ΦΘΟΝΟΣ ΚΑΙ «ΦΘΟΝΟΣ»
Μια από τις ισχυρότερες συγκινήσεις, ο φθόνος εστιάζεται στα προνόμια και τα αγαθά που κατέχει κάποιος. Ο φθονερός αισθάνεται άσχημα που κάποιος κατέχει αγαθά, τα οποία αυτός θεωρεί σημαντικά, αλλά τα στερείται. Κατά κανόνα, ο φθόνος παράγει εχθρότητα προς τον φθονούμενο, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί εντάσεις στην κοινωνία όταν αφορά κοινωνικές ομάδες.
Τα λαϊκιστικά κόμματα, είτε δεξιάς είτε αριστεράς κοπής, καλλιέργησαν τον φθόνο επιμελώς προς τις «ελίτ» τα τελευταία χρόνια, ώστε η πρώτη αντίδραση σε οτιδήποτε θυμίζει «φθόνο» να είναι άκρως επιθετική.
Το ίδιο παρατηρήθηκε — η αλήθεια είναι από λίγους — και με την περιβόητη Άστον Μάρτιν και το εξίσου περιβόητο Μπάντεν Μπάντεν. Αυτοί στράφηκαν εναντίον της συντριπτικής πλειονότητας που έκανε διαγωνισμό χιούμορ με την αβάσταχτη ξιπασιά, και εναντίον κάποιων που θύμωσαν βλέποντας τέτοιες αναρτήσεις να εμφανίζονται όταν καθημερινά μαθαίνουμε για 100 θανάτους.
Για μιαν ακόμη φορά θριάμβευσαν τα στερεότυπα και ηττήθηκε η απλή λογική. Όσοι εξεγέρθηκαν εναντίον του «φθόνου» θα μπορούσαν κάλλιστα να διαθέσουν δύο λεπτά για να δουν ποιοι είναι οι υποτιθέμενοι «φθονεροί». Τότε μάλλον έκπληκτοι θα ανακάλυπταν ότι είναι από τους μεγαλύτερους εχθρούς του φθόνου.
• • •
ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Δύσκολοι καιροί για τα δημόσια πρόσωπα. Το παραμικρό τους σφάλμα πολλαπλασιάζεται επί 100. Υπάρχουν δύο τουλάχιστον εξηγήσεις γι' αυτό.
Η πρώτη λέει ότι τα νεύρα όλων είναι τεντωμένα· η δεύτερη, ότι άπαντες έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους λόγω της κλεισούρας. Αν μάλιστα συμβεί να μην υπάρχουν άλλα αξιόλογα γεγονότα, τότε θα πρέπει να πολλαπλασιάσουμε επί 500 τις αντιδράσεις. Διότι κάπως πρέπει να περάσει η ώρα.
• • •
ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Τελικά, η γαλλική κυβέρνηση υποχώρησε αργά χθες το απόγευμα, και δια στόματος του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος του Εμανουέλ Μακρόν LREM (La République en Marche), Κριστόφ Καστανέρ, ανακοίνωσε ότι το Άρθρο 24 θα γραφεί εξαρχής.
Είχε προηγηθεί το μεσημέρι σύσκεψη υπό τον Εμμανουέλ Μακρόν στην οποία «ο πρόεδρος ήταν πολύ ενοχλημένος, ακόμη και νευριασμένος», σύμφωνα με την εφημερίδα «Le Parisien».
Με την απόφαση αυτή δίνεται καταρχάς τέλος σε μια πολιτική κρίση που είχε ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας (LREM, Agir και MoDem).
Τμήμα του νομοσχεδίου της «Καθολικής Ασφάλειας», το Άρθρο 24 προέβλεπε αυστηρές ποινές σε όσους κοινοποιούν φωτογραφίες αστυνομικών. Το άρθρο είχε καταδικαστεί από το σύνολο των γαλλικών ΜΜΕ, και ογκώδεις διαδηλώσεις οργανώθηκαν εναντίον του, καθώς και του νομοσχεδίου της «Καθολικής Ασφάλειας».
• • •
ΚΑΛΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Η κεντροδεξιά είναι ο μεγάλος νικητής στη Βραζιλία, μετά και τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών που διεξήχθησαν στις 29 Νοεμβρίου. Οι περισσότεροι υποψήφιοι που στήριξε ο Μπολσονάρο απέτυχαν να εκλεγούν ή να επανεκλεγούν.
Στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Εντουάρντο Παές κέρδισε με 64% τον υπερσυντηρητικό Μαρτσέλο Κριβέλα που υποστηρίχθηκε από τις ισχυρές ευαγγελικές Εκκλησίες, δηλώνοντας μετά τη νίκη του: «Θέλω να πω σε όλους τους καριόκας ότι σήμερα, όποια κι αν είναι η πίστη σας, ο προσανατολισμός σας, ή το χρώμα του δέρματός σας, είστε ελεύθεροι».
Στην οικονομική πρωτεύουσα της χώρας, Σαν Πάολο, εξελέγη ο Μπρούνο Κόβας, τον οποίο υποστήριξε ο φιλελεύθερος κυβερνήτης και κύριος πολιτικός αντίπαλος του Μπολσονάρου, Τζοάο Ντόρια.
Μολονότι η δημοτικότητα του Μπολσονάρο λίγο επηρεάστηκε από την οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα από την αρχή της πανδημίας, οι δημοτικές εκλογές έδειξαν ότι δεν είναι τόσο ισχυρός όσο φαίνεται και ότι οι Βραζιλιάνοι επιθυμούν την αλλαγή. Ίσως αυτά τα αποτελέσματα να είναι η αρχή του τέλους του.
• • •
ΜΑΣ ΕΣΩΣΕ ΤΟ ΓΚΟΛΦ;
Αυτοί οι Αμερικανοί έχουν διάφορες μανίες, μεταξύ αυτών τους αριθμούς. Έχουν περάσει προ πολλού από τον κόσμο τού περίπου στον κόσμο της ακρίβειας για να θυμηθούμε τον Αλεξάντρ Κοϋρέ.
Μέτρησαν, λοιπόν, ότι με τo περασμένο Σάββατο ο Ντ. Τραμπ συμπλήρωσε 307 μέρες παίζοντας γκολφ, ήτοι περίπου έναν χρόνο από τους τέσσερις της θητείας του.
Μια δεύτερη μανία τους είναι να αποτιμούν τα πάντα σε δολάρια. Έτσι, υπολόγισαν ότι όλα αυτά τα σούρτα-φέρτα για γκολφ κόστισαν στον Αμερικανό φορολογούμενο 142.000.000 δολάρια. Από μιαν άποψη, καλώς υποβλήθηκαν στη θυσία αυτή. Αν βρισκόταν και όλες αυτές τις μέρες στο γραφείο του, ένας Θεός ξέρει τι άλλο θα είχαμε ζήσει.
• • •
ΣΕΞ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Ανάμεσα στα δημοσιεύματα των προηγούμενων ημερών, κυκλοφόρησε και το κείμενο το οποίο ο Μαραντόνα είχε γράψει όταν πέθανε ο Κάστρο στις 25 Νοεμβρίου 2016 σε ηλικία 90 ετών. Ο θριαμβευτικός αυτός επικήδειος αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι έγιναν περισσότερες από 600 απόπειρες κατά της ζωής του Κουβανού ηγέτη. Οι απόπειρες αυτές μού θύμισαν και τις 35.000 γυναίκες με τις οποίες υποτίθεται ότι πήγε ο Κάστρο.
Οι περισσότεροι, βεβαίως, διασκεδάζουν με αυτές τις μπαρούφες, αλλά αρκετοί τις αντιμετωπίζουν σοβαρά και εξάγουν περισπούστατα συμπεράσματα. Στον αστερισμό των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τα πάντα μπορούν να ειπωθούν, αλλά με την πρακτική αριθμητική πολλοί δεν τα πάνε καλά.
Το περίεργο είναι ότι κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να κάνει μια διαίρεση. Από το μαιευτήριο μέχρι το νεκροκρέβατο είναι 90 x 365 = 32.850 μέρες. Με μία αν πήγαινε κάθε μέρα, περισσεύουν 2.150... Παρομοίως, οι υποτιθέμενες 639 απόπειρες δολοφονίας, αντιστοιχούν σε 639 / 90 = 7 περίπου απόπειρες το έτος, μία κάθε δίμηνο πάνω-κάτω — προφανώς θα αποτύγχαναν με τέτοια οργάνωση...
Οι ίδιοι μάλιστα από τις σεξουαλικές επιδόσεις του Κάστρο συμπεραίνουν ότι ήταν στυγνός δικτάτορας.
Εξ όσων γνωρίζω, ο Χίτλερ υπήρξε (το πολύ) μονογαμικός, και ο Στάλιν δεν έμεινε στην Ιστορία σαν μπούγκα-μπούγκα δικτάτορας.
Εάν ισχύουν όλα αυτά, θα έπρεπε να ευχηθούμε οι μελλοντικοί δικτάτορες να είναι μονογαμικοί, πολυγαμικοί ή σεξουαλικά ασύδοτοι;
