4.12.2020 | 19:56
Μαθημα ζωης..
Γεια σας.Θελω να μοιραστω κατι μαζι σας που μου ετυχε τον αυγουστο που μας περασε.Μια τεταρτη μεσημερι τελειωνοντας την δουλεια μου,ειχα λιγο χρονο και σκεφτηκα να πεταχτω για μια βουτια στην διπλανη παραλια.Φτανω εκει,παρκαρω αυτοκινητο,κατεβαινω σκαλακια φτιαγμενα ειδικα γι αυτην τη παραλια,εχει πολλα βραχια και μονο απο εκει μπορεις..κανω την βουτια μου και βγαινοντας βλεπω μια μαμα με το παιδι της να κατεβαινουν,και με ρωτανε "ειναι καλα εδω...?" ειναι πολυ ωραια..! απαντω και βγηκα πηγαινοντας στην πετσετα μου..καθομαι,αναβω ενα τσιγαρο,περναει λιγη ωρα ωσπου,ερχεται ο μικρος κοντα μου με την πετσετα του(ειναι δεν ειναι 5 χρονων) και με ρωταει.."κυριε..?μπορειτε να μου φτιαξετε την πετσετα σαν καπα γιατι η μαμα μου δεν ξερει.."χαμογελασα και του λεω "βεβαιως αγορι μου,ελα να στη φτιαξω.."τον ρωταω.."θελεις να γινεις σουπερηρωας..?"..οχι μου απανταει.."θελω να φτιαξω μια σουπερ καπα για να παω στον μπαμπα μου εκει ψηλα..εχει φυγει και γω θελω να τον δω..ειναι εκει ψηλα.."Βουρκωσα..πολυ..εντωμεταξυ οση ωρα μιλουσαμε ειχε ερθει και η μαμα του εκει κοντα..με κοιταζε και τα ματια της ειχαν πονο..δακρυζε..φευγει ο μικρος παραπερα παιζοντας με την "καπα" του και μου λεει η μητερα του.."σ ευχαριστω για αυτο που εκανες,εχασε τον πατερα του περυσι απο αρρωστεια και θελει να παει να τον βρει.."..Καντε κουραγιο της απαντω..για ολους εχει ο Θεος..Σας ευχομαι οτι καλυτερο..Σ ευχαριστω μου απανταει..Υστερα απο λιγο ηρθε ο μικρος,εκατσαν λιγη ωρα,με χαιρετησαν ευγενικα και εφυγαν..Δεν τους ξαναειδα ποτε..Αγαπηστε οσο μπορειτε αυτους που εχετε κοντα σας..
0