθμο ρόστερ του. Είναι το αφεντικό της «λίγκας», με τον αντιπρόεδρο της ομάδας, Γιάννη Μόραλη, να εκλέγεται πρόεδρός της – σε λίγες μέρες, μάλιστα, θα αποκτήσει και σημαντική επιρροή και στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, αφού ο «εκλεκτός» του, πρώην πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, Γιώργος Σαρρής, αναμένεται να επικρατήσει του πάλαι ποτέ «αυτοκράτορα» του ποδοσφαίρου, Βασίλη Γκαγκάτση. Στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, μόνο ο ΠΑΟΚ φαίνεται να μπορεί να τον απειλήσει ουσιαστικά και φέτος γίνεται μια προσπάθεια για να περιοριστούν τα έξοδα και ν’ αυξηθούν τα έσοδα, παρά να φτιαχτεί μια ομάδα που θα είναι περισσότερο ανταγωνιστική στην Ευρώπη. Αυτό πάει κόντρα στον μεγάλο καημό των οπαδών του, που πάντα περιμένουν τη μεγάλη πορεία στο εξωτερικό.
Η αλήθεια είναι πως αν θέλει κάποιος παράγοντας να ξεπεράσει σε αίγλη το Σωκράτη Κόκκαλη, θα το κάνει μόνο αν φέρει μια μεγάλη επιτυχία σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μέσα σε αυτή την ηρεμία, ο Βαγγέλης Μαρινάκης προσανατολίζεται στη δημιουργία του δικού του μιντιακού συγκρότηματος: αγοράζει την εφημερίδα «Καρφί», χρηματοδοτεί τη νέα εφημερίδα «Παραπολιτικά», που σε μεγάλο μέρος της ύλης της «υπερασπίζεται» τα τερτίπια της οικογένειας Μητσοτάκη (βλ. το 1.000.000 ευρώ του κουμπάρου του Βαγγέλη Μαρινάκη, συζύγου της Ντόρας Μπακογιάννη, Ισίδωρου Κούβελου, που βγήκε στο εξωτερικό) και υπαινίσσεται διάφορα για την οικογένεια Βαρδινογιάννη, έχει ακόμα το «Metro» του Σαββάτου, που διατίθεται δωρεάν, και τη «Stadio by Metro», που ασχολείται αποκλειστικά με τον Ολυμπιακό. Ψάχνεται γερά για κάποια ραδιοφωνική συχνότητα που θα είναι καθαρά οπαδική (συνομιλίες με Flash και Sentra έχουν ναυαγήσει) και βρίσκεται σε συνομιλίες με τον Θοδωρή Κυριακού αλλά και τον Νίκο Χατζηνικολάου για τη δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι σε λίγο καιρό το Real TV θα είναι στον αέρα. Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση, αλλά οι πρόεδροι των δύο ομάδων είναι βασικοί μέτοχοι σε μια σειρά από μέσα μαζικής ενημέρωσης (με τα καράβια, άραγε, ποιος ασχολείται;).
Επίσης, σατανική σύμπτωση μάλλον είναι και η στελέχωση των συλλόγων: και οι δύο έχουν προπονητή Πορτογάλο, έχουν προσλάβει ως σύμβουλο ασφαλείας πρώην Αττικάρχη της Ελληνικής Αστυνομίας και υπεύθυνοι επικοινωνίας είναι και στις δύο πλευρές δημοσιογράφοι που υπηρέτησαν με την πένα τους το δίκιο του «τριφυλλιού» και του «δαφνοστεφανωμένου» (Βασιλαράς στον ΠΑΟ, Καραπαπάς στον ΟΣΦΠ).
Ο Παναθηναϊκός στην απομόνωση
Ηρεμία δεν είναι η λέξη που χαρακτηρίζει τις κινήσεις του Γιάννη Αλαφούζου. Η συμπεριφορά του θυμίζει εκείνη του Βαγγέλη Μαρινάκη τις πρώτες μέρες του στον Ολυμπιακό: σπασμωδική και με μεγάλες δόσεις άγνοιας.
Ο Παναθηναϊκός εμφανίζεται ως μια άλλη εμμονή του: η «νέα οικολογική πλευρά του Σκάι», αφού η Παναθηναϊκή Συμμαχία διαφημίζεται από τον σταθμό όσο και οι διάφορες δεντροφυτεύσεις. Όσο είναι ενθουσιασμένος, θα είναι μπροστάρης, θα εγγυάται για δάνεια και θα χτυπά όπως μπορεί το κατεστημένο, ακόμα και από τον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter. Η αλήθεια είναι πως έχει διαλέξει έναν μοναχικό δρόμο. Η Παναθηναϊκή Συμμαχία δεν του βγήκε όπως περίμενε,αφού, αντί για 15 εκατομμύρια ευρώ, του ήρθαν λίγο παραπάνω από δύο. Αυτό οφείλεται στην οικονομική κρίση αλλά και στο ότι, όπως ισχυρίζονται ψύχραιμοι ρεπόρτερ του ΠΑΟ, οι βάζελοι είναι εστέτ, σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του ιδιόρρυθμου προπονητή Αλμπέρτο Μαλεζάνι. Δεν έχουν την ομάδα τόσο ψηλά όσο οι οπαδοί του Ολυμπιακού που είχαν γίνει πριν από κάποια χρόνια μέλη της ομάδας, χαρίζοντας κάποια εκατομμύρια ευρώ στον Κόκκαλη, χωρίς να έχουν κανένα αντίκρισμα. Η τακτική του Αλαφούζου είναι να χτυπά όπου και όπως μπορεί τον Βαγγέλη Μαρινάκη ( είναι και η εμπλοκή του στο σκάνδαλο με τα στημένα, καθώς αντιμετωπίζει ποινική δίωξη από τον εισαγγελέα - μια περίοδο του είχε απαγορευτεί και η έξοδος από τη χώρα, αλλά για κάποιον περίεργο λόγο δεν έχει ακόμα κληθεί να καταθέσει) μέσα από τις αθλητικές εκπομπές της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου του Σκάι και να προσπαθεί να στείλει στη Δικαιοσύνη όσο περισσότερες υποθέσεις μπορεί με ανθρώπους που βρίσκονται στο ευρύτερο περιβάλλον του προέδρου του Ολυμπιακού.
Δεν είναι τυχαίο που η τηλεοπτική εκπομπή «Δίκη» τα βάζει εδώ και καιρό με τον Γιώργο Σαρρή ο οποίος, όπως είπαμε και παραπάνω, θα είναι σε λίγες μέρες ο πρόεδρος της ΕΠΟ και «αφεντικό» του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Επίσης, τα έχει βάλει με όλους και με όλα, μη έχοντας κανέναν σύμμαχο στη Super League, κατηγορώντας ευθέως ομάδες, όπως ο Ατρόμητος και τα Γιάννενα, ως «παραρτήματα» του Ολυμπιακού. Μάλιστα, στην τελευταία ψηφοφορία της ΕΠΟ δεν κατάφερε να εκλέξει εκπρόσωπο, χάνοντας τη θέση από τον ΟΦΗ.
Σχεδόν σίγουρη θεωρείται και η αποχώρηση του ΠΑΟ από τη Nova και η συνεργασία του με τον Ote ΤV που στεγάζεται στο δικό του κτίριο στο Φάληρο. Θα ήθελε πολύ να αγωνιστεί στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο (εκεί θα αγωνιστεί ο ΠΑΟ του χρόνου, εκτός αν γίνει το θαύμα και ο Καμίνης βρει το κονδύλι από το ΕΣΠΑ και προχωρήσει στη Διπλή Ανάπλαση, κατασκευάζοντας το γήπεδο στον Βοτανικό), αλλά θα ήθελε πολύ παραπάνω η ομάδα του να έχει καλύτερο υλικό και να ήταν πιο ψηλά στο πρωτάθλημα. Γιατί με έντεκα βαθμούς να τον χωρίζουν από την κορυφή, ο μεγάλος εχθρός δεν είναι ο αντίπαλος, αλλά ο ίδιος σου εαυτός.
Και τώρα που στήθηκαν τα πιόνια
Η αδρεναλίνη στις επικές κινηματογραφικές περιπέτειες εποχής ανεβαίνει λίγο πριν από την τελική μάχη, όταν έχουν συγκεντρωθεί όλες οι δυνάμεις, ακόμα και όταν ξέρουμε ότι θα κερδίσουν οι καλοί. Στην περίπτωση, όμως, που εξετάζουμε, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί, αλλά ένα λαϊκό άθλημα σε παρακμή, με σκιές και πολλά συμφέροντα γύρω του.
Και πολύ κόσμο. Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ των δύο διεκδικητών του θρόνου. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης χρησιμοποιεί τα χρήματά του ώστε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να συσπειρώσει τον κόσμο του Ολυμπιακού και να τον κάνει επικερδή επιχείρηση, τη στιγμή που ο Γιάννης Αλαφούζος προσπαθεί να συσπειρώσει τον κόσμο, ώστε να αποκτήσει έσοδα η ομάδα. Γι’ αυτό και οι δύο, λανθασμένα, έχουν φροντίσει εξαρχής να έχουν τις καλύτερες σχέσεις με τους οργανωμένους οπαδούς. Ο μεν είναι ένας ιδιοκτήτης που θέλει να ελέγξει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο για να διασφαλίσει την επένδυσή του, ο δε είναι ένας πανίσχυρος Δον Κιχώτης που προσπαθεί να πείσει έναν κόσμο που δεν έχει λεφτά να χρηματοδοτήσει μια ομάδα που δεν παίζει καθόλου καλό ποδόσφαιρο, χωρίς να έχει εξηγήσει ξεκάθαρα τις προθέσεις του. Η ιστορία έχει δείξει για
τον εγωιστή Αλαφούζο ότι είναι επιρρεπής στις συγκρούσεις: Μητσοτάκης, Κόκκαλης, Σημίτης, Κουρής, Σουφλιάς και πολλοί άλλοι ήταν οι κατά καιρούς εχθροί του σε άδοξους πολέμους που δεν έφτασαν ως το τέλος. Όσο για τον Μαρινάκη, μένει ακόμα να απαντηθεί αν τον ενδιαφέρει περισσότερο το καλό του ιστορικού συλλόγου ή έχει μεγαλύτερη ανησυχία για την ευημερία των κουμπάρων του.
σχόλια